IBPBII/1/415-993/13/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-993/13/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (wpływ do Biura - 4 listopada 2013 r.), uzupełnionym 16 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez uprawnionych pracowników od Skarbu Państwa udziałów w Spółce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez uprawnionych pracowników od Skarbu Państwa udziałów w Spółce.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 8 stycznia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-993/13/MK, IBPB II/1/415-994/13/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 16 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) powstał w wyniku komercjalizacji jednostki badawczo-rozwojowej, co nastąpiło zgodnie z aktem komercjalizacji dnia 28 lutego 2008 r. w oparciu o przepisy art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2013 r. poz. 216) w zw. z art. 10 ust. 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388 z późn. zm.). Wskutek komercjalizacji powstała Spółka z o.o.

Zgodnie z treścią aktu założycielskiego Spółki:

* kapitał zakładowy Spółki wynosi 3.500.000 zł i dzieli się na 70.000 udziałów o wartości 50 zł każdy,

* wszystkie ww. udziały obejmuje Skarb Państwa,

* uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% udziałów Spółki, objętych przez Skarb Państwa w dniu wpisania Spółki do rejestru przedsiębiorców, na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji oraz w rozporządzeniu Ministra Skarbu Państwa z dnia 29 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad podziału uprawnionych pracowników na grupy (...) oraz trybu nabywania akcji przez uprawionych pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 35, poz. 303),

* udziały, o których mowa powyżej nie mogą być przedmiotem obrotu przed upływem 2 lat, z tym, że udziały nabyte przez pracowników pełniących funkcje członków Zarządu przed upływem 3 lat, od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych udziałów na zasadach ogólnych,

* Spółka z o.o. (Wnioskodawca) udzieli Skarbowi Państwa pomocy w związku z realizacją powyżej opisanego prawa pracowników do nieodpłatnego nabycia do 15% udziałów Spółki, objętych przez Skarb Państwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przez pracowników uprawnionych do nieodpłatnego nabycia akcji rozumie się:

a.

osoby będące w dniu wykreślenia z rejestru komercjalizowanego przedsiębiorstwa państwowego pracownikami tego przedsiębiorstwa,

b.

osoby fizyczne, które w dniu wykreślenia komercjalizowanego przedsiębiorstwa państwowego z rejestru przedsiębiorców były stroną umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym, zawartej na podstawie przepisów rozdziału 8a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 z późn. zm.),

c.

osoby, które przepracowały co najmniej dziesięć lat w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym oraz jego poprzedniku, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn niedotyczących pracowników.

Jak stanowi § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2003 r. przez uprawnionych pracowników należy rozumieć osoby, o których mowa w art. 2 pkt 5 powołanej wyżej ustawy. Co istotne, umowa Spółki zawiera sformułowanie, że uprawnionym pracownikom przysługuje do 15% udziałów Spółki, objętych przez Skarb Państwa. Minister Skarbu określa i przekazuje Spółce informację o liczbie udziałów przeznaczonych do nieodpłatnego udostępnienia uprawnionym pracownikom (§ 7 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Skarb Państwa ogłosił publiczne zaproszenie do negocjacji w sprawie zakupu pakietu 59.500 udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, stanowiących 85% kapitału zakładowego Spółki. W dniu 29 grudnia 2011 r. pomiędzy Skarbem Państwa a "..." Spółka jawna została zawarta umowa sprzedaży 59.500 udziałów za łączną kwotę 21.539.000 zł. Cena sprzedaży jednego udziału wynosiła 362 zł.

Przed podpisaniem ww. umowy kupujący udziały zawarł w dniu 13 grudnia 2011 r. ze związkiem zawodowym działającym w Spółce oraz przedstawicielami załogi Pakiet Gwarancji Pracowniczych gwarantujący zatrudnienie wszystkim pracownikom Spółki zatrudnionym w Spółce na dzień podpisania Pakietu do dnia 30 czerwca 2014 r.

W dniu 27 sierpnia 2008 r. zawarta została umowa pomiędzy Skarbem Państwa a Spółką, przedmiotem której było ustalenie zasad wykonywania przez Spółkę na rzecz Skarbu Państwa czynności technicznych niezbędnych do nieodpłatnego zbycia przez Skarb Państwa udziałów uprawnionym pracownikom.

Zgodnie z jej postanowieniami Spółka zobowiązała się do wykonywanie nieodpłatnie wobec pracowników wszelkich czynności temu służących, a określonych w rozporządzeniu z dnia 29 stycznia 2003 r., tj. m.in.:

* wezwania uprawnionych pracowników poprzez ogłoszenie do złożenia oświadczenia o zamiarze nieodpłatnego nabycia przez nich udziałów,

* sporządzenia listy uprawnionych pracowników, którzy złożyli oświadczenie o zamiarze nieodpłatnego nabycia przez nich udziałów oraz jej wywieszenia w siedzibie Spółki,

* przyjmowania reklamacji osób, które zostały pominięte na ww. liście lub którym wadliwie określono czas zatrudnienia oraz ich rozpatrywanie,

* sporządzenia, po otrzymaniu od Ministra Skarbu informacji o liczbie udostępnionych nieodpłatnie pracownikom udziałów, listy uprawnionych do ich nabycia pracowników oraz jej ogłoszenia,

* sporządzenia ewentualnej korekty powyżej opisanej listy,

* ustalenia liczby udziałów przypadających na poszczególne grupy pracowników (wyszczególnione z uwagi na okres zatrudnienia),

* sporządzenia ostatecznej listy uprawnionych pracowników (z ich podziałem na grupy),

* dopilnowania zawarcia umów pomiędzy Skarbem Państwa a uprawnionymi pracownikami lub osobami po nich dziedziczącymi oraz przekazanie informacji o zawartych umowach Skarbowi Państwa wraz z całą dokumentację z tym procesem związaną oraz sprawozdaniem z jego wykonania.

Powyżej opisany proces kończy zawarcie przez Ministra Skarbu Państwa działającego w imieniu Skarbu Państwa z uprawnionym pracownikiem umowy nieodpłatnego nabycia udziałów Spółki. Przy czym, sam dokument umowy zbycia udziałów sporządza Spółka (§ 15 ust. 1 rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2003 r.).

Aneksem z dnia 22 lutego 2012 r. do umowy zawartej pomiędzy Skarbem Państwa a Spółką, strony umowy ustaliły wzór umowy nieodpłatnego zbycia udziałów Spółki przez Skarb Państwa. Osobny wzór został sporządzony na uprawnionych pracowników, a osobny na ich spadkobierców. Warunkiem zawarcia umowy przez tych drugich było przedłożenie tytułu prawnego, z którego wynikałyby ich prawa dziedziczenia. Stronami umowy nieodpłatnego zbycia udziałów Spółki są Skarb Państwa oraz uprawnieni pracownicy lub osoby po nich dziedziczące. Za Skarb Państwa działa pełnomocnik.

Wnioskodawca podkreśla, że Spółka przystąpiła do wykonywania czynności technicznych polegających na doprowadzeniu do zawarcia powyżej opisanych umów z pracownikami.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy przychód z tytułu nabycia przez uprawnionych pracowników, pozostających w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umowy nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce, stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też przychód z kapitałów pieniężnych o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a powołanej ustawy, który powstanie w chwili dokonania przez pracowników sprzedaży tychże udziałów.

2. W przypadku przyjęcia przez Organ, iż przychód z tytułu nabycia przez uprawnionych pracowników, pozostających w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umowy nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce, stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, czy Spółka jest zobowiązana jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, na podstawie art. 31 ww. ustawy. Jak płatnik ma ustalić koszty uzyskania przychodu w takim przypadku.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód z tytułu nabycia przez uprawnionych pracowników, pozostających w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umowy nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a powołanej ustawy, który powstanie w chwili dokonania przez pracowników sprzedaży tychże udziałów.

Przychód ten bowiem ma charakter systemowy i wynika z woli ustawodawcy zapewnienia przy prywatyzacji i komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych "przyznania" w substytucji pieniądza części majątku tych podmiotów wypracowanych przez jej pracowników, tymże pracownikom. Uprawnienie do uzyskania określonego przychodu wynika ex lege z przepisu art. 36 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. Przysługuje ono uprawnionym pracownikom, tj. osobom, które, co do zasady, w dniu wykreślenia z rejestru komercjonalizowanego podmiotu były jego pracownikami (a nie pracownikami Spółki, która wtedy jeszcze nie istniała) lub przepracowały w nim określony okres czasu, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na rentę lub emeryturę albo z przyczyn niedotyczących pracowników. Może się zdarzyć i tak (jest kilku takich pracowników), że osoby te pozostają obecnie pracownikami Spółki. Jednakże, uprawnienie do nabycia przez nich w sposób nieodpłatny udziałów w Spółce nie wynika w żaden sposób i nie wiąże się z ich stosunkiem pracy w Spółce. Nie nabywają oni udziałów od Spółki, lecz od Skarbu Państwa. Spółka w żaden sposób nie kreuje i nie ma wpływu na przysługujące im uprawnienia co do nieodpłatnego nabycia udziałów. Wykonuje ona jedynie, na zlecenie Skarbu Państwa czynności techniczne, celem których jest nabycie przez wszystkich uprawnionych pracowników udziałów. Uprawnienie pracowników do nabycia powstaje dopiero po złożeniu przez nich oświadczenia, że są zainteresowani nieodpłatnym nabyciem udziałów. Nie powstaje ono zatem automatycznie, a zawierana umowa przeniesienia własności udziałów jest poza jakimkolwiek powiązaniem, tak faktycznym, jak i prawnym z istniejącym stosunkiem pracy, łączącym tychże pracowników ze Spółką. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ogólnej zasady, na podstawie której wszelkie świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną, tj. pracownika, miałyby być automatycznie kwalifikowane jako przychody ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ww. ustawy. Musi istnieć na tyle ścisły związek pomiędzy zatrudnieniem a oferowanym świadczeniem (przychodem), który uzasadnia uznanie go za pochodzące ze stosunku pracy. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym sprawy taki związek w ogóle nie występuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a powołanej ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Za takie uważa się udziały w spółce posiadającej osobowość prawną. Zdaniem Spółki, w chwili nieodpłatnego otrzymania udziałów przez pracownika Spółki nie powstanie po jego stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód taki powstanie natomiast w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów i będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek opodatkowania dochodu osiągniętego ze zbycia udziałów Spółki będzie spoczywał na pracownikach Spółki (PIT-38), a na Spółce nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji o przychodach osiągniętych z tego tytułu przez pracowników. Koszt uzyskania przychodu będzie wynosił dla pracownika w opisanej sytuacji 0 zł, ponieważ otrzymał on udziały nieodpłatnie.

W przypadku przyjęcia przez Organ, iż przychód z tytułu nabycia przez uprawnionych pracowników, pozostających w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umowy nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce, stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, Spółka jest zobowiązana jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, na podstawie art. 31 ww. ustawy. Spółka powinna ustalić koszty uzyskania przychodu w kwocie 0 zł, w związku z nieodpłatnym otrzymaniem udziałów przez pracownika. Spółka powinna ustalić przychód w miesiącu, w którym pracownik zawrze umowę nabycia udziałów, doliczając go do pozostałego przychodu ze stosunku pracy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez uprawnionych pracowników od Skarbu Państwa udziałów w Spółce.

W zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez emerytowanych pracowników od Skarbu Państwa udziałów w Spółce - wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim przychodem są m.in. świadczenia nieodpłatne.

W prawie cywilnym pojęcie " świadczenia" rozpatruje się na tle stosunku zobowiązaniowego w ten sposób, że przez świadczenie rozumie się zachowanie dłużnika zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu podlegającego ochronie interesowi wierzyciela (art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)). Najogólniej rzecz biorąc świadczenie polegać może na zachowaniu się czynnym - działaniu lub zachowaniu się biernym, tj. zaniechaniu, czyli powstrzymywaniu się od jakiegoś działania.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia dla celów podatkowych ma jednak szerszy zakres niż w prawie cywilnym. I tak przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tekst jedn.: nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W doktrynie prawa podatkowego oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, iż na pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" składają się łącznie dwa elementy: po pierwsze chodzi o wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w wyniku których podatnik otrzymuje w sposób nieodpłatny, tj. nie związany z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, oraz po drugie takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu.

Świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian. Świadczenie ma charakter nieodpłatny tylko wówczas, gdy otrzymujący w związku z wykonanym na jego rzecz świadczeniem nie świadczy niczego w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości. Przychód może być wyrażony wyłącznie w pieniądzu. Stąd też przychodem są nie tyle same świadczenia, lecz ich wartość.

Przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw oraz wartości innych nieodpłatnych świadczeń powstaje w przypadku, gdy podatnik otrzymuje rzecz, prawo lub innego rodzaju świadczenie w sposób nieodpłatny, podczas gdy w warunkach rynkowych otrzymanie tego rodzaju świadczenia odbywałoby się z zachowaniem odpłatności. W szczególności, zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - za wyjątkiem przypadków określonych w pkt 1-3 - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Kwalifikacja przychodu związanego z nieodpłatnym świadczeniem do odpowiedniego źródła przychodu uzależniona jest od stosunku prawnego łączącego świadczeniobiorcę ze świadczeniodawcą. Jeśli brak jest takiego stosunku - przychód ten kwalifikowany jest do tzw. innych źródeł.

Przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Spółka z o.o. powstał w wyniku komercjalizacji jednostki badawczo-rozwojowej.

Z treści aktu założycielskiego Spółki wynika m.in., że:

* wszystkie udziały Spółki obejmuje Skarb Państwa,

* uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% udziałów Spółki, objętych przez Skarb Państwa w dniu wpisania Spółki do rejestru przedsiębiorców.

Skarb Państwa ogłosił publiczne zaproszenie do negocjacji w sprawie zakupu pakietu 59.500 udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy, stanowiących 85% kapitału zakładowego Spółki. W dniu 29 grudnia 2011 r. pomiędzy Skarbem Państwa a "..." Spółka jawna została zawarta umowa sprzedaży 59.500 udziałów za łączną kwotę 21.539.000 zł. Cena sprzedaży jednego udziału wynosiła 362 zł.

W dniu 27 sierpnia 2008 r. zawarta została umowa pomiędzy Skarbem Państwa a Spółką (Wnioskodawcą), przedmiotem której było ustalenie zasad wykonywania przez Spółkę na rzecz Skarbu Państwa czynności technicznych niezbędnych do nieodpłatnego zbycia przez Skarb Państwa udziałów uprawnionym pracownikom.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz zdefiniowane powyżej pojęcie nieodpłatnych świadczeń należy stwierdzić, iż uprawnieni pracownicy, pozostający w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umów nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce, uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieodpłatnym świadczeniem w przedmiotowym przypadku jest nieodpłatne nabycie od Skarbu Państwa udziałów w Spółce.

Nieodpłatne nabycie udziałów w Spółce od Skarbu Państwa stanowi dla uprawnionych pracowników przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy w postaci wartości udziałów. Takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu, którym jest Skarb Państwa.

Przychody z tego tytułu uzyskane przez ww. pracowników zakwalifikować należy do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro bowiem nieodpłatne nabycie następuje od Skarbu Państwa a nie od Wnioskodawcy, to przychody z tego tytułu nie mogą być przychodami ze stosunku pracy. Ww. osoby nie uzyskują świadczeń od swego pracodawcy lecz od innego podmiotu - Skarbu Państwa. Tym samym fakt istnienia pomiędzy uprawnionymi pracownikami a Spółką stosunku pracy na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umów nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce jest bez znaczenia.

Ww. przychodów z tytułu nieodpłatnego nabycia nie można także kwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z jego treścią, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Do tego źródła zaliczyć zatem należy przychody uzyskane z odpłatnego zbycia a nie z nieodpłatnego nabycia. Odpłatne zbycie i nieodpłatne nabycie to dwa różne pojęcia, którymi posługuje się ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zdefiniowania przychodu. Przy czym różnica pomiędzy tymi pojęciami polega na tym, że każde z tych pojęć określa inny moment powstania przychodu.

W świetle powyższych rozważań nieodpłatne nabycie udziałów w Spółce generuje przychód. Jednakże wartość nabytych przez uprawnionych pracowników, pozostających w stosunku pracy ze Spółką na dzień zawarcia przez nich ze Skarbem Państwa umów nieodpłatnego nabycia udziałów w Spółce nie stanowi ani przychodów ze stosunku pracy, ani z kapitałów pieniężnych. Jak wykazano powyżej przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Przychód ten uprawnione osoby uzyskują od Skarbu Państwa, bo to on zbywa (kosztem swojego majątku) nieodpłatnie udziały w Spółce z o.o. Zatem jako, że Wnioskodawca nie jest świadczeniodawcą (to nie on zbywa udziały kosztem swego majątku; Wnioskodawca wykonuje tylko czynności techniczne związane z nieodpłatnym zbyciem), to zgodnie z przywołanymi przepisami nie ciążą na nim obowiązki pobrania zaliczek na podatek dochodowy ani wystawienia jakichkolwiek deklaracji czy informacji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl