IBPBII/1/436-248/14/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 lipca 2014 r. (data wpływu do Organu - 24 lipca 2014 r.),o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie złożenia bądź dokonania korekty zeznania o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie złożenia bądź dokonania korekty zeznania o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią Wandy M. i Wiktora M. ostatnich właścicieli majątku ziemskiego położonego w miejscowości G.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 7 grudnia 1990 r. spadek po Wandzie M. z domu G., zmarłej 21 czerwca 1973 r. nabyli na podstawie ustawy syn Wiktor M. w #189; części i córka Maria L. z domu M. w #189; części.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 28 marca 1985 r. spadek po Wiktorze W., zmarłym 21 listopada 1984 r., nabyła w całości na podstawie ustawy jego żona - Elżbieta M. z domu Ł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 6 lipca 2009 r. spadek po Elżbiecie M., zmarłej 7 lutego 2009 r., nabyły na podstawie ustawy jej córki: Ewa M. w #189; części i Wnioskodawczyni w #189; części. Postanowienie to stało się prawomocne 28 lipca 2009 r.

W dniu 1 września 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2 (wersja nr 2) o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułu dziedziczenia po jej matce Elżbiecie M. W części F. oświadczenia w rubryce 90 Wnioskodawczyni opisując rzeczy i prawa majątkowe według stanu nabycia, wpisała: "sprawa spadkowa została założona w celu ewentualnego... (odzyskanie majątku)... wejścia w życie ustawy reprywatyzacyjnej. Innego majątku mama nie posiadała."

Z kolei w rubryce nr 93 dotyczącej miejsca położenia rzeczy lub wykonywania prawa majątkowego wskazała: "dom i majątek ziemski, woj. (...) pow. (...). Odpowiednie rubryki 91, 92 i 94 nie zostały wypełnione.

Złożone przez Wnioskodawczynię zgłoszenie nie zostało zakwestionowane przez urząd skarbowy a Wnioskodawczyni nie była wzywana do jego uzupełnienia lub korekty.

Pismem z 27 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni złożyła do Wojewody wniosek w oparciu o zapis § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 z późn. zm.), domagając się stwierdzenia, że nieruchomość położona w miejscowości G., składająca się z działki ewidencyjnej nr 10/2,19/3,19/8,19/9, wchodząca w skład dawnego majątku ziemskiego i zabudowana zespołem pałacowo-parkowym, objęta obecnie księgą wieczystą, nie podpada pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 pkt e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13), dalej: dekret o reformie rolnej.

Na uzasadnienie swojego żądania Wnioskodawczyni podniosła, że 23 lutego 1945 r. bezpodstawnie przejęto na własność Skarbu Państwa gospodarstwo rolne oraz zespół pałacowo-parkowy stanowiący ówcześnie współwłasność Wandy M. w #188; części i jej dzieci Wiktora M. i Marii L. w 3/8 części każde. Przejęcie nieruchomości nastąpiło z naruszeniem art. 2 pkt 1 lit. e dekretu o reformie rolnej, gdyż przejęty teren zabudowany dworem oraz park nigdy nie były nieruchomościami ziemskimi, jako że nie miały charakteru rolniczego i nie były oraz nie mogły być wykorzystywane na cele rolnicze.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. Wojewoda wydał decyzję, w której stwierdził, że część dawnej nieruchomości ziemskiej o powierzchni 7,64 ha stanowiącej zespół dworsko-parkowy, położnej w gminie Z. oznaczonej obecnie w ewidencji gruntów i budynków jako działki ewidencyjne nr 10/2 o powierzchni 3,56 ha, nr 19/3 o powierzchni 0,18 ha, nr 19/8 o powierzchni 2,87 ha i nr 19/9 o powierzchni 1,03 ha prowadzonej przez Sąd Rejonowy nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Z dniem 24 kwietnia 2014 r. przedmiotowa decyzja stała się ostateczna.

Przedmiotowa decyzja potwierdza, że własność nieruchomości składającej się obecnie z działek ewidencyjnych nr 10/2, nr 19/3, nr 19/8 i nr 19/9 o łącznej powierzchni 7,64 ha, położonej w gminie Z. nigdy skutecznie nie przeszła na Skarb Państwa, a tym samym również nieruchomość ta, pomimo jej przejęcia przez Skarb Państwa nie należała i nie należy do zasobu gruntów przekazanych Agencji Nieruchomości Rolnych.

Przedmiotowa decyzja nie zawiera rozstrzygnięcia, któremu ze spadkobierców Wandy M., Wiktora M. i Marii L. i w jakiej części po wydaniu tej decyzji przysługiwać powinno prawo własności do wskazanych działek ewidencyjnych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie zostanie dopiero wydane przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny, który prowadzi postępowanie z powództwa Wnioskodawczyni oraz jej siostry Ewy M. o uzgodnienie stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym poprzez odłączenie działek ewidencyjnych nr 10/2,19/3,19/8 i 19/9 do nowej księgi wieczystej oraz wpisanie jako właścicieli przedmiotowej nieruchomości, w miejsce Skarbu Państwa Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa, Ewy M. w #190; części oraz Wnioskodawczyni w #188; części. Postępowanie to było zawieszone, a po uzyskaniu ostatecznej decyzji Wojewody Wnioskodawczyni złożyła wniosek o jego podjęcie.

Przedmiotowa decyzja Wojewody o niepodpadaniu wskazanych działek ewidencyjnych pod działanie reformy rolnej będzie podstawą do uzgodnienia treści księgi wieczystej obejmującej nieruchomość, w skład której wchodzą opisane wyżej działki ewidencyjne i wpisania Wnioskodawczyni do księgi wieczystej jako właścicielki w udziale wynoszącym #188; części (w udziale odpowiadającym udziałowi w spadku po jej matce Elżbiecie M., która z kolei nabyła udział w nieruchomości objętej decyzją Wojewody w udziale wynoszącym #189; części.

Przedmiotowa nieruchomość od daty jej przejęcia, na podstawie dekretu o reformie rolnej znajduje się w posiadaniu Skarbu Państwa. Bezpośrednio po przejęciu została zaliczona w skład funkcjonującego na terenie dawnego majątku ziemskiego państwowego gospodarstwa rolnego. Następnie nieruchomość została przekazana we władanie Agencji Nieruchomości Rolnych, która od 10 czerwca 1998 r. wydzierżawiła ją Barbarze G. i Jerzemu B. W dacie złożenia niniejszego wniosku nieruchomość nadal pozostaje w wyłącznym władaniu Agencji Nieruchomości Rolnych i dzierżawcy. Wnioskodawczyni nie ma możliwości korzystania z niej w żaden sposób, w tym w szczególności nie może wykazać się, że jest ujawniona w księdze wieczystej jako współwłaściciel wskazanej nieruchomości. Po uzyskaniu prawomocnego wyroku sądu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym i dokonaniu wpisu w księdze wieczystej Wnioskodawczyni będzie mogła wystąpić do Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnej oraz aktualnych dzierżawców o wydanie tej nieruchomości oraz będzie mogła dokonać jej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, w wyniku wydania ostatecznej decyzji Wojewody o niepodpadaniu opisanej nieruchomości stanowiącej zespół dworsko-parkowy pod działanie dekretu o reformie rolnej Wnioskodawczyni jest zobowiązana złożyć zeznanie podatkowe (SD-Z2) o nabyciu w drodze dziedziczenia udziału w prawie własności tej nieruchomości lub też korektę złożonego w dniu 1 września 2009 r. zeznania podatkowego (SD-Z2).

2. W przypadku uznania, że Wnioskodawczyni zobowiązana jest do złożenia zeznania z tytułu nabycia w wyniku dziedziczenia udziału w nieruchomości, co do której została wydana decyzja Wojewody Mazowieckiego o jej niepodpadaniu pod dekret o reformie rolnej lub złożenia korekty złożonego w dniu 1 września 2009 r. zeznania podatkowego, od kiedy należy liczyć bieg 6-cio miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym, w związku z wydaniem decyzji Wojewody z 2 kwietnia 2014 r. nie jest ona obecnie zobowiązana do składania zeznania podatkowego (deklaracja SD-Z2) z tytułu nabycia udziału w nieruchomości stanowiącej zespól dworsko-parkowy, położnej w gminie Z. oznaczonej obecnie w ewidencji gruntów i budynków jako działki ewidencyjne nr 10/2 o powierzchni 3,56 ha, nr 19/3 o powierzchni 0,18 ha, nr 19/8 o powierzchni 2,87 ha i nr 19/9 o powierzchni 1,03 ha. W tym przypadku brak jest bowiem podstaw do uznania, że obowiązek złożenia takiego zeznania wynika z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn lub też z art. 6 ust. 4 ustawy. Wnioskodawczyni nie będzie również zobowiązana do składania takiego zeznania podatkowego po uzyskaniu prawomocnego wyroku sądu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym i wpisaniu jej do księgi wieczystej jako współwłaścicielki nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni w opisanym stanie faktycznym w związku z wydaniem decyzji Wojewody z dnia 2 kwietnia 2014 r. nie jest ona również zobowiązana do składania korekty złożonego w dniu 1 września 2009 r. zeznania podatkowego (deklaracja SD-Z2) i wskazywania w nim w miejsce poprzedniego zgłoszenia nabycia prawa do dochodzenia prawa do nieruchomości, faktu nabycia udziału w tej nieruchomości. Wnioskodawczyni nie będzie również zobowiązana do składania korekty tego zeznania podatkowego po uzyskaniu prawomocnego wyroku sądu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym i wpisaniu jej do księgi wieczystej jako współwłaścicielki nieruchomości.

W przypadku uznania, że Wnioskodawczyni zobowiązana jest do złożenia zeznania z tytułu nabycia w wyniku dziedziczenia udziału w nieruchomości, co do której została wydana decyzja Wojewody o jej niepodpadaniu pod dekret o reformie rolnej lub złożenia korekty złożonego w dniu 1 września 2009 r. zeznania podatkowego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nabycie przez nią udziału w opisanej wyżej nieruchomości, na podstawie dziedziczenia po jej matce Elżbiecie M. będzie korzystało ze zwolnienia w podatku od spadków i darowizn o ile deklaracja lub korekta deklaracji zostaną złożone w terminie 6 miesięcy od dnia dowiedzenia się o nabyciu nieruchomości, to jest od dnia doręczenia jej decyzji z klauzulą ostateczności.

