IBPBII/1/436-114/09/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn-jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 26 października 2007 r. wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie umowy darowizny sporządzonej przed notariuszem w formie aktu notarialnego. Darczyńcami byli teściowie wnioskodawczyni. W umowie tej wnioskodawczyni zobowiązała się zamieszkiwać w przedmiotowym lokalu przez okres minimum 5 lat od dnia nabycia. Wnioskodawczyni zakłada, że przedmiotowe prawo zostanie przez nią zbyte przed upływem tego okresu na podstawie umowy darowizny, a następnie to samo prawo zostanie nabyte przez wnioskodawczynię w terminie nie przekraczającym 6 miesięcy od daty zbycia od osoby obdarowanej również na podstawie umowy darowizny.

Przez cały czas w przedmiotowym lokalu wnioskodawczyni będzie zamieszkiwać oraz będzie zameldowana na pobyt stały. Osobą, której wnioskodawczyni będzie darować przedmiotowe prawo będzie siostra lub jej rodzice. Kiedy już przedmiotowe prawo wróci do wnioskodawczyni, to wówczas zamierza w nim zamieszkiwać przez dłuższy okres - aby spełnić wymogi zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po zaistnieniu wszystkich zdarzeń opisanych we wniosku wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek od spadków i darowizn lub inny podatek.

Czy po zaistnieniu wszystkich zdarzeń opisanych we wniosku osoba której wnioskodawczyni podaruje przedmiotowe prawo, będzie musiała zapłacić podatek od spadków i darowizn lub inny podatek.

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku od spadków i darowizn, gdyż łączny czas 5 lat - do którego zobowiązała się, że będzie zamieszkiwać w przedmiotowym lokalu zostanie spełniony oraz przez 5 lat - z krótką przerwą - będzie właścicielem przedmiotowego prawa.

Ponadto wnioskodawczyni uważa, że osoba, której podaruje przedmiotowe prawo również nie powinna płacić podatku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Ponieważ opisane we wniosku nabycie w drodze darowizny nastąpiło w dnia 26 października 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. - w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie:

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą zamieszkiwać w uzyskanej nieruchomości oraz nie dokonają jej zbycia przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "miejsce zamieszkania", dlatego należy posiłkować się definicją miejsca zamieszkania znajdującą się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej, zgodnie z ww. przepisem jest miejsce, w którym ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.

Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia w drodze spadku i został objęty ulgą mieszkaniową.

Poza tym, przepisy art. 16 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn należy odnieść zawsze do skonkretyzowanego przedmiotu nabycia tytułem darowizny, tj. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego objętego ulgą mieszkaniową i tylko zamieszkiwanie w tym konkretnym nabytym lokalu mieszkalnym jest spełnieniem warunków określonych dla ulgi mieszkaniowej.

Należy zauważyć, że unormowania przepisu art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy obowiązujące od 1 stycznia 2007 r., a wprowadzone ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629), oprócz wymogu zamieszkiwania w nabytym lokalu mieszkalnym przez okres 5 lat nakładają na obdarowanego również obowiązek posiadania zameldowania w tym konkretnym lokalu na pobyt stały oraz utrzymywania tytułu prawnego do nabytego tytułem darowizny lokalu przez okres 5 lat. Obowiązku takiego nie było w stosunku do nabycia praw majątkowych, które miało miejsce do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zatem fakt, iż wnioskodawczyni zamierza dokonać darowizny na rzecz siostry lub rodziców nabytego w drodze darowizny własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, po czym zamierza nabyć ten sam lokal mieszkalny w terminie nie przekraczającym 6 miesięcy od daty zbycia, od osoby obdarowanej, również na podstawie umowy darowizny - jednocześnie zamieszkując w nim nadal, tj. co najmniej przez okres 5 lat od dnia zamieszkania w nabytym lokalu, w świetle ww. przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2007 r. skutkować będzie utratą nabytej ulgi mieszkaniowej, bowiem nie będą spełnione wszystkie warunki określone w art. 16 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, jakie nałożył ustawodawca na podatnika, aby zachować prawo do ulgi, tzn. nie zostanie zachowany warunek nie dokonania zbycia nabytego lokalu przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym przepisie.

Wszelkie bowiem zwolnienia w prawie podatkowym są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą i enumeratywny katalog zwolnień przedmiotowych nie może być poprzez interpretację rozszerzany.

Reasumując, stwierdzić należy, że wnioskodawczyni, która przekaże tytułem darowizny własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na rzecz siostry lub rodziców, utraci z tego tytułu prawa do ulgi określonej w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nawet jeżeli przez okres 5 lat będzie w tym mieszkaniu zamieszkiwała, począwszy od dnia określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, z uwagi na nie dotrzymanie warunku mówiącego o nie zbywaniu tego lokalu przez okres 5 lat.

Wobec tego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku dokonano odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.