IBPBII/1/436-325/09/MCZ - Skutki podatkowe odwołania umowy darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 5 i w dniu 6 stycznia 2010 r., dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych odwołania umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie w zakresie skutków podatkowych odwołania umowy darowizny.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 31 grudnia 2009 r., znak: IBPB II/2/415-1083/09/JG; IBPB II/1/436-325/09/MCZ, wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 5 i w dniu 6 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 września 2006 r. wnioskodawczyni wraz z siostrą nabyła na współwłasność nieruchomość do remontu za kwotę 190.000,00 zł. Udział wnioskodawczyni w powyższej nieruchomości wyniósł 7/10, a jej siostry 3/10. Wnioskodawczyni poniosła wszystkie opłaty wynikające z nabycia ww. nieruchomości w kwocie 5.627 zł. W remont domu wnioskodawczyni zainwestowała własne środki finansowe. Środki te jednak okazały się niewystarczające w związku ze znacznym poszerzeniem zakresu prac remontowych w stosunku do wcześniej oszacowanego. Dlatego wnioskodawczyni postanowiła wystąpić o kredyt na remont ww. nieruchomości. Jednak, aby otrzymać kredyt musiała, jak wskazała, być jedyną właścicielką nieruchomości. Aktem notarialny z dnia 29 kwietnia 2008 r. siostra wnioskodawczyni darowała jej swój udział w ww. nieruchomości (3/10). Koszty notarialne w kwocie 798,84 zł poniosła wnioskodawczyni. W październiku 2008 r. wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt budowlany w kwocie 100.000,00 zł na remont ww. nieruchomości. Dzięki tym środkom remont nieruchomości był prowadzony dalej. W 2009 r. wnioskodawczyni przeprowadziła się. Ze względu na uciążliwość prowadzenia prac remontowych na odległość wnioskodawczyni postanowiła zbyć ww. nieruchomość a za uzyskane ze sprzedaży środki kupić inną. W dniu 15 lipca 2009 r. wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość za kwotę 299.000,00 zł. Z uzyskanych środków wnioskodawczyni spłaciła zaciągnięty na remont tej nieruchomości kredyt budowlany. Wnioskodawczyni w Urzędzie Skarbowym złożyła oświadczenie, iż środki otrzymane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyła na spłatę kredytu budowlanego w kwocie 100.000.00 zł, a pozostałe 199.000,00 zł zamierza przeznaczyć na zakup innej nieruchomości i jej remont w ciągu dwóch lat. Obecnie siostra wnioskodawczyni rozważa odwołanie (cofnięcie) darowizny 3/10 udziału w ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni, w przypadku odwołania umowy darowizny przez siostrę nie będzie musiała zapłacić podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejszą interpretacją dokonano oceny stanowiska wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn ewentualnego odwołania darowizny. Natomiast w zakresie określenia momentu, w którym darowizna od siostry podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Również w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie rozstrzygnięte odrębną interpretacją indywidualną.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej: "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Zgodnie z ust. 2 art. 1 podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Na podstawie art. 898 § 1 Kodeksu cywilnego darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego). Treść przepisu art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego daje jasny wyraz temu, że przez odwołanie korzyść uzyskana z darowizny staje się od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie bezpodstawna i właśnie dlatego rodzi obowiązek zwrotu. Przyjęta w ww. przepisie konstrukcja wiążąca odwołanie z bezpodstawnym wzbogaceniem, wyłącza przypisanie skutku rzeczowego, a mianowicie tego skutku, że obdarowany przestaje być właścicielem, staje się zaś nim z powrotem darczyńca.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż skoro zgodnie z art. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem enumeratywnie wymienionych czynności prawnych, to odwołanie darowizny - jako nie objęte zakresem ustawy - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem taka czynność (o ile jest możliwa w świetle przepisów Kodeksu cywilnego i nawet gdy jest dokonana skutecznie) nie spowoduje po stronie osoby wcześniej obdarowanej powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Dlatego stanowisko wnioskodawczyni w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.