IBPBII/1/436-326/11/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lutym 2008 r. zmarła siostra Wnioskodawcy. Mąż zmarłej złożył wniosek do sądu rejonowego o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej małżonce. Siostra Wnioskodawcy i jej mąż byli bezdzietnym małżeństwem. Postanowieniem sądu rejonowego spadek po zmarłej siostrze Wnioskodawcy nabyli: mąż - w #189; części, brat-Wnioskodawca - w #188; części i siostra zmarłej - w #188; części. Przedmiotem spadku było mieszkanie własnościowe, którego właścicielami była zmarła siostra Wnioskodawcy i jej mąż. W związku z powyższym mąż zmarłej siostry Wnioskodawcy został właścicielem przedmiotowego mieszkania w #190; części, brat-Wnioskodawca w #8539; części i siostra zmarłej w #8539; części. Każda z ww. osób złożyła w urzędzie skarbowym zgłoszenie o nabyciu spadku na formularzu SD-Z2, od żadnego ww. nabycia podatek od spadków i darowizn nie został pobrany.

W grudniu 2010 r. zmarł mąż zmarłej siostry Wnioskodawcy, który pozostawił testament sporządzony u notariusza. W dniu 28 stycznia 2011 r. notariusz dokonał otwarcia i ogłoszenia testamentu. Zmarły powołał w nim do całości spadku syna żyjącej siostry Wnioskodawcy wraz z małżonką, postanawiając, że spadek ma wejść w skład ich wspólnego majątku. Ponadto spadkodawca zobowiązał ww. spadkobierców do wypłaty na rzecz brata-Wnioskodawcy i siostry zmarłej małżonki po 25.000 zł W maju 2011 r. zostały wypłacone powyższe kwoty i złożone formularze SD-3, wypełnione jako polecenie testamentowe. Wnioskodawca oczekuje na decyzję urzędu skarbowego w ww. sprawie.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nadal jest właścicielem #8539; części mieszkania po zmarłej siostrze i zamierza wraz z żyjącą siostrą nieodpłatnie znieść współwłasność na rzecz siostrzeńca i jego żony, którzy postanowieniem sądu stali się właścicielami #190; części mieszkania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn - jako znoszący nieodpłatnie współwłasność, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl natomiast ust. 2 tegoż przepisu, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie znieść współwłasność #8539; części mieszkania otrzymanej w spadku po zmarłej siostrze na rzecz siostrzeńca i jego żony, którzy postanowieniem sądu stali się właścicielami #190; części mieszkania.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności (art. 210 i nast. Kodeksu). Zniesienie to może nastąpić poprzez podział rzeczy wspólnej, przyznanie tej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli lub sprzedaż rzeczy. Zniesienie współwłasności może więc polegać na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej. Nowe rzeczy powstałe w wyniku podziału fizycznego stanowią wyłączną własność poszczególnych współwłaścicieli.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych. Zatem w przypadku nabycia na podstawie tytułu wymienionego w treści art. 1 cyt. ustawy, w tym również nabycia tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności, skutki w podatku od spadków i darowizn powstają po stronie nabywającego a nie zbywającego. To na nabywcy ciążą więc, co do zasady, obowiązki w podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powołane przepisy, należy stwierdzić, iż czynność nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, stosownie do dyspozycji art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednak w związku z treścią art. 5 ww. ustawy, na Wnioskodawcy jako znoszącym współwłasność nie ciążą obowiązki podatkowe, gdyż to nabywca rzeczy i praw majątkowych jest zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest zbywcą, natomiast nabywcą będzie jego siostrzeniec wraz z żoną.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednak na innej podstawie prawnej niż podany przez Wnioskodawcę przepis art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Niniejsza interpretacja indywidualna stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Pozostałe strony czynności aby uzyskać interpretację w swojej indywidualnej sprawie winny wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.