IBPBII/1/436-178/10/MZ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 października 2010 r. oraz w dniu 2 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, iż od wniosku została uiszczona tylko jedna opłata, jak również wniosek nie spełniał wymogów formalnych w zakresie podatku od towarów i usług, pismem z dnia 7 października 2010 r. Znak: IBPP1/443-716/10/PK, IBPB II/1/436-178/10/MZ wezwano do uzupełnienia wniosku o braki formalne oraz o uiszczenie dodatkowej opłaty. Wniosek uzupełniono w dniu 29 października 2010 r. (data wpływu opłaty) oraz w dniu 2 listopada 2010 r. (data wpływu pisma).

W przedmiotowym wniosku po jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 10 października 2006 r. wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny, potwierdzonej aktem notarialnym:

Ww. działki stanowią pastwiska, są niezabudowane, nie są rozpoczęte na nich prace budowlane. Działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, rolniczej, nie są i nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, czy też innej podobnej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca jest jeszcze właścicielem kilku innych działek. Działki te weszły do majątku osobistego wnioskodawcy i nie zostały nabyte w celu ich zbycia. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki stanowią majątek prywatny. Wnioskodawca nie posiadał ani nie posiadam statusu rolnika ryczałtowego, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Działki te wnioskodawca zamierza sprzedać w bieżącym roku, na rzecz jednego nabywcy. W studium uwarunkowań zawarta jest informacja o przeznaczeniu tych działek pod zabudowę.

Wnioskodawca doprecyzował, iż przedmiotem wniosku o interpretację są wyłącznie działki wymienione we wniosku, tj. prawo własności #189; części działki o numerze ewidencyjnym 2880/5 i prawo użytkowania wieczystego #189; części działek o numerach ewidencyjnych 2891/2 i 2892. Przedmiotem wniosku nie jest "kilka innych działek", o których mowa w poz. 54 wniosku.

Zaznaczyć należy, iż przytaczając w niniejszej interpretacji opis zdarzenia przyszłego pominięto tę jego część, która odnosi się wyłącznie do zagadnienia związanego z podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek gruntu stanowiących majątek prywatny (osobisty) sprzedającego, nabytych w drodze darowizny, nie nabytych i nie wykorzystywanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż działek gruntu, stanowiących majątek prywatny (osobisty), nabytych w drodze darowizny, nie zakupionych i nie wykorzystywanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie nabytej w celu (z zamiarem) późniejszej sprzedaży, nie jest działalnością handlową i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a).

W ocenie wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega jedynie czynność zrealizowana w formie zorganizowanej, profesjonalnej sprzedaży towaru (gruntu), poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jego kontynuacji w tej formie. Według wnioskodawcy, jeżeli grunt zostanie nabyty w drodze darowizny i nie będzie wykorzystywany w działalności rolniczej ani pozarolniczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz służyć będzie zaspokajaniu osobistych potrzeb zbywającego, to jego sprzedaż nie będzie stanowić przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji, zdaniem wnioskodawcy, właściciel gruntu, który wszedł w jego posiadanie w ww. formie i wykorzystywał go wyłącznie w celach osobistych, sprzedając ten grunt korzysta z przysługującego mu prawa rozporządzania własnym majątkiem. Zatem czynność ta, zdaniem wnioskodawcy nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej.

Według wnioskodawcy, działalnością gospodarczą dla celów podatku od towarów i usług jest przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie, w stałym horyzoncie czasowym. Natomiast w sytuacji, gdy osoba fizyczna dokonuje dostawy gruntu ze swojego majątku prywatnego, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie ma charakteru zorganizowanego, a grunt nie został nabyty w celu jego zbycia - czynność ta nie będzie uznana za działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż działek kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że wnioskodawca - osoba fizyczna zamierza dokonać sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny (osobisty), nabytych w drodze darowizny, nie zakupionych i nie wykorzystywanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż działek nie jest działalnością handlową i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a).

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie sprzedaż działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile czynność sprzedaży istotnie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z tytułu zawarcia umowy sprzedaży tych nieruchomości podatek od czynności cywilnoprawnych należny będzie w wysokości 2%, naliczanej od wartości rynkowej sprzedanej nieruchomości, a do jego zapłaty zobowiązany będzie kupujący.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.