IBPBII/1/436-142/09/MCZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-142/09/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłaconego spadkobiercom zmarłego zleceniobiorcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2009 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wniosek Uniwersytetu z dnia 29 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłaconego spadkobiercom zmarłego zleceniobiorcy. Wniosek za pismem z dnia 26 maja 2009 r. Naczelnik ww. Urząd przekazał do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. Znak: IBPB II/1/436-142/09/MCZ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 lipca 2009 r. Jednakże z uwagi na zakwalifikowanie uzupełnienia jako nowego wniosku- Organ pozostawił bez rozpatrzenia wniosek z dnia 29 kwietnia 2009 r. postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2009 r. Znak: IBPB II/1/436-142/09/MCZ. W wyniku złożonego zażalenia na ww. postanowienie powyższy wniosek z dnia 29 kwietnia 2009 r. podlega rozpatrzeniu niniejszą interpretacją z uwzględnieniem uzupełnienia dokonanego w dniu 15 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 19 grudnia 2008 r. zawarto umowę zlecenie na pracę naukowo-badawczą pomiędzy Uniwersytetem a Panią A. Za wykonanie zleconych czynności zleceniobiorca miał otrzymać wynagrodzenie 1 500 zł. Dnia 3 stycznia 2009 r. Pani A zmarła. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego jej spadkobiercami są matka oraz siostra.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Uniwersytet winien wypłacić spadkobiercom należne zmarłej wynagrodzenie w całości, czy też z uwzględnieniem podatku od spadków i darowizn ustalonego zgodnie z przepisami art. 1, art. 9, art. 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Uniwersytetu, wynagrodzenie zmarłego zleceniobiorcy należy w całości wypłacić spadkobiercom, którzy nie są osobami uprawnionym do renty rodzinnej. Zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn powstaje z chwilą doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego podatku. Wyjątek występuje jedynie w sytuacji, gdy podatek ten pobierany jest przez płatnika, którym w podatku od spadków i darowizn jest notariusz. Decyzję w sprawie ustalenia wysokości podatku od spadków i darowizn wydaje naczelnik urzędu skarbowego jako organ pierwszej instancji. Spadkobiercy osoby zmarłej, jeśli nie należą do osób uprawnionych do renty rodzinnej (matka i siostra) winni otrzymać wynagrodzenie przysługujące zmarłej osobie w pełnej wysokości (brutto) stosownie do dziedziczonego udziału. Są one obowiązane wykazać je jako przedmiot spadku w zeznaniu o nabyciu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "spadek" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób (...). Zatem spadek, to ogół praw i obowiązków majątkowych o charakterze cywilnoprawnym. Pojęciem tym obejmuje się więc wszystkie prawa o charakterze majątkowym będące elementami stosunku cywilnoprawnego, tj. m.in. prawa własności rzeczy, wierzytelności. Do spadku wchodzić więc będą również wierzytelności wynikające z zawartej przez spadkodawcę umowy zlecenia, która została uregulowana w Kodeksie cywilnym.

Stosownie do art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie - art. 735 § 1 Kodeksu cywilnego. W prawie cywilnym przedmiot umowy zlecenia został ujęty wąsko, co wyraźnie ją różnicuje od umowy o pracę. Umowa zlecenia w znaczeniu sensu stricto obejmuje zobowiązanie do dokonania czynności prawnej, a w znaczeniu sensu largo obejmuje czynności o charakterze faktycznym. Z tych to powodów nie można umowy zlecenia traktować jako umowy o pracę.

Zgodnie z art. 19 ust. 1. ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn dłużnicy spadkodawcy lub osób, którym przysługują wierzytelności z tytułu zapisu (dalszego zapisu), wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika tych funduszy na wypadek jego śmierci są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Osoby, które dopuściły do wypłaty z naruszeniem przepisów ust. 1-4, odpowiadają za zobowiązania podatkowe solidarnie z podatnikiem do wysokości wypłaconych kwot (art. 19 ust. 5 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 19 grudnia 2008 r. zawarta została umowa zlecenia na pracę naukowo-badawczą pomiędzy zleceniodawcą - Uniwersytetem a zleceniobiorcą - Panią A. Za wykonanie zleconych czynności Pani A miała otrzymać kwotę 1 500 zł. Dnia 3 stycznia 2009 r. Pani A zmarła. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego jej spadkobiercami są matka oraz siostra.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz zdarzenie przyszłe i stan prawny sprawy należy stwierdzić, że skoro należne zmarłej zleceniobiorcy pieniądze wchodzą w skład spadku po niej, to spadkobiercy stają się wierzycielami Uniwersytetu, uprawnionymi do otrzymania kwoty wynikającej z treści zawartej umowy zlecenia. Ponieważ umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną, zatem nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w tym przepis art. 63#61446; § 2 ww. ustawy. Dlatego w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy spadkobiercy są czy nie są osobami uprawnionym do renty rodzinnej. Wnioskodawca jako dłużnik spadkodawcy winien wypłacić uprawnionym spadkobiercom wynikającą z umowy zlecenia należność (bez potrącania podatku) a informację, o dokonanej wypłacie i jej wysokości zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osób, którym wypłacona będzie kwota wynikająca z umowy zlecenia wchodząca do spadku w terminie 14 dni od dnia wypłaty należności.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl