IBPBII/1/436-30/08/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 grudnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 lutego i 10 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. znak: IBPBII/I/436-30/08/MCZ, i znak: IBPP2/443-1131/08/LŻ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 4 lutego (opłata) i w dniu 10 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Spółką z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku VAT mającym w swoim zakresie działalności 64.19 Z Pozostałe pośrednictwo finansowe, udziela sporadycznie pożyczek Spółce X, która jest również czynnym podatnikiem podatku VAT. Udziałowcami wnioskodawcy i Spółki X są te same dwie osoby fizyczne, których udziały w jednej i drugiej spółce wynoszą 100%. W 2006 r. zostały udzielone dwie pożyczki, jak również w 2007 r. zostały udzielone też dwie pożyczki, od których Spółka X jako pożyczkobiorca odprowadziła podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%. Wnioskodawcy w dniu 2 czerwca 2008 r. przekształcił się w spółkę jawną, będącą następcą prawnym spółki z o.o. zachowując ten sam NIP oraz status czynnego podatnika VAT. Udziałowcami są te same osoby fizyczne, mając w przedmiocie działalności również pozostałe pośrednictwo finansowe.

W piśmie z dnia 4 lutego 2009 r. wnioskodawca wyjaśnił, iż Spółka X jest jedynym pożyczkobiorcą, której wnioskodawca udzielił i ma zamiar udzielać pożyczek. Używając sformułowania "udziela sporadycznie pożyczek" wnioskodawca wyjaśnił, że udzielał pożyczek w miarę potrzeb Spółce X i w najbliższej przyszłości będzie ich udzielać, ponieważ pożyczkobiorca jest podmiotem produkcyjnym, który wymaga dużych nakładów na inwestycje - nowe technologie produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych:

Czy umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i odprowadzeniu podatku przez pożyczkobiorcę w 2007 r., a w 2006 r. przez obie strony czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 i 176 poz. 1238) umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednak na mocy art. 2 pkt 4 ww. ustawy, wyłączone z opodatkowania są czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonywania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Ponieważ pożyczki objęte są obowiązkiem podatkowym w VAT, to umowy te nie powinny być opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zaistniały stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę miał miejsce w 2006 r. i 2007 r. zatem w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 390 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. i 2007 r.

Przepis art. 1 ust. 1 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) tej ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Równocześnie jednak stosownie do treści art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym w 2006 r.) nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem nie są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego.

Stosownie do treści art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym w 2007 r.) nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Zatem w pierwszej kolejności wymagane jest rozstrzygnięcie kwestii czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że jeżeli umowy pożyczki dokonane przez wnioskodawcę (będącym podmiotem mającym w zakresie prowadzonej działalności również 64.19 Z "Pozostałe pośrednictwo finansowe") w 2006 r. i 2007 r. na rzecz Spółki X zostały objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, to nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym w 2006 r.) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie pożyczki ciąży na stronach czynności cywilnoprawnych. Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnym (w brzmieniu obowiązującym w 2007 r.) obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy ww zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. obowiązującego do dnia 31 grudnia 2007 r. skoro przedmiotowe pożyczki zostały udzielone w latach 2006 i 2007.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.