IBPBII/1/436-322/13/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 listopada 2013 r. (data wpływu do Biura - 3 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości należącej do majątku spółki - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości należącej do majątku spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która została przekształcona ze spółki cywilnej uchwałą o przekształceniu w 2001 r. Przedmiotem działalności spółki jest sprzedaż detaliczna i hurtowa materiałów budowlanych (okna, drzwi, bramy garażowe, przemysłowe napędy) oraz usług dostawy i montażu.

Wspólnicy uchwalili przekazanie nieruchomości ze spółki na potrzeby osobiste. Majątek będący przedmiotem przekazania ze spółki na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednio do udziałów zysków i strat w Spółce, to działka zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. zabudowy 165 m² wraz z działka i budynek gospodarczy o pow. zabudowy 145 m² wraz z działką.

Przedmiotową działkę wraz z budynkiem nabyły jeszcze wspólniczki spółki cywilnej od osoby fizycznej w 2000 r. W momencie przekształcenia nieruchomość została przeniesiona na stan majątkowy spółki jawnej. Wspólniczki wiązały z nią plany rozbudowy. Budynek mieszkalny miał być adaptowany pod potrzeby salonu firmowego, a budynek gospodarczy miał być wchłonięty przez kompleks magazynów i hal służących dystrybucji towarów na region P. W tym celu został wykonany nawet projekt budowlany. Niestety zamierzeń tych wspólnicy nie mogli zrealizować. Strategiczny kontrahent spółki zmienił plany i wizję rozwoju swojej firmy. Konsekwencją tego było jego wycofanie się z propozycji udzielenia spółce wyłączności na teren P. w obrocie jego towarami. Nie było więc potrzeby budowy dużego magazynu ani przenoszenia sprzedaży detalicznej poza granice miasta. Tak więc od 2000 r., tj. od chwili zakupu, nieruchomość nigdy nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym w chwili obecnej wspólnicy chcą usankcjonować prawnie stan faktyczny nieruchomości w księgach wieczystych i ewidencji gruntów. W tym celu wymagane jest przeniesienie własności nieruchomości ze spółki jawnej na osoby fizyczne będące wyłącznymi jej wspólnikami, umową w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne wspólników.

Umowa powyższa nie wyczerpuje znamion darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie w drodze umowy zawarte w formie aktu notarialnego na podstawie uchwały wspólników o nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości ze spółki jawnej na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji udziału w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, rodzi obowiązek zapłaty podatku od spadku i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż nie przyjmuje ona formy, żadnego z tytułów wskazanych w ustawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Nie jest to:

Umowa taka nie posiada znamion umowy darowizny.

Tym samym nieodpłatne przekazanie przez spółkę nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawczyni i wspólników, przy zachowaniu proporcji udziałów w nieruchomości takich samych jak w udziałach zysków i strat w spółce, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zaś Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która powstała w 2001 r. z przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną. W 2000 r. wspólnicy spółki cywilnej nabyły nieruchomość na potrzeby spółki. W momencie przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną nabyta nieruchomość została przeniesiona do majątku spółki jawnej. Obecnie, z uwagi na niewykorzystywanie nieruchomości dla potrzeb spółki, wspólnicy - podjętą uchwałą - postanowili nieruchomość tą przekazać ze spółki na ich potrzeby osobiste, do majątków prywatnych, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednio do udziałów w zyskach i stratach w spółce jawnej. W tym celu aktem notarialnym nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia własności majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników. Zawarta umowa nie wyczerpuje znamion darowizny.

Z treści wniosku nie wynika, aby w analizowanym przypadku miało miejsce zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że zostanie zawarta umowa w formie aktu notarialnego na podstawie uchwały wspólników o nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości ze spółki jawnej na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji udziału w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce. Wskazała również, że zawarta umowa nie wyczerpuje znamion darowizny.

Skoro więc istotnie - jak wskazała Wnioskodawczyni - czynność nieodpłatnego przekazania przez spółkę osobową nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste nie przyjęła formy darowizny, to wskazana czynność nie podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż z opisu stanu faktycznego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjęła którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 tej ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym nieodpłatne przekazanie przez spółkę udziałów w nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawczyni nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.