IBPBII/1/436-155/09/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-155/09/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 31 lipca 2009 r. Znak: IBPP1/443-639/09/ES, IBPB II/1/436-155/09/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 25 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 10 czerwca 2009 r. sprzedała osobie fizycznej działkę o powierzchni 0,1 ha. Działkę tę wnioskodawczyni nabyła 15 lipca 2006 r. przez zasiedzenie, potwierdzone postanowieniem sądowym. W momencie nabycia działka miała charakter rolny. Obecnie działka objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego.

Od momentu nabycia działki wnioskodawczyni nie prowadziła na niej działalności gospodarczej ani działalności rolnej. Do czasu nabycia działki przez zasiedzenie, wnioskodawczyni wykorzystywała ją dla celów rolnych. Przez ostatnie 6 lat wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży gruntów, nie posiada innych nieruchomości gruntowych, które przeznaczone są w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawczyni dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolnej, jednak w czasie gdy nie była jeszcze właścicielką przedmiotowej działki. Nie występowała również w odniesieniu do tej działki o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest podatnikiem VAT. Sprzedaż działki została wykonana jednorazowo w okolicznościach nie wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W uzupełnieniu ww. wniosku wnioskodawczyni podała, iż w chwili dokonania jej sprzedaży działka nie stanowiła gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, nie utworzyła gospodarstwa rolnego u nabywcy oraz nie weszła w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż działki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

a.

nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%

b.

innych praw majątkowych - 1%.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 wymienionej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawczyni w 2009 r. dokonała sprzedaży własnej działki osobie fizycznej. Działkę tę wnioskodawczyni nabyła w 2006 r. przez zasiedzenie, potwierdzone postanowieniem sądowym. Od momentu nabycia działki wnioskodawczyni nie prowadziła na niej działalności gospodarczej ani działalności rolnej. W chwili dokonania jej sprzedaży działka nie stanowiła gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Nie utworzyła gospodarstwa rolnego u nabywcy oraz nie weszła w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie sprzedaż działki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile czynność sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z tytułu zawarcia umowy sprzedaży tej nieruchomości podatek od czynności cywilnoprawnych należny jest w wysokości 2%, naliczanej od wartości rynkowej sprzedanej nieruchomości, a do jego zapłaty zobowiązany jest kupujący.

Wobec tego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl