IBPBII/1/436-314/13/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 listopada 2013 r. (data wpływu do Biura - 15 listopada 2013 r.), uzupełnionym 31 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości wycofanej z ewidencji środków trwałych spółki - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości wycofanej z ewidencji środków trwałych spółki.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z 21 stycznia 2014 r. znak: IBPB II/1/436-314/ 13/AA, IBPBI/415-1137/13/ZK wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono 31 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna, której wspólnikami są ojciec (Wnioskodawca) i jego córka chce wycofać z działalności gospodarczej środek trwały w postaci prawa użytkowania wieczystego działek gruntu KW nr (...) - tzw. przekazanie na cele prywatne.

Powyższa czynność będzie udokumentowana aktem notarialnym celem zmian wpisów w odpowiednim dziale w księdze wieczystej oraz fakturą wewnętrzną i opodatkowana właściwą stawką VAT. Obecnie właścicielem ujawnionym w księdze wieczystej jest spółka jawna, po wycofaniu z działalności gospodarczej będą osoby fizyczne (wspólnicy spółki jawnej). Spółka powyższą nieruchomość nabyła na podstawie umowy kupna do majątku własnego (art. 28 Kodeksu spółek handlowych), a wycofanie z ewidencji środków trwałych na rzecz wspólników nastąpi pod tytułem darmym.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że czynność przekazania nieruchomości niezabudowanej nastąpi pod tytułem darmym. Powyższa czynność będzie udokumentowana aktem notarialnym oraz fakturą wewnętrzną i opodatkowana właściwą stawką VAT. Przekazanie nieruchomości do majątku prywatnego nastąpi w wyniku aktu notarialnego. Po nieodpłatnym przekazaniu składnika majątku spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólników, wkład Wnioskodawcy w spółce nie ulegnie obniżeniu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy istnieje po stronie wspólnika spółki jawnej obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn od czynności przeniesienia własności środka trwałego w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej do majątku prywatnego wspólnika spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej dotyczącej działki gruntu w użytkowaniu wieczystym w miejscowości X. nr KW (...) (działki o nr (...)) na cele prywatne wspólników nieruchomości nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn, gdyż celem darowizny jest chęć nieodpłatnego przysporzenia majątkowego innej osobie (łac. causa donandi) - por. art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Wnioskodawca uważa, iż trudno mówić o chęci przysporzenia w stosunkach między spółką osobową a jej wspólnikiem. Według Wnioskodawcy, powyższa czynność nie będzie podlegać ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy zajętego w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W pozostałym zakresie wniosku, tj. w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Umowa darowizny ma charakter umowy jednostronnie zobowiązującej (konsensualnej), której treścią jest złożenie przez darczyńcę oświadczenia woli poprzez zobowiązanie się do świadczenia pod tytułem darmym. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia. Należy jednak zaznaczyć, iż podatkowi od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie w drodze darowizny własności rzeczy lub praw majątkowych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca i jego córka, będący wspólnikami spółki jawnej, zamierzają wycofać z działalności gospodarczej (ewidencji środków trwałych spółki) środek trwały w postaci nieruchomości niezabudowanej i przejąć tę nieruchomość na własne cele prywatne. Zdaniem Wnioskodawcy powyższa czynność nie będzie podlegać ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż celem darowizny (o której mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn) jest chęć przysporzenia majątkowego innej osobie, a w stosunkach między spółką i jej wspólnikami trudno mówić o chęci przysporzenia.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż z treści wniosku nie wynika aby w przedmiotowej sprawie miało mieć miejsce zawarcie umowy darowizny.

Zatem, skoro istotnie nie będzie wolą Wnioskodawcy ani jego córki, jako wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego, to brak jest podstaw - w świetle powołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego - do stwierdzenia, że w wyniku zmiany statusu własnościowego nieruchomości, tj. przekazania tej nieruchomości na cele prywatne wspólników spółki, po jej wycofaniu z ewidencji środków trwałych spółki, będzie miała miejsce darowizna.

Sytuacja, w której dochodzi do przekazania środków ze wspólnego majątku spółki osobowej do majątku prywatnego jedynych wspólników tej spółki, przy jednoczesnym braku przekazania tych środków w drodze darowizny, nie rodzi zatem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Jeżeli zatem przekazanie pod tytułem darmym nieruchomości na cele prywatne wspólników spółki istotnie nie będzie darowizną, to będzie świadczeniem nieodpłatnym, które jednakże nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Końcowo należy podkreślić, iż dokonując takiej oceny Organ podatkowy - w związku z brakiem uprawnień do przeprowadzenia postępowania dowodowego - oparł się jedynie na przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Interpretacja nie wywiera więc skutku dla innych osób niż Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.