IBPBII/1/436-106/13/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 3 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zawarcia umowy cesji wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zawarcia umowy cesji wierzytelności.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 czerwca 2013 r. znak: IBPP2/443-327/13/IK; IBPB II/1/415-106/13/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 3 lipca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Polska Spółka z o.o. - Wnioskodawca świadczy w Polsce usługi budowlane (budowa dróg). W dniu 20 marca 2013 r. Spółka zawarła umowę przelewu wierzytelności. Jako kupujący dług, zakupiła od sprzedającego dług, tj. Spółki X z siedzibą na Słowacji wierzytelność - dług innej Spółki słowackiej Y, w wysokości 26.417,50 euro, poniżej wartości nominalnej, to jest za kwotę 87.611,00 zł. Zapłata w wysokości 87.611,00 zł ma nastąpić przelewem bankowym na konto Spółki X z siedzibą na Słowacji do dnia 10 kwietnia 2013 r.

Spółka (Wnioskodawca) jest dłużnikiem Spółki słowackiej Y z tytułu nie zapłaconych faktur za wykonane usługi budowlane w wysokości 91.644,35 zł. Dokonując zakupu wierzytelności Spółka (Wnioskodawca) liczy na osiągnięcie przychodu z tego tytułu nie mniejszego niż 4.033,35 zł (91.644,35-87.611,00). Transakcja zakupu wierzytelności w celu jej windykacji lub ewentualnej kompensaty jest transakcją jednorazową.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż umowa przekazu wierzytelności (kupna - sprzedaży) zawarta pomiędzy Spółką z o.o. (Wnioskodawcą) a spółką sprzedającą wierzytelność została dokonana (zawarta) na terenie Słowacji w miejscowości K. Przedmiotem tej umowy były prawa majątkowe (wierzytelności), które w momencie podpisania umowy przelewu wierzytelności były wierzytelnościami wymagalnymi na terytorium Słowacji od Spółki słowackiej Y na rzecz słowackiej Spółki X. Zatem wierzytelność przysługuje podmiotowi mającemu siedzibę na Słowacji, dłużnikiem tej wierzytelności jest podmiot mający siedzibę na Słowacji. Oba te podmioty wykonują swoją działalność na terenie Słowacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dana transakcja zakupu wierzytelności podlega opodatkowaniu przez nabywcę wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1% wartości rynkowej przedmiotu transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniana umowa z tytułu zakupu wierzytelności nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ umowa została zawarta poza granicami kraju i wierzytelności (prawa majątkowe) będące przedmiotem umowy znajdowały się w tym czasie również poza terytorium kraju. Stąd przedmiotem przelewu są prawa majątkowe wykonywane poza terytorium RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska zajętego do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zawarcia umowy cesji wierzytelności. Odnośnie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Przy czym, zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega np. umowa sprzedaży, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem sprzedaży są np. prawa majątkowe wykonywane za granicą, umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile kupujący ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli natomiast kupujący ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę podpisano poza granicami kraju i prawa majątkowe wykonywane są za granicą, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego.

Z kolei, jeśli umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas co do zasady podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka z o.o. - Wnioskodawca zawarła umowę przelewu wierzytelności. Jako kupujący dług zakupiła od sprzedającego dług, tj. Spółki X z siedzibą na Słowacji wierzytelność - dług innej Spółki słowackiej Y, w wysokości 26.417,50 euro, poniżej wartości nominalnej, to jest za kwotę 87.611,00 zł. Umowa przekazu wierzytelności (kupna - sprzedaży) zawarta pomiędzy polską Spółką z o.o. (Wnioskodawcą) a spółką sprzedającą wierzytelność została dokonana na terenie Słowacji w miejscowości K. Przedmiotem tej umowy były prawa majątkowe (wierzytelności), które w momencie podpisania umowy przelewu wierzytelności były wierzytelnościami wymagalnymi na terytorium Słowacji od Spółki słowackiej Y na rzecz słowackiej Spółki X. Zatem wierzytelność przysługuje podmiotowi mającemu siedzibę na Słowacji, dłużnikiem tej wierzytelności jest podmiot mający siedzibę na Słowacji. Oba te podmioty wykonują swoją działalność na terenie Słowacji.

Z treści wniosku wynika zatem, iż Wnioskodawca w opisanej we wniosku umowie występuje jako kupujący. Wskazać więc należy iż przy umowie kupna-sprzedaży - zgodnie z art. 4 pkt 1 ww. ustawy - obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Skoro jednak z opisu stanu faktycznego wynika, że umowa cesji została zawarta poza terytorium Polski, tj. na Słowacji oraz miejsce wykonywania prawa majątkowego w momencie zawarcia umowy cesji znajdowało się również na Słowacji, czyli poza granicą RP, to zważywszy na uregulowania art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powyższa umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.