IBPBII/1/436-15/09/MZ - Opodatkowanie PCC cesji wierzytelności.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-15/09/MZ Opodatkowanie PCC cesji wierzytelności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura- 15 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy cesji praw i obowiązków-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy cesji praw i obowiązków. Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 16 lutego 2009 r. Znak: IBPBII/1/436-16/09/MCZ, IBPBII/1/436-15/09/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 19 lutego 2009 r. (data wpłaty opłaty od wniosku).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2006 r. pomiędzy Spółką X a dziadkami wnioskodawcy została zawarta przedwstępna umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przedwstępna umowa kupna-sprzedaży tego lokalu. W dniu 19 grudnia 2008 r. wnioskodawca zawarł ze swymi dziadkami umowę cesji, w wyniku której cedent (dziadkowie) przelał na rzecz cesjonariusza (wnioskodawcy) wszystkie prawa i obowiązki wynikające z przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przedwstępnej umowy kupna-sprzedaży tego lokalu za cenę 211 989 zł Wnioskodawca został nabywcą przedmiotowego lokalu mieszkalnego na mocy aktu notarialnego sporządzonego w dniu 22 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy umowa zawarta przez wnioskodawcę jest umową przelewu wierzytelności i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

2.

Czy umowa ta jest umową darowizny, która z uwagi na strony umowy jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem wnioskodawcy, zawarta umowa jest umową darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej

* służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki (akty założycielskie).

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Instytucję przeniesienia (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przeniesienie wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności. Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie np. umowy sprzedaży.

W związku z tym, jeżeli umowa cesji wierzytelności przybiera postać jednej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych np. umowy sprzedaży prawa majątkowego to podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 1%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca zawarł ze swymi dziadkami umowę cesji, w wyniku której cedent (dziadkowie) przelał na rzecz cesjonariusza (wnioskodawcy) wszystkie prawa i obowiązki wynikające z przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przedwstępnej umowy kupna-sprzedaży tego lokalu za cenę 211 989 zł Następnie wnioskodawca został nabywcą przedmiotowego lokalu mieszkalnego na mocy aktu notarialnego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli umowa cesji wskazana we wniosku nie nosi cech żadnej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i istotnie jest umową darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako, że umowa cesji nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast jeżeli umowa ta przybiera postać np. umowy sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl