IBPBII/1/436-10/09/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie sposobu opodatkowania nakładów inwestycyjnych, poniesionych na wybudowanie garażu, otrzymanych w drodze spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie sposobu opodatkowania nakładów inwestycyjnych poniesionych na wybudowanie garażu, otrzymanych w drodze spadku.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 27 lutego 2009 r. Znak: IBPB II/1/436-9/09/MZ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 19 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 25 maja 2007 r. wnioskodawca został właścicielem #189; spadku po zmarłej osobie. Zmarła osoba była właścicielem nakładów inwestycyjnych poniesionych w dobrej wierze na wybudowanie garażu zlokalizowanego w K. za pośrednictwem Spółdzielni w 1973 r. Nakłady inwestycyjne przeniesione zostały na tę osobę w 1994 r. w formie umowy spisanej pomiędzy nią a Spółdzielnią. Właścicielem gruntu, na którym zlokalizowano garaż była w tym czasie osoba fizyczna. W tamtym okresie nie udało się wykupić gruntu, w związku z tym nie istniała możliwość wyceny i zbycia garażu na wolnym rynku. Sytuacja taka utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Nowy właściciel gruntu, osoba fizyczna, również nie jest zainteresowana jego sprzedażą. Wnioskodawca nie znalazł na wtórnym rynku nieruchomości osób zainteresowanych odkupieniem samych nakładów inwestycyjnych bez gruntu i nie mógł w sposób pewny oszacować ich wielkości. Wszystkie wyceny nieruchomości związane są zawsze z wartością gruntu, na którym nieruchomość owa jest zlokalizowana. Kolejnym krokiem postępowania wnioskodawcy była próba sprzedaży nakładów inwestycyjnych nowemu właścicielowi gruntu. Ofertę w formie słownej złożyła matka wnioskodawcy, jesienią 2007 r. Nie mogąc uzyskać jednoznacznej odpowiedzi, wnioskodawca złożył nowemu właścicielowi gruntu ofertę sprzedaży w formie pisemnej, licząc na to, że ostateczna ich wartość zostałaby ustalona w trakcie negocjacji handlowych. Kolejnym krokiem byłoby uiszczenie opłaty skarbowej za nakłady inwestycyjne poniesione na wybudowanie garażu, dzięki poznaniu ich realnej wartości. Przedstawiciel prawny nowego właściciela gruntu zanegował jakiekolwiek prawo do dysponowania przez wnioskodawcę nakładami inwestycyjnymi odziedziczonymi po zmarłej osobie. Dlatego też wartość nakładów nie została ustalona do dnia dzisiejszego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane w drodze spadku garaż - nakłady inwestycyjne poniesione na wybudowanie tego garażu, których wartości nie da się określić, ze względu na brak możliwości ich sprzedaży i wyceny, podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem wnioskodawcy, od spadku nie powinien płacić podatku, dlatego, że nie można ustalić wartości nakładów poniesionych na budowę garażu. Jest to spowodowane brakiem możliwości zbycia ich bez gruntu, na którym stoi garaż.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego. Zgodnie zaś z treścią ww. przepisu w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia "spadek", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie z poglądami doktryny przedmiotu, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Określenie spadku następuje w drodze zastosowania czterech kryteriów: prawa i obowiązki mają charakter cywilnoprawny, majątkowy, nie są ściśle związane z osobą zmarłego, nie przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy osoby te są spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu). Oznacza to, iż dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest dzień śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Jednakże, w myśl art. 6 ust. 4 zdanie pierwsze ww. ustawy jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W myśl art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Jak z powyższych przepisów wynika, przy opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn nabytych w spadku rzeczy i praw majątkowych zasadnicze znaczenia ma ustalenie dnia nabycia spadku, za który uznaje się dzień śmierci spadkodawcy oraz dnia powstania obowiązku podatkowego, którym jest dzień uprawomocnienia się orzeczenia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku.

Ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn nabytego spadku, należy przyjąć nabyte rzeczy i prawa majątkowe według ich stanu na dzień śmierci spadkodawcy, jednak ich wartość rynkową należy ustalić na dzień uprawomocnienia się orzeczenia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca nabył #189; spadku po zmarłej osobie, stwierdzone postanowieniem sądowym z dnia 25 maja 2007 r. W skład spadku weszło prawo do #189; garażu (#189; nakładów inwestycyjnych poniesionych na jego wybudowanie). Wnioskodawca nie nabył jednak prawa do gruntu, na którym jest usytuowany garaż. Grunt ten nie należał bowiem do spadkodawczyni. Wartość ww. nakładów inwestycyjnych nie została ustalona ponieważ wszystkie wyceny nieruchomości związane są zawsze z wartością gruntu, na którym nieruchomość owa jest zlokalizowana. Zdaniem wnioskodawcy od spadku nie powinien płacić podatku, dlatego że nie można ustalić wartości nakładów poniesionych na budowę garażu. Jest to spowodowane brakiem możliwości zbycia ich bez gruntu, na którym stoi garaż.

W związku z powyższym wyjaśnia się, że trudności w ustaleniu przez wnioskodawcę wartości nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę garażu i będących przedmiotem spadku nie ma żadnego wpływu na niemożność opodatkowania tego spadku. Wartość spadku, stanowiącą udział wnioskodawcy, co wynika z zacytowanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ustala się na dzień powstania obowiązku podatkowego tj. na dzień uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Tak ustaloną wartość należy przedstawić w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych, składanym naczelnikowi urzędu skarbowego.

Ponadto stosownie do art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli nabywca nie określił wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny naczelnika urzędu skarbowego wartości rynkowej, organ ten wezwie nabywcę do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli nabywca, pomimo wezwania, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, naczelnik urzędu skarbowego dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez nabywcę, koszty opinii biegłego ponosi nabywca.

Wobec tego nabycie przez wnioskodawcę w drodze spadku prawa do #189; garażu (#189; nakładów inwestycyjnych poniesionych na jego wybudowanie) podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.