IBPBII/1/436-209/13/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 10 i 12 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie darczyńcy z tytułu darowizny znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie darczyńcy z tytułu darowizny znaku towarowego.

Z uwagi na fakt, iż od wniosku została uiszczona opłata w kwocie 40,00 zł, tj. dotycząca jednego zagadnienia prawnego (zdarzenia przyszłego), natomiast wniosek dotyczył dwóch odrębnych zagadnień (zdarzeń przyszłych) w podatku od spadków i darowizn, pismem z dnia 5 września 2013 r. znak: IBPBII/1/436-209/13/JP; IBPBII/1/436-210/13/JP wezwano do uzupełnienia wniosku o brakującą opłatę w kwocie 40,00 zł lub wskazanie, którego ze zdarzeń przyszłych dotyczy uiszczona opłata. Wniosek uzupełniono w dniu 10 września 2013 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz w dniu 12 września 2013 r. (data wpływu pisma potwierdzającego dokonanie transakcji wpłaty żądanej kwoty).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in. udostępnianiem za wynagrodzeniem domen internetowych.

Historycznie Wnioskodawca prowadził - pierwotnie w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, a następnie wraz ze wspólnikiem w formie spółki jawnej - działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym pod marką "X". W chwili obecnej działalność gospodarcza w zakresie handlu sprzętem prowadzona jest w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Poprzez dokonanie odpowiednich procedur rejestracyjnych Wnioskodawca uzyska prawa ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (znak graficzny)"X" (dalej: znak towarowy). Rejestracja zostanie dokonana w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Atlancie.

Wnioskodawca w przyszłości zamierza utworzyć spółkę jawną, w której uzyska status wspólnika. Umowa spółki jawnej będzie stanowić, że jej przedmiotem działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z).

W celu uporządkowania sposobu zarządzania znakiem towarowym Wnioskodawca ma zamiar przekazać znak towarowy do powyższej spółki jawnej, w której będzie wspólnikiem. Przekazanie nastąpi w formie darowizny dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki jawnej. Przeniesienie znaku towarowego do spółki jawnej umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek, zwłaszcza, iż spółka jawna zamierza pobierać opłaty z tytułu udostępniania tego znaku towarowego (na postawie odrębnych umów).

Wnioskodawca poniesie w stosunku do znaku różnego rodzaju wydatki związane z rejestracją/obsługą formalną procesu rejestracji, obejmujące w szczególności opłaty za zgłoszenia rejestracyjne, koszty usług prawnych/patentowych oraz rejestracyjnych, ponoszonych w tym zakresie oraz inne podobne koszty. W związku z planowanym przekazaniem poniesie także określone koszty towarzyszące przekazaniu znaku do spółki jawnej (np. koszty usług doradczych, aktu notarialnego, opłat sądowych etc.).

Po otrzymaniu znaku towarowego spółka jawna będzie prowadzić działalność m.in. w zakresie udostępniania za wynagrodzeniem prawa używania znaku towarowego.

Wnioskodawca wskazuje, iż występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej we własnym imieniu jako osoba fizyczna planująca przekazanie znaku towarowego w formie darowizny na rzecz spółki jawnej oraz jako osoba planująca utworzenie spółki jawnej (zgodnie z art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), w której to Wnioskodawca będzie wspólnikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym nabycie znaku towarowego poprzez dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny znaku towarowego na rzecz spółki jawnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nabycie znaku towarowego poprzez dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny znaku towarowego na rzecz spółki jawnej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawca wskazał, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym tytułem darowizny (art. 1 ust. 1 pkt 2).

W świetle powyższego, obowiązek w podatku od spadków i darowizn może wystąpić tylko w przypadku gdyby obdarowanymi były osoby fizyczne. Nieodpłatne nabycie własności rzeczy i innych praw majątkowych przez jednostkę inną niż osoba fizyczna nie podlega opodatkowaniu. W niniejszym zdarzeniu przyszłym darowizna zostanie dokonana na rzecz spółki jawnej - a więc podmiotu, który nie jest osobą fizyczną. Stąd dokonanie (otrzymanie) darowizny nie będzie powodowało obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn ani dla spółki jawnej ani dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie darczyńcy z tytułu darowizny znaku towarowego. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisami art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Natomiast stosownie do postanowień art. 5 powołanej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego też należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na podstawie art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną więc cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Umowa darowizny ma charakter umowy jednostronnej i zobowiązującej, do zawarcia której dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli. Jednak, do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli wyrażone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi bowiem do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Formą zastrzeżoną przez Kodeks cywilny dla umowy darowizny jest forma aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy, jeżeli obdarowany darowiznę przyjął. Należy podkreślić, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy ze względu na przedmiot darowizny wymagana jest szczególna forma dla oświadczeń obu stron. Nie stanowią darowizny przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna, uzyska prawa ochronne na znak towarowy "X", a następnie zamierza przekazać prawo do tego znaku towarowego na podstawie umowy darowizny na rzecz spółki jawnej, której zostanie wspólnikiem.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn w odniesieniu do omawianego zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy uznać, iż zawarcie planowanej umowy darowizny, nie wywoła żadnych skutków podatkowych po stronie darczyńcy w tym podatku. Jak bowiem zostało stwierdzone, obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn co do zasady ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Oznacza to, że w każdym przypadku nabycia rzeczy lub prawa majątkowego w drodze umowy darowizny podatnikiem jest wyłącznie nabywca, będący osobą fizyczną. W konsekwencji należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem tego podatku Wnioskodawca - jako darczyńca - z tytułu zawarcia ze spółką jawną umowy darowizny znaku towarowego.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.