IBPBII/1/436-247/14/AŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 października 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-247/14/AŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 lipca 2014 r. (data wpływu do Organu - 24 lipca 2014 r.),o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią Wandy M. i Wiktora M. ostatnich właścicieli majątku ziemskiego położonego w miejscowości G.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 7 grudnia 1990 r. spadek po Wandzie M. z domu G., zmarłej 21 czerwca 1973 r. nabyli na podstawie ustawy syn Wiktor M. w #189; części i córka Maria L. z domu M. w #189; części.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 28 marca 1985 r. spadek po Wiktorze W., zmarłym 21 listopada 1984 r., nabyła w całości na podstawie ustawy jego żona - Elżbieta M. z domu Ł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 6 lipca 2009 r. spadek po Elżbiecie M., zmarłej 7 lutego 2009 r., nabyły na podstawie ustawy jej córki: Ewa M. w #189; części i Wnioskodawczyni w #189; części. Postanowienie to stało się prawomocne 28 lipca 2009 r.

W dniu 1 września 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2 (wersja nr 2) o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułu dziedziczenia po jej matce Elżbiecie M. W części F. oświadczenia w rubryce 90 Wnioskodawczyni opisując rzeczy i prawa majątkowe według stanu nabycia, wpisała: "sprawa spadkowa została założona w celu ewentualnego... (odzyskanie majątku)... wejścia w życie ustawy reprywatyzacyjnej. Innego majątku mama nie posiadała."

Z kolei w rubryce nr 93 dotyczącej miejsca położenia rzeczy lub wykonywania prawa majątkowego wskazała: "dom i majątek ziemski, woj. (...) pow. (...). Odpowiednie rubryki 91, 92 i 94 nie zostały wypełnione.

Złożone przez Wnioskodawczynię zgłoszenie nie zostało zakwestionowane przez urząd skarbowy a Wnioskodawczyni nie była wzywana do jego uzupełnienia lub korekty.

Pismem z 27 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni złożyła do Wojewody wniosek w oparciu o zapis § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 z późn. zm.), domagając się stwierdzenia, że nieruchomość położona w miejscowości G., składająca się z działki ewidencyjnej nr 10/2,19/3,19/8,19/9, wchodząca w skład dawnego majątku ziemskiego i zabudowana zespołem pałacowo-parkowym, objęta obecnie księgą wieczystą, nie podpada pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 pkt e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13), dalej: dekret o reformie rolnej.

Na uzasadnienie swojego żądania Wnioskodawczyni podniosła, że 23 lutego 1945 r. bezpodstawnie przejęto na własność Skarbu Państwa gospodarstwo rolne oraz zespół pałacowo-parkowy stanowiący ówcześnie współwłasność Wandy M. w #188; części i jej dzieci Wiktora M. i Marii L. w 3/8 części każde. Przejęcie nieruchomości nastąpiło z naruszeniem art. 2 pkt 1 lit. e dekretu o reformie rolnej, gdyż przejęty teren zabudowany dworem oraz park nigdy nie były nieruchomościami ziemskimi, jako że nie miały charakteru rolniczego i nie były oraz nie mogły być wykorzystywane na cele rolnicze.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. Wojewoda wydał decyzję, w której stwierdził, że część dawnej nieruchomości ziemskiej o powierzchni 7,64 ha stanowiącej zespół dworsko-parkowy, położnej w gminie Z. oznaczonej obecnie w ewidencji gruntów i budynków jako działki ewidencyjne nr 10/2 o powierzchni 3,56 ha, nr 19/3 o powierzchni 0,18 ha, nr 19/8 o powierzchni 2,87 ha i nr 19/9 o powierzchni 1,03 ha prowadzonej przez Sąd Rejonowy nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Z dniem 24 kwietnia 2014 r. przedmiotowa decyzja stała się ostateczna.

Przedmiotowa decyzja potwierdza, że własność nieruchomości składającej się obecnie z działek ewidencyjnych nr 10/2, nr 19/3, nr 19/8 i nr 19/9 o łącznej powierzchni 7,64 ha, położonej w gminie Z. nigdy skutecznie nie przeszła na Skarb Państwa, a tym samym również nieruchomość ta, pomimo jej przejęcia przez Skarb Państwa nie należała i nie należy do zasobu gruntów przekazanych Agencji Nieruchomości Rolnych.

Przedmiotowa decyzja nie zawiera rozstrzygnięcia, któremu ze spadkobierców Wandy M., Wiktora M. i Marii L. i w jakiej części po wydaniu tej decyzji przysługiwać powinno prawo własności do wskazanych działek ewidencyjnych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie zostanie dopiero wydane przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny, który prowadzi postępowanie z powództwa Wnioskodawczyni oraz jej siostry Ewy M. o uzgodnienie stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym poprzez odłączenie działek ewidencyjnych nr 10/2,19/3,19/8 i 19/9 do nowej księgi wieczystej oraz wpisanie jako właścicieli przedmiotowej nieruchomości, w miejsce Skarbu Państwa Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa, Ewy M. w #190; części oraz Wnioskodawczyni w #188; części. Postępowanie to było zawieszone, a po uzyskaniu ostatecznej decyzji Wojewody Wnioskodawczyni złożyła wniosek o jego podjęcie.

Przedmiotowa decyzja Wojewody o niepodpadaniu wskazanych działek ewidencyjnych pod działanie reformy rolnej będzie podstawą do uzgodnienia treści księgi wieczystej obejmującej nieruchomość, w skład której wchodzą opisane wyżej działki ewidencyjne i wpisania Wnioskodawczyni do księgi wieczystej jako właścicielki w udziale wynoszącym #188; części (w udziale odpowiadającym udziałowi w spadku po jej matce Elżbiecie M., która z kolei nabyła udział w nieruchomości objętej decyzją Wojewody w udziale wynoszącym #189; części.

Przedmiotowa nieruchomość od daty jej przejęcia, na podstawie dekretu o reformie rolnej znajduje się w posiadaniu Skarbu Państwa. Bezpośrednio po przejęciu została zaliczona w skład funkcjonującego na terenie dawnego majątku ziemskiego państwowego gospodarstwa rolnego. Następnie nieruchomość została przekazana we władanie Agencji Nieruchomości Rolnych, która od 10 czerwca 1998 r. wydzierżawiła ją Barbarze G. i Jerzemu B. W dacie złożenia niniejszego wniosku nieruchomość nadal pozostaje w wyłącznym władaniu Agencji Nieruchomości Rolnych i dzierżawcy. Wnioskodawczyni nie ma możliwości korzystania z niej w żaden sposób, w tym w szczególności nie może wykazać się, że jest ujawniona w księdze wieczystej jako współwłaściciel wskazanej nieruchomości. Po uzyskaniu prawomocnego wyroku sądu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym i dokonaniu wpisu w księdze wieczystej Wnioskodawczyni będzie mogła wystąpić do Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnej oraz aktualnych dzierżawców o wydanie tej nieruchomości oraz będzie mogła dokonać jej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, w wyniku wydania ostatecznej decyzji Wojewody o niepodpadaniu opisanej nieruchomości stanowiącej zespół dworsko-parkowy pod działanie dekretu o reformie rolnej, po stronie Wnioskodawczyni powstał obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia w drodze dziedziczenia udziału w przedmiotowej nieruchomości, która weszła w skład masy spadkowej po jej matce, a jeśli tak, to kiedy powstał obowiązek podatkowy i czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty z tego tytułu podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy - Kodeks cywilny spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, przechodzące z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób.

Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. W myśl § 2 powołanego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Wnioskodawczyni, jako spadkobierca zmarłej matki oraz poprzednich właścicieli majątku była uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o ustalenie, że brak było podstaw przejęcia zespołu dworsko-parkowego pod reformę rolną. Uprawnienie do wystąpienia z takim wnioskiem nabyła z chwilą otwarcia spadku po jej matce. Zgodnie bowiem z art. 924 Kodeksu cywilnego spadek nabywa się z chwilą śmierci spadkodawcy, a zgodnie z art. 926 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W wyniku wydania ostatecznej decyzji Wojewody... zostało stwierdzone, że część dawnej nieruchomości ziemskiej o powierzchni 7,64 ha stanowiąca zespół dworsko-parkowy, nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Skutkiem tej decyzji (mającej charakter deklaratoryjny) jest potwierdzenie, że prawo własności nieruchomości nigdy nie przeszło na Skarb Państwa, a zatem przysługiwało Wandzie M., Wiktorowi M., Marii L. i Elżbiecie M. w dacie śmierci każdej z tych osób w udziale odpowiadającym udziałowi w masie spadkowej.

W związku z tym przedmiotowa decyzja potwierdziła jedynie, że prawo własności tych nieruchomości wchodziło w skład masy spadkowej nabytej przez Wnioskodawczynię po jej matce Elżbiecie M., która z kolei prawo do udziału w tej nieruchomości nabyła na podstawie dziedziczenia po jej matce Wandzie M. ostatniej (przed przejęciem przez Skarb Państwa na cele reformy rolnej) właścicielce tej nieruchomości.

Wnioskodawczyni uważa, że z chwilą otwarcia spadku po jej matce Elżbiecie M., a nie z chwilą wydania ostatecznej decyzji Wojewody Wnioskodawczyni nabyła prawo własności opisanej w stanie faktycznym nieruchomości. Do czasu uzyskania przedmiotowej decyzji, Wnioskodawczyni przysługiwało jedynie prawo do wystąpienia z wnioskiem w trybie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w dacie nabycia spadku przez Wnioskodawczynię, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli: 1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Z kolei ust. 2 tego przepisu stanowi, że jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Z kolei stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Artykuł 6 ust. 4 zaś stanowi, że jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, obowiązek podatkowy Wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po jej matce Elżbiecie M. powstał z dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po jej matce Elżbiecie M., to jest w dniu 28 lipca 2009 r. Nie znajduje w tym przypadku zastosowania przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, albowiem jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni stosownie do art. 4a ustawy i z zachowaniem 6-cio miesięcznego terminu zgłosiła do właściwego urzędu skarbowego fakt nabycia w drodze dziedziczenia uprawnienia do odzyskania domu i majątku ziemskiego. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce i fakt tego nabycia zgłosiła właściwemu urzędowi w wymaganym terminie, stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie to podlegało zwolnieniu. Nie można zatem uznać, że nabycie spadku nie zostało zgłoszone właściwemu organowi.

Zdaniem Wnioskodawczyni, okoliczność uzyskania obecnie decyzji Wojewody z 2 kwietnia 2014 r. nie spowodowała wykreowania po stronie Wnioskodawczyni prawa do nieruchomości, lecz przywróciła stosunki własnościowe sprzed przejęcia tej nieruchomości przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej. Decyzja ta, podobnie jak decyzje o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, nie spowodowała, że Wnioskodawczyni nabyła prawo do nieruchomości w udziale wynikającym ze spadkobrania z chwilą wydania ostatecznej decyzji Wojewody.

Wnioskodawczyni podniosła, iż w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych a także w świetle stanowiska Ministra Finansów zajmowanego w indywidualnych interpretacjach podatkowych, decyzje o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie powodują nabycia nieruchomości lecz przywracają stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 20 lutego 2013 r., znak: IPPB2/436-642/12-2/MZ, w interpretacji z 29 lutego 2012 r., znak: IPPB2/436-573/11-2/AF, w interpretacji z 9 czerwca 2010 r., znak: IPPB2/436-97/10-4/MZ.

Podobnie - zdaniem Wnioskodawczyni #8722; należy przyjąć w odniesieniu do decyzji Wojewody.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że w przypadku wydania decyzji stwierdzającej, że nieruchomość nie podpadała pod przepisy dekretu o reformie rolnej nie dochodzi, podobnie jak w przypadku decyzji o zwrocie nieruchomości do przeniesienia prawa własności nieruchomości na poprzedniego właściciela czy na jego spadkobierców. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawczyni prawo do udziału w nieruchomości opisanej w stanie faktycznym zostało nabyte z dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po jej matce Elżbiecie M. W konsekwencji fakt wydania tej decyzji nie spowodował powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, bowiem taki obowiązek powstał już z chwilą uprawomocnienia się postanowienia spadkowego po jej matce. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawczyni nie jest ona zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia prawa do udziału w nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, co do której została wydana decyzja Wojewody o jej niepodpadaniu pod dekret o reformie rolnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszego wniosku jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku wydana została odrębna interpretacja.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenie, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się więc ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z zacytowanych przepisów wynika, iż spadkobiercy z mocy prawa wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Przedmiotem spadku mogą być natomiast zarówno rzeczy, jak i prawa majątkowe. Wyjaśnić przy tym należy, że prawa majątkowe są prawami podmiotowymi, realizującymi interes ekonomiczny uprawnionego i składającymi się na jego majątek. Co do zasady mają one wymiar pieniężny, jednakże, co istotne służą także - jak w tym wypadku - do realizacji interesu ekonomicznego uprawnionego.

Do praw majątkowych zalicza się prawa rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste, prawa rzeczowe ograniczone), wierzytelności, prawa na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym oraz prawa rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawo do świadczeń alimentacyjnych). Prawa majątkowe są więc składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Z kolei zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

* zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

* udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 6 lipca 2009 r., które uprawomocniło się 28 lipca 2009 r., Wnioskodawczyni nabyła #189; części spadku po swojej matce, zmarłej 7 lutego 2009 r. W dniu 1 września 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułu dziedziczenia po matce (SD-Z2). W części F. oświadczenia w rubryce 90 Wnioskodawczyni opisując rzeczy i prawa majątkowe według stanu nabycia, wpisała: "sprawa spadkowa została założona w celu ewentualnego.... (odzyskanie majątku)....... wejścia w życie ustawy reprywatyzacyjnej. Innego majątku mama nie posiadała." Z kolei w rubryce nr 93 dotyczącej miejsca położenia rzeczy lub wykonywania prawa majątkowego wskazała: "dom i majątek ziemski". Pismem z 27 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni złożyła do Wojewody wniosek domagając się stwierdzenia, że nieruchomość wchodząca w skład dawnego majątku ziemskiego i zabudowana zespołem pałacowo-parkowym nie podpada pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 pkt e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej zatem jej przejęcie nastąpiło z naruszeniem przepisów. W dniu 2 kwietnia 2014 r. Wojewoda wydał decyzję potwierdzającą, że przedmiotowe nieruchomości nie podpadały pod działanie reformy rolnej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż wszelkie roszczenia przysługujące spadkobiercy winny być wykazane w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych jako prawa majątkowe. Realizacja tych praw (np. poprzez uzyskanie konkretnej decyzji wynikającej z roszczenia) nie będzie stanowiła nowego nabycia, o którym spadkobierca dowie się dopiero z chwilą realizacji prawa. Zatem w opisanej sytuacji zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn było nabycie w drodze dziedziczenia przez Wnioskodawczynię prawa majątkowego w postaci roszczenia o odzyskanie majątku ziemskiego utraconego w wyniku tzw. reformy rolnej. Dla powstania obowiązku podatkowego w tym podatku pozostaje natomiast bez znaczenia fakt realizacji tego prawa, polegający na wystąpieniu z właściwym wnioskiem czy też wydanie decyzji o niepodleganiu wskazanej nieruchomości pod działanie reformy rolnej. Zdarzenia te nie zostały bowiem objęte zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu z dnia 28 lipca 2009 r. stwierdzającego nabycie przez Wnioskodawczynie #189; części spadku po matce. Wnioskodawczyni - w związku z nabyciem spadku po matce - złożyła w ustawowym terminie zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (SD-Z2) wykazując w jego treści prawo majątkowe w postaci roszczenia o odzyskanie majątku ziemskiego utraconego w wyniku tzw. reformy rolnej i skorzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem wydanie ostatecznej decyzji Wojewody o niepodpadaniu przedmiotowej nieruchomości pod działanie reformy rolnej nie będzie stanowiło nowego nabycia dla Spadkobierczyni (Wnioskodawczyni). Decyzja wojewody potwierdziła bowiem roszczenie, które było przedmiotem dziedziczenia i które było znane Spadkobierczyni jak również przez nią zgłoszone na formularz SD-Z2.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl