IBPBII/1/436-293/14/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-293/14/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 19 września 2014 r. (data wpływu do Biura - 23 września 2014 r.), uzupełnionym 3 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 24 listopada 2014 r. znak: IBPB II/1/436-293/14/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 3 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Córka Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt w banku w wysokości 45.000,00 zł i przelała ww. kwotę na swoje konto oszczędnościowe, do którego upoważniła swoją matkę (Wnioskodawczynię).

Wnioskodawczyni przelała z tego konta kwotę 36.192,15 zł na konto Urzędu Miasta celem wykupienia mieszkania.

Wnioskodawczyni kredyt spłaca wspólnie z córką.

Wnioskodawczyni wskazała, że gdyby chciała rozliczyć się z urzędem skarbowym na zasadach darowizny na formularzu SD-Z2, nie ma jak udokumentować darowizny, ponieważ nie posiada wpłaty na swoje konto ani przekazu pocztowego.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem wykupionego mieszkania. Córka Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt na siebie, ponieważ Wnioskodawczyni nie posiadała zdolności kredytowej. Wnioskodawczyni uczestniczy w spłacie kredytu zaciągniętego przez córkę bez żadnego tytułu prawnego, z własnej woli.

W przedstawionym stanie faktycznym nie została zawarta umowa darowizny. Córka nie przekazała środków Wnioskodawczyni żadnym tytułem prawnym, nie przelała pieniędzy na konto osobiste Wnioskodawczyni, ani nie przekazała przekazem pocztowym. Wnioskodawczyni zadysponowała środkami pieniężnymi córki w celu wykupienia mieszkania tylko na podstawie upoważnienia do konta córki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek rozliczyć się z urzędem skarbowym; jeśli tak to w jaki sposób.

Wnioskodawczyni uważa, że skoro nie może rozliczyć się na druku SD-Z2, ponieważ nie spełnia wymogów (nie otrzymała pieniędzy na swoje konto ani przekazem pocztowy) to nie ma obowiązku rozliczania się z urzędem skarbowym.

Wnioskodawczyni podkreśliła w uzupełnieniu wniosku, iż przedmiotem interpretacji mają być tylko jej obowiązki względem Urzędu Skarbowego z tytułu wykupienia przez nią mieszkania. Wniosek nie dotyczy skutków podatkowych wspólnej spłaty rat kredytu zaciągniętego przez córkę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1.

dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2.

darowizny, polecenia darczyńcy;

3.

zasiedzenia;

4.

nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5.

zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6.

nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1.

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2.

w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tekst jedn.: dla I grupy podatkowej 9 637 zł) - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 4a ust. 4 cyt. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1.

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

2.

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika (art. 17a ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że córka Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt w banku w wysokości 45.000,00 zł i przelała ww. kwotę na swoje konto oszczędnościowe, do którego upoważniła swoją matkę (Wnioskodawczynię). Wnioskodawczyni przelała z tego konta kwotę 36.192,15 zł na konto Urzędu Miasta celem wykupienia mieszkania, którego jest jedynym właścicielem. Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawczyni stwierdziła, iż nie została zawarta umowa darowizny w związku z przekazaniem środków córki na zakup lokalu mieszkaniowego. Córka nie przekazała środków żadnym tytułem prawnym. Wnioskodawczyni zadysponowała środkami pieniężnymi córki jedynie na podstawie upoważnienia do konta córki.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, należy zauważyć, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych z innych tytułów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Analizując opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro czynność, na podstawie której Wnioskodawczyni zadysponowała środkami córki nie nastąpiła na podstawie żadnego z tytułów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W związku z powyższym czynność zadysponowania środkami pieniężnymi córki w celu wykupienia przez Wnioskodawczynię mieszkania nie spowoduje powstania po jej stronie obowiązku podatkowego względem Urzędu Skarbowego, wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni zajmując stanowisko stwierdziła, że skoro nie może rozliczyć się na druku SD-Z2, ponieważ nie spełnia wymogów (nie otrzymała pieniędzy na swoje konto ani przekazem pocztowym) to nie ma obowiązku rozliczania się z urzędem skarbowym. Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić. Jak bowiem wskazano powyżej czynność otrzymania przez Wnioskodawczynię pieniędzy od córki na wykupienie mieszkania nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Natomiast warunek udokumentowania nabycia środków pieniężnych, na który wskazuje Wnioskodawczyni, dotyczy zwolnienia nabycia środków pieniężnych, określonych w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy dane nabycie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również zaznaczyć, że #8722; zgodnie ze wskazaniem we wniosku #8722; interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od spadków i darowizn. Tym samym organ podatkowy ocenił stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie jej obowiązków podatkowych jedynie w oparciu o przepisy ustawy podatku od spadków i darowizn; natomiast opisana we wniosku czynność przekazania środków pieniężnych może wywołać skutki podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zaznacza, iż oceniając stanowisko Wnioskodawczyni oparł się wyłącznie na przedstawionym przez nią stanie faktycznym. Organ interpretacyjny nie jest bowiem uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego, wyjaśniającego. Jeżeli zatem w wyniku przeprowadzenia takiego postępowania przez organ podatkowy okaże się, iż stan faktyczny różni się od tego przedstawionego, to interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl