IBPBII/1/436-316/12/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia udziału we współwłasności w zamian za przejęcie długu - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia udziału we współwłasności w zamian za przejęcie długu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podmiot jest współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2 części nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny. Na całym lokalu jest ustanowiona hipoteka umowna zwykła w kwocie 426.195,00 zł i kaucyjna do kwoty 298.336,50 zł.

Drugi ze współwłaścicieli ma zamiar przekazać swój udział podmiotowi w zamian za przejęcie jego długu wobec banku (art. 519 Kodeksu cywilnego), na zabezpieczenie którego ustanowione są hipoteki.

Bank wyraził zgodę na całkowite przejęcie długu przez podmiot. Wartość udziału w lokalu wynosi 173.117,00 zł zaś kwota niespłaconego kredytu to 115.002,89 Euro.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przeniesienie współwłasności udziału we współwłasności lokalu w zamian za przejęcie długu, zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego będzie powodowało obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawarcie umowy przenoszącej współwłasność nieruchomości w zamian za przejęcie długu na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego (przejęcie długu za wynagrodzeniem) nie będzie należało do katalogu czynności wskazanych w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i tym samym nie będzie powodowało obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z przedmiotowego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizna w przedmiocie skutków podatkowych przeniesienia udziału we współwłasności w zamian za przejęcie długu. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego, wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem - w udziale wynoszącym 1/2 części - nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny. Na całym lokalu jest ustanowiona hipoteka umowna zwykła w kwocie 426.195,00 zł i kaucyjna do kwoty 298.336,50 zł. Drugi ze współwłaścicieli ma zamiar przekazać swój udział w zamian za przejęcie jego długu wobec banku (art. 519 Kodeksu cywilnego), na zabezpieczenie którego ustanowione są hipoteki. Bank wyraził zgodę na całkowite przejęcie długu przez współwłaściciela.

Zgodnie z art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) na mocy umowy przejęcia długu osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony.

Stosownie natomiast do art. 519 § 2 tejże ustawy, przejęcie długu może nastąpić na dwa sposoby:

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności, ujęty w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ma charakter zamknięty. Zatem czynności, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Reasumując, stwierdzić należy, iż zawarcie umowy przenoszącej współwłasność nieruchomości w zamian za przejęcie długu na podstawie cyt. art. 519 Kodeksu cywilnego (przejęcie długu za wynagrodzeniem) nie będzie należało do katalogu czynności wskazanych w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i tym samym nie będzie powodowało obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z przedmiotowego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Powyższe oznacza, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.