IBPBII/1/436-263/14/MCZ
Pismo z dnia 31 października 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-263/14/MCZ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2014 r. (data wpływu do Biura - 11 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku przedłożenia zaświadczenia organu podatkowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 sierpnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku przedłożenia zaświadczenia organu podatkowego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (notariusz) jako płatnik podatku od spadków i darowizn dokonuje wielokrotnie czynności polegających na kilku - najczęściej dwóch - następujących po sobie transakcjach polegających na darowiźnie lub nieodpłatnym zniesieniu współwłasności nieruchomości lub prawa z osoby A na osobę B, przy czym osoby te są zaliczone do osób całkowicie zwolnionych z podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Następnie osoba B daruje tę samą rzecz lub prawo osobie C, która w stosunku do niej jest również osobą całkowicie zwolnioną z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a cyt. ustawy. Osoby A i C są w stosunku do siebie osobami, które nie mogą skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ustawy.
W tej sytuacji zgodnie z przepisami notariusz powinien przed sporządzeniem drugiej czynności uzyskać zaświadczenie właściwego naczelnika urzędu skarbowego w trybie art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednak możliwe jest zawarcie obu umów w jednym akcie notarialnym: zbycie przez osobę A na B i w tym samym akcie notarialnym z osoby B na osobę C.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w sytuacji zawarcia jednym aktem notarialnym obu darowizn lub umów nieodpłatnego zniesienia współwłasności, konieczne jest przedkładanie przy umowie zawieranej między osobami B i C zaświadczenia właściwego naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przedmiocie braku opodatkowania darowizny lub zniesienia współwłasności dokonanej pomiędzy osobami A i B.
Zdaniem Wnioskodawczy, nie ma obowiązku przedkładania zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczącego podatku od spadków i darowizn od darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności dokonanego między osobami A i B.
Wnioskodawca uważa, że przepis ten nie dotyczy sytuacji, gdy jednym aktem notarialnym objęte są dwie umowy dotyczące tego samego przedmiotu, polegające na tym, że między osobami A i B - które są dla siebie osobami wymienionymi w art. 4a ust. 1 cyt. ustawy zawarta zostaje umowa darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności, a następnie między osobami B i C - które są dla siebie osobami wymienionymi w art. 4a ust. 1 cyt. ustawy zawarta zostaje umowa darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności tej samej rzeczy lub prawa.
Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca przywołał kilka interpretacji indywidualnych oraz pismo Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2007 r. znak: PL-8341851JB1061PDJC-345.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) notariusze są płatnikami podatku od darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego albo zawartej w tej formie umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności lub ugody w tym przedmiocie.
W myśl art. 18 ust. 2 tej ustawy płatnicy są obowiązani:
prowadzić rejestr podatku;
pobrać należny podatek z chwilą sporządzenia aktu notarialnego, z zastrzeżeniem ust. 3;
wpłacić pobrany podatek na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę płatnika, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, a także przekazać w tym terminie deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego przez płatnika podatku, według ustalonego wzoru, wraz z informacją o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom;
przekazywać w terminie, o którym mowa w pkt 3, naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na siedzibę płatnika, odpisy sporządzanych aktów notarialnych dotyczących czynności, z tytułu których są płatnikami podatku.
Stosownie do art. 19 ust. 6 ww. ustawy jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem, określonym w art. 1, notariusz może dokonać tych czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.
Wobec powyższego mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zawarcie dwóch umów darowizny (zniesienia współwłasności) w jednym akcie notarialnym w sytuacji wskazanej we wniosku nie wymaga przedstawienia zgody lub zaświadczenia organu podatkowego przed dokonaniem drugiej czynności prawnej.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.