Bieg 6-cio miesięcznego terminu należy liczyć od dnia doręczenia Wnioskodawczyni decyzji Wojewody opatrzonej klauzulą ostateczności, a nie od dnia doręczenia jej decyzji nieostatecznej. Dopiero bowiem fakt uzyskania przez decyzję Wojewody przymiotu ostateczności i doręczenia Wnioskodawczyni tej decyzji z klauzulą ostateczności uprawnia Wnioskodawczynię do uznania, że w skład masy spadkowej po jej matce Elżbiecie M wchodził udział w prawie własności opisanej nieruchomości. Jest to zatem chwila, która zgodnie z art. 4a ust. 6 (winno być ust. 2) ustawy o podatku od spadków i darowizn jest chwilą dowiedzenia się Wnioskodawczyni o nabyciu udziału we własności nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszego wniosku jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie złożenia bądź dokonania korekty zeznania o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych. W pozostałym zakresie wniosku wydana została odrębna interpretacja.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenie, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się więc ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z zacytowanych przepisów wynika, iż spadkobiercy z mocy prawa wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Przedmiotem spadku mogą być natomiast zarówno rzeczy, jak i prawa majątkowe. Wyjaśnić przy tym należy, że prawa majątkowe są prawami podmiotowymi, realizującymi interes ekonomiczny uprawnionego i składającymi się na jego majątek. Co do zasady mają one wymiar pieniężny, jednakże, co istotne służą także - jak w tym wypadku - do realizacji interesu ekonomicznego uprawnionego.

Do praw majątkowych zalicza się prawa rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste, prawa rzeczowe ograniczone), wierzytelności, prawa na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym oraz prawa rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawo do świadczeń alimentacyjnych). Prawa majątkowe są więc składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia

Z kolei zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

* zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

* udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Z kolei zgodnie z art. 4a ust. 2 ww. ustawy, jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 6 lipca 2009 r., które uprawomocniło się 28 lipca 2009 r., Wnioskodawczyni nabyła #189; części spadku po swojej matce, zmarłej 7 lutego 2009 r. W dniu 1 września 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułu dziedziczenia po matce (SD-Z2). W części F. oświadczenia w rubryce 90 Wnioskodawczyni opisując rzeczy i prawa majątkowe według stanu nabycia, wpisała: "sprawa spadkowa została założona w celu ewentualnego.... (odzyskanie majątku)... wejścia w życie ustawy reprywatyzacyjnej. Innego majątku mama nie posiadała." Z kolei w rubryce nr 93 dotyczącej miejsca położenia rzeczy lub wykonywania prawa majątkowego wskazała: "dom i majątek ziemski". Pismem z 27 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni złożyła do Wojewody wniosek domagając się stwierdzenia, że nieruchomość wchodząca w skład dawnego majątku ziemskiego i zabudowana zespołem pałacowo-parkowym nie podpada pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 pkt e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej zatem jej przejęcie nastąpiło z naruszeniem przepisów. W dniu 2 kwietnia 2014 r. Wojewoda wydał decyzję potwierdzającą, że przedmiotowe nieruchomości nie podpadały pod działanie reformy rolnej. Przedmiotowa decyzja Wojewody o niepodpadaniu wskazanych działek ewidencyjnych pod działanie reformy rolnej będzie podstawą do uzgodnienia treści księgi wieczystej obejmującej nieruchomość, w skład której wchodzą opisane działki ewidencyjne i wpisania Wnioskodawczyni do księgi wieczystej jako właścicielki w udziale wynoszącym #188; części (w udziale odpowiadającym udziałowi w spadku po jej matce Elżbiecie M., która z kolei nabyła udział w nieruchomości objętej decyzją Wojewody w udziale wynoszącym #189; części).

Wnioskodawczyni - w związku z nabyciem spadku po matce #8722; złożyła w ustawowym terminie zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (SD-Z2) wykazując w jego treści prawo majątkowe w postaci roszczenia o odzyskanie majątku ziemskiego utraconego w wyniku tzw. reformy rolnej i skorzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem wydanie ostatecznej decyzji Wojewody o niepodpadaniu przedmiotowej nieruchomości pod działanie reformy rolnej, jak również uzyskanie prawomocnego wyroku sądu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie będzie rodziło obowiązku ponownego złożenia zeznania o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych bądź dokonania korekty już złożonego zeznania. Wydanie decyzji o niepodleganiu wskazanej nieruchomości pod działanie reformy rolnej jak również uzgodnienie w tym zakresie treści księgi wieczystej nie stanowi bowiem dla Wnioskodawczyni nabycia, a jedynie wynika z realizacji prawa majątkowego, którego nabycie zostało zgłoszone właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższą argumentacją bezprzedmiotowym jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie objętym pytaniem nr 3.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.