IBPBII/1/436-128/14/JP
Pismo z dnia 8 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-128/14/JP
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 marca 2014 r. (data wpływu do Biura - 9 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Brat Wnioskodawczyni ma zamiar przekazać jej darowiznę w postaci gotówki o wartości przekraczającej limity podane w tabeli określonej w art. 15 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Stosownie do art. 4a wspomnianej ustawy, w ocenie Wnioskodawczyni, będzie ona zwolniona z podatku przy założeniu spełnienia wymagań opisanych w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 4 pkt 2.
Jednakże wolą Wnioskodawczyni jest przekazanie otrzymanej darowizny o tej samej wartości swojemu dziecku kilka dni później. Przekazanie nastąpiłoby na zasadach analogicznych, jak w przypadku darowizny od brata Wnioskodawczyni.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w takim wypadku, przekazując darowiznę swojemu dziecku kilka dni po otrzymaniu jej od brata, Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu w myśl ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.
Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, darowizna otrzymana od brata a następnie przekazana dziecku Wnioskodawczyni nie podlega podatkowi od spadków i darowizn zarówno w momencie otrzymania jej od brata, jak również po przekazaniu jej dziecku. W obydwu przypadkach darczyńca i obdarowany należą do pierwszej grupy podatkowej w myśl art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Natomiast art. 4a nie określa minimalnego czasu, jaki darowizna musi przebywać w posiadaniu Wnioskodawczyni, aby następnie mogła ją przekazać swojemu dziecku nie tracąc prawa do zwolnienia z podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.
Stosownie do postanowień art. 5 powołanej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Jak z powyższych przepisów wynika zawarcie umowy darowizny co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Obowiązek uiszczenia podatku ciąży na osobie, która darowiznę otrzymała (na obdarowanym).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia w drodze darowizny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Przy obliczeniu podatku od darowizny ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie oraz uprawnienie do odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 cyt. ustawy).
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 powołanej ostatnio ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ww. ustawy).
Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:
zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tekst jedn.: 9.637 zł) - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo - kredytową lub przekazem pocztowym.
Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762, z późn. zm.).
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).
Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:
wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).
Z treści wniosku wynika, że brat Wnioskodawczyni ma zamiar przekazać jej darowiznę pieniężną o wartości przekraczającej limity kwot wolnych od podatku. Wolą Wnioskodawczyni jest przekazanie otrzymanej darowizny o tej samej wartości swojemu dziecku kilka dni później. Przekazanie nastąpiłoby na zasadach analogicznych, jak w przypadku darowizny od brata Wnioskodawczyni.
Oceniając powyżej opisaną sytuację w świetle regulacji prawa podatkowego należy zauważyć, że przepisy dotyczące zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, zawierają podstawowy wymóg materialnoprawny, który należy spełnić, by móc skorzystać z tego zwolnienia. Tą przesłanką jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych przez obdarowanego od darczyńcy w kręgu najbliższej rodziny stron umowy darowizny - przez dowód przekazania darowanych środków pieniężnych na rachunek bankowy nabywcy albo na rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
Powołany przepis nie ustanawia innych warunków materialnoprawnych, które należałoby spełnić, aby móc skorzystać z tego zwolnienia podatkowego, poza normami proceduralnymi, jak zgłoszenie nabycia w odpowiedniej formie, w określonym terminie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sytuacji, gdy darowizna nie jest zawarta w formie aktu notarialnego.
Należy też wskazać, że zwolnienia podatkowe są instytucją, która stanowi wyjątek od ogólnych zasad opodatkowania, a więc należy je stosować ściśle.
Skoro zatem ustawodawca nie wprowadził w zwolnieniu podatkowym, o którym mowa w art. 4a ww. ustawy innych warunków, niż te powyżej omówione, to brak jest podstaw, by przyjmować, że wymagane jest - w celu zastosowania tego zwolnienia - spełnienie przesłanki dotyczącej minimalnego okresu posiadania darowanych środków pieniężnych przez obdarowanego, po upływie którego uprzednio obdarowany może nimi dalej dysponować, np. w celu dokonania darowizny tych środków innej osobie. W konsekwencji należy stwierdzić, że obdarowany w momencie otrzymania darowizny korzysta z tego zwolnienia po spełnieniu przesłanki właściwego udokumentowania tej transakcji oraz po spełnieniu pozostałych, wyżej wymienionych przesłanek formalnych.
Natomiast należy podkreślić, że w sytuacji, gdy uprzednio obdarowany dokona dalszej darowizny tych samych środków kolejnemu członkowi swojej rodziny, zgodnie z art. 4a ww. ustawy, to tym bardziej nie podlega on podatkowi od spadków i darowizn, ponieważ - jak zostało to wskazane na wstępie - stosownie do postanowień art. 5 powołanej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Oznacza to, że Wnioskodawczyni z tytułu przekazania darowizny środków pieniężnych dla swojego dziecka, uprzednio podarowanych jej przez brata - nie może podlegać obowiązkowi podatkowemu z tytułu taj darowizny w podatku od spadków i darowizn, ponieważ w tym przypadku nie jest ona nabywcą darowizny (obdarowanym) tylko darczyńcą.
Zatem należy uznać, że ma rację Wnioskodawczyni, że nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, z tym że w przypadku:
* gdy ona jest obdarowaną (darowizna środków pieniężnych od brata) - stosuje się zwolnienie podatkowe wynikające z dyspozycji art. 4a ww. ustawy,
* gdy ona daruje te same środki pieniężne swojemu dziecku - na mocy art. 5 ww. ustawy nie ciąży na niej obowiązek podatkowy, gdyż jest stroną darującą a nie obdarowaną.
Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest tylko i wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata. Zatem należy zaakcentować, że w niniejszej interpretacji omówiono tylko skutki podatkowe zawartych umów darowizny, jakie powstają dla Wnioskodawczyni.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.