IBPBII/1/436-18/10/MCZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-18/10/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 stycznia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 22 marca 2010 r. i w dniu 9 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w spadku po mężu renty wyrównawczej zasądzonej wraz z odsetkami:

* w części dotyczącej zastosowania - do nabytej w spadku po mężu renty wyrównawczej oraz odsetek należnych do dnia śmierci spadkodawcy - przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn ww. nabycia - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej zastosowania - do odsetek naliczonych (należnych) po dniu śmierci spadkodawcy - przepisów art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w spadku po mężu renty wyrównawczej zasądzonej wraz z odsetkami.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 12 marca 2010 r. i z dnia 30 marca 2010 r.Znak: IBPB II/1/415-63/10/MK i IBPB II/1/436-19/10/MCZ wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 22 marca i 9 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1980 r. mąż wnioskodawczyni podjął pracę. W październiku 1982 r. uległ wypadkowi przy pracy, natomiast w maju 1991 r. wniósł pozew przeciwko Holdingowi S.A. o zasądzenie renty wyrównawczej za utracone zarobki z powodu wypadku przy pracy. Postępowanie sądowe w tej sprawie trwało ponad 18 lat. W toku sprawy we wrześniu 2007 r. mąż wnioskodawczyni zmarł.

Postanowieniem z października 2007 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po mężu nabyli: żona oraz syn i córka po 1/3 części każde.

Postępowanie w sprawie podatku od spadku i darowizn zakończyło się decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z lutego 2008 r.

We wrześniu 2009 r. Sąd Apelacyjny wydał prawomocny wyrok zasądzający od pozwanego - Holdingu S.A. na rzecz powodów: wnioskodawczyni, syna i córki (spadkobierców męża wnioskodawczyni) po 1/3 renty wyrównawczej za okres od 1 stycznia 1990 r. do 9 września 2007 r. Renta ta została zasądzona w miesięcznych ratach z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności poszczególnych rat.

Na podstawie ww. wyroku Holding S A. wypłacił łącznie wszystkim spadkobiercom ponad 300.000,00 zł, na co składają się kwota z tytułu należności głównej i kwota z tytułu odsetek za zwłokę.

Na wnioskodawczynię przypada 1/3 tej kwoty.

W styczniu 2010 r., w związku z treścią ww. wyroku Sądu Apelacyjnego wnioskodawczyni wraz z córką i synem dokonali na formularzu SD-Z2 ponownego zgłoszenia nabycia praw majątkowych w trybie art. 6 ust. 4 w zw. z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z uzupełnia wniosku z dnia 18 marca 2010 r., który wpłynął do tut. Biura 22 marca i 9 kwietnia 2010 r. wynika, iż odsetki od renty wyrównawczej zostały naliczone od dat wymagalności poszczególnych miesięcznych rat renty wyrównawczej zasądzonych wyrokiem Sądu Apelacyjnego do dnia ich zapłaty, co nastąpiło w trzech transzach, tj. w dniach 9 października 2009 r., 9 listopada 2009 r. i 9 grudnia 2009 r. Nie licząc skapitalizowanej renty wyrównawczej za okres od 1 stycznia 1990 r. do 31 maja 1991 r. (z odsetkami ustawowymi od dnia 6 czerwca 1991 r.) pozostałe raty renty zostały zasądzone w miesięcznych ratach począwszy od 1 czerwca 1991 r. aż do dnia 9 września 2007 r. (tj. do dnia śmierci męża wnioskodawczyni).

Najstarsza miesięczna rata renty wyrównawczej uzyskała wymagalność z dniem 6 lipca 1991 r., a ostatnia z dniem 6 października 2007 r.

Zasądzenie renty na rzecz wnioskodawczyni nastąpiło wyłącznie z racji spadkobrania na podstawie przepisów art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego i art. 180 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do renty wyrównawczej zasądzonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego na rzecz wnioskodawczyni jako spadkobierczyni poszkodowanego spadkodawcy (męża wnioskodawczyni) mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni podziela pogląd zaprezentowany w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt: III SA/WA 4081/06 zgodnie z którym jeśli podatnik uzyskał, w wyniku procesu sądowego, należność swojego zmarłego ojca, a dochód z tego tytułu wcześniej nie był przedmiotem zeznań spadkowych podatnika i postępowania podatkowego z tytułu spadku, to do oceny ewentualnie należnego podatku należy zastosować przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 17 września 2009 r. zapadł już po wydaniu pierwszej decyzji przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie podatku od spadku po mężu wnioskodawczyni, co nastąpiło w dniu 11 lutego 2008 r., zastosowanie w sprawie mieć będzie art. 6 ust. 4 w zw. z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którymi to przepisami podatek od spadków i darowizn się nie należy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejszą interpretacją dokonano wyłącznie oceny stanowiska wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej skutków podatkowych nabycia w spadku po mężu renty wyrównawczej zasądzonej wraz z odsetkami na podstawie wyroku sądowego. Natomiast wniosek w pozostałej części, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją.

Ponieważ opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło w dniu 7 września 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Jako że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "spadek", należy odwołać się do odpowiednich przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. Tym samym, m.in. prawem majątkowym jest (było) prawo spadkobierczyni do wystąpienia z roszczeniem o wypłacenie przez Holding S.A. renty wyrównawczej (z ewentualnymi odsetkami) za utracone przez spadkodawcę zarobki z powodu wypadku przy pracy. W myśl art. 922 § 2 ww. ustawy nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jego indywidualną sytuację, np. roszczenie alimentacyjne, czy uprawnienie do renty.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 k.c.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w październiku 1982 r. mąż wnioskodawczyni uległ wypadkowi przy pracy, natomiast w maju 1991 r. wniósł pozew przeciwko Holdingowi S.A. o zasądzenie renty wyrównawczej za utracone zarobki z powodu wypadku przy pracy. W dniu 7 września 2007 r. mąż wnioskodawczyni zmarł. Na mocy postanowienia Sądu z października 2007 r. o nabyciu spadku, wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym mężu w 1/3 części. W lutym 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję w sprawie podatku od spadku i darowizn. We wrześniu 2009 r. Sąd Apelacyjny wydał prawomocny wyrok zasądzający od pozwanego - Holdingu S.A. na rzecz m.in. wnioskodawczyni - jako spadkobierczyni męża w 1/3 części - renty wyrównawczej za okres od 1 stycznia 1990 r. do 9 września 2007 r. Renta ta została zasądzona w miesięcznych ratach z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności poszczególnych rat w łącznej kwocie ponad 300.000,00 zł, na co składają się kwota z tytułu należności głównej i kwota z tytułu odsetek za zwłokę. W styczniu 2010 r. wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami dokonała na formularzu SD-Z2 ponownego zgłoszenia nabycia praw majątkowych w trybie art. 6 ust. 4 w zw. z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z treści przywołanych powyżej przepisów oraz opisanego stanu faktycznego de facto wynika, że wnioskodawczyni nabyła tytułem spadku po zmarłym mężu prawo majątkowe w postaci roszczenia spadkodawcy o wypłacenie przez Holding S.A. renty wyrównawczej za utracone zarobki z powodu wypadku przy pracy, bowiem w chwili śmierci spadkodawca nie uzyskał kwoty roszczenia. Dopiero po śmierci spadkodawcy, Holding na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego wypłacił spadkobiercom zasądzoną kwotę pieniędzy (rentę wyrównawczą wraz z odsetkami).

Roszczenie do wypłacenia przez Holding S.A. renty wyrównawczej (z ewentualnymi odsetkami) za utracone przez spadkodawcę zarobki z powodu wypadku przy pracy jest prawem majątkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Następcy prawni spadkodawcy uzyskują przysługujące mu prawo majątkowe w tym zakresie na zasadzie sukcesji uniwersalnej wynikającej z zapisu art. 922 § 1 k.c.

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy tytułem dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw.

W myśl art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. - zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie miesiąca od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu - art. 4a ust. 2 cyt. ustawy.

Stosownie do art. art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1.

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

2.

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 3 ww. ustawy w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa m.in. w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Stosownie do treści przepisu art. 17a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 17a ust. 3 powyższej ustawy w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro wnioskodawczyni nabyła spadek po mężu (w tym również prawnie uzasadnione roszczenie w stosunku do Holdingu S.A.) z chwilą śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 9 września 2007 r. a obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z dniem uprawomocnienia się postanowienia Sądu o nabyciu spadku, tj. w listopadzie 2007 r. i wnioskodawczyni nie skorzystała z dobrodziejstwa art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, to była zobowiązana do złożenie zeznania podatkowego o nabyciu praw do spadku, w którym winna wykazać również roszczenie istniejące w stosunku do Holdingu S.A. Fakt istnienia tego roszczenia był znany wnioskodawczyni w chwili nabycia spadku (spadkodawca wystąpił z ww. roszczeniem w 1991 r.). Brak skonkretyzowanej wartości tego roszczenia nie zwalniał wnioskodawczyni z obowiązku zeznania jego istnienia w zeznaniu podatkowym (zgłoszeniu nabycia). Skoro jednak wnioskodawczyni nie wykazała, w zeznaniu podatkowym (zgłoszeniu nabycia) - będąc do tego zobowiązaną - nabycia ww. prawa majątkowego po zmarłym mężu, to zgodnie z powołanym wyżej art. 17a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn winna złożyć korektę zeznania podatkowego w wyniku czego organ podatkowy wznowi postępowanie podatkowe zakończone decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z lutego 2008 r.

Powyższe oznacza, że niczym nieuprawnione jest stanowisko wnioskodawczyni, iż w sytuacji nie ujawnienia w zeznaniu podatkowym całej masy spadkowej wnioskodawczyni, powołując się na postanowienie art. 4a ust. 2 cyt. ustawy może - w związku z wydaniem we wrześniu 2009 r. przez Sąd Apelacyjny prawomocnego wyroku zasądzającego od Holdingu S.A. na rzecz m.in. wnioskodawczyni w 1/3 części renty wyrównawczej należnej zmarłemu mężowi - złożyć zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych na druku SD-Z2, w którym wskaże wartość zasądzonej renty wyrównawczej oraz odsetek i skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. W świetle art. 6 ust. 4 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn pisma w postaci prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 września 2009 r. zasądzającego wypłatę renty wyrównawczej wraz z odsetkami nie można utożsamiać z pismem jakim jest prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku z dnia 23 października 2007 r. Przepis art. 6 ust. 4 ww. ustawy w swej wykładni gramatycznej odnosi się bowiem jednoznacznie do nabycia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, tj. m.in. do nabycia tytułem dziedziczenia. To oznacza, że w przedmiotowej sprawie jedynie prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku z dnia 23 października 2007 r. jest pismem, o którym mowa w ww. przepisie. W konsekwencji czego ustawodawca powiązał z pismem - którym jest prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku - moment powstania obowiązku podatkowego. Przeciwne rozumowanie byłoby niezgodne z wolą ustawodawcy, gdyż prowadziłoby do absurdalnej sytuacji, w której inne niż prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku orzeczenie Sądu dotyczące spadkobierców powodowałoby powstanie nowego momentu powstania obowiązku podatkowego.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie tak nie jest i moment powstania obowiązku podatkowego kreuje prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku. Wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 17 września 2009 r. w rzeczywistości potwierdził jedynie i skonkretyzował wartość roszczenia, które było znane w chwili śmierci spadkodawcy i tym bardziej w chwili powstania obowiązku podatkowego, którego moment powstania został określony prawomocnym postanowieniem Sądu o nabyciu spadku. Nie ma zatem żadnych przesłanek ku temu, aby w opisanym stanie faktycznym wnioskodawczyni mogła skorzystać z uregulowania art. 4a ust. 2 powołanej ustawy. Z jego brzmienia wyraźnie bowiem wynika, iż przesuniecie terminu zgłoszenia nabycia - określone w ust. 1 pkt 1 tegoż przepisu - jest możliwe tylko wówczas, gdy nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów wyraźnie wskazanych w przytoczonym art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jak wykazano, wiedzę o nabyciu przedmiotowych praw majątkowych wnioskodawczyni posiadała już w chwili nabycia spadku.

Reasumując należy stwierdzić, że skoro wnioskodawczyni nie dopełniła obowiązku ujawnienia w zeznaniu podatkowym całej masy spadkowej, ujawniając tylko jej część a pomijając przysługujące jej prawo do roszczenia względem Holdingi S.A., to obecnie z faktu potwierdzenia przez Sąd Apelacyjny skonkretyzowanej wartość roszczenia, które było znane w chwili śmierci spadkodawcy nie można wysnuwać podstawy do skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ponieważ do ww. wyroku Sadu Apelacyjnego nie ma zastosowania przepis art. 6 ust. 4 w zw. z art. 4a ust. 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec czego, przedmiotowe roszczenie jako składnik masy spadkowej po zmarłym mężu wnioskodawczyni podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn a wysokość należnego podatku od spadków i darowizn zostanie ustalona po wznowieniu postępowania podatkowego. Podkreślić bowiem należy, iż z przyczyn wyżej wskazanych brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia uregulowanego w art. 4a powołanej ustawy.

W odniesieniu do odsetek wypłaconych przez Holding S.A. za okres do 9 września 2007 r., należy stwierdzić, że odsetki te podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Natomiast odsetki wypłacone za okres po 9 września 2007 r. do dnia ich wypłaty, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn., bowiem nie wchodzą do masy spadkowej, gdyż nie mogą stanowić praw przysługujących spadkodawcy, skoro zostały przyznane za okres po jego śmierci. Powyższe nie oznacza jednak, że nie są one opodatkowane innym podatkiem. Ponieważ przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest zagadnienie z zakresu podatku od spadków i darowizn, to zagadnienie to zostanie rozważone - zgodnie z wolą wnioskodawcy - w interpretacji z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawczyni w zakresie zastosowania do nabytej w spadku po mężu renty wyrównawczej (wraz z odsetkami należnymi do dnia śmierci spadkodawcy) przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko wnioskodawczyni w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania nabytego prawa majątkowego podatkiem od spadków i darowizn należało uznać za nieprawidłowe.

Również za nieprawidłowe należało uznać stanowisko wnioskodawczyni w części dotyczącej zastosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn do odsetek (naliczonych) należnych od dnia śmierci spadkodawcy.

Odnosząc się do powołanego przez wnioskodawczynię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt: III SA/WA 4081/06, który zdaniem wnioskodawczyni przemawia za słusznością jej stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Powyższe orzeczenie zapadło w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl