IBPBII/1/415-985/12/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-985/12/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 15 października 2012 r. i 9 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzeń za wykorzystanie rozwiązania nowatorskiego wypłacanego na podstawie umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu m.in. z tytułu wynagrodzeń za wykorzystanie rozwiązania nowatorskiego wypłacanego na podstawie umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismami z dnia 2 października 2012 r. i 29 października 2012 r. znak: IBPB II/1/415-692/12/BJ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 15 października 2012 r. i 9 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W latach 2008-2011 Spółka zawarła z twórcami wzorów przemysłowych umowy, na podstawie których w okresach kwartalnych wypłaca wynagrodzenia za wykorzystywanie rozwiązań nowatorskich.

Umowa nr (...) zawarta w dniu 4 sierpnia 2008 r. dotyczy wzoru przemysłowego "Obrotowy...", do którego Spółka odkupiła prawo od (...) S.A. w dniu 9 czerwca 2008 r. Wynalazek został zgłoszony do Urzędu Patentowego RP oraz jako Wspólnotowy Wzór Przemysłowy i uzyskał ochronę patentową jako wynalazek oraz ochronę na obszarze Wspólnoty Europejskiej.

Pozostałe wzory przemysłowe, objęte zawartymi umowami, powstały podczas wykonywania obowiązków w Spółce. Zostały zgłoszone do Urzędu Patentowego RP oraz jako Wspólnotowy Wzór Przemysłowy i uzyskały ochronę na obszarze Wspólnoty Europejskiej.

Twórcy, wymienieni w zawartych umowach, w chwili ich zawierania byli bądź pracownikami Spółki, bądź byli związani umową zleceniem ze Spółką (umowa zlecenie nie obejmowała pracy twórczej), a pozostali nigdy nie byli zatrudnieni w Spółce.

Niektórzy z twórców związani ze Spółką umową o pracę, w zakresie obowiązków przyjęli zapis o "działaniach zmierzających w celu poszukiwania rozwiązań nowatorskich". Z umowy o pracę nie wynika jednak aby ustalone wynagrodzenie obejmowało również wynagrodzenie z tyt. korzystania przez pracowników z praw autorskich.

W piśmie z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu - 15 października 2012 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, iż poprzez wniosek z dnia 26 lipca 2012 r. wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dla każdego z 4 stanów faktycznych, opisanych załączonymi do wniosku umowami (z dnia 4 sierpnia 2008 r., z dnia 6 sierpnia 2008 r., z dnia 6 października 2009 r. oraz z dnia 5 lipca 2011 r. - winno być z dnia 4 lipca 2011 r.), albowiem każda z nich pozostaje aktualnie źródłem zobowiązań podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został doprecyzowany poprzez następujące wyjaśnienia:

* Przekazywane twórcom wynagrodzenia wypłacane są z tytułu stosowania/wykorzystania ich rozwiązań nowatorskich, zgodnie z regulacją art. 22 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r.- Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.). Dla większości z przedmiotowych rozwiązań nowatorskich ustalona została ochrona prawna w formie wspólnotowego wzoru przemysłowego. W przypadku rozwiązania nowatorskiego opisanego ww. umową z dnia 4 sierpnia 2008 r. twórcy podjęli działania celem pozyskania dla tego rozwiązania ochrony prawnej patentowej. Podkreślenia jednak wymaga, że niezależnie od formy zabezpieczenia przez twórców praw do rozwiązania w ramach prawa własności przemysłowej, przedmiotem wynagrodzenia świadczonego przez Spółkę jest wyłącznie możliwość stosowania/wykorzystania rozwiązania nowatorskiego i nie podlega ono dublowaniu w zależności od formy udzielonej ochrony prawnej (wzór przemysłowy/patent).

* Warunki zatrudnienia jedynie dwóch spośród grona twórców wskazują na możliwość dokonania nowatorskiego rozwiązania w ramach stosunku pracy, albowiem w zakresie ich obowiązków pracowniczych pozostawała działalność wynalazcza, a obowiązek ten ciążył na pracownikach w okresie, w którym dokonano nowatorskiego rozwiązania. Pozostali twórcy, albo nie byli nigdy pracownikami Spółki, albo dokonali odkrycia w okresie, kiedy jeszcze pracownikami tut. Spółki nie byli. Pośród grona twórców pojawiają się także przypadki, w których osoby te są pracownikami tut. Spółki, ale działalność wynalazcza nie leżała w zakresie ich obowiązków pracowniczych.

* Prawa majątkowe do rozwiązań nowatorskich opisanych każdą z ww. umów przysługują Spółce. Przy czym prawa majątkowe do rozwiązania opisanego w treści umowy z dnia 4 sierpnia 2008 r. Spółka nabyła od pierwotnego ich posiadacza - (...) S.A. (vide § 1 umowy), zaś w pozostałych przypadkach prawa te Spółka nabyła na mocy art. 11 ustawy - Prawo własności przemysłowej.

* Uprawnienia osobiste z przedmiotowych dla opinii rozwiązań nowatorskich przysługują niezmiennie ich twórcom, zaś majątkowe prawa do tych rozwiązań przysługują Spółce.

* Zgodnie z treścią zawartych umów wypłata wynagrodzenia twórcom przedmiotowych rozwiązań nowatorskich nie wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności do tych rozwiązań.

* Wypłacane wynagrodzenie przez Spółkę nie jest dokonywane z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie stosowania wzorów przemysłowych/wynalazków.

Z kolei, w piśmie z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu - 9 listopada 2012 r.) Spółka doprecyzowała, iż wnosi o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego na tle 4 dotychczas ukształtowanych stanów faktycznych - w realizacji umowy z dnia 4 sierpnia 2008 r., umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r., umowy z dnia 6 października 2009 r. oraz umowy z dnia 4 lipca 2011 r., a także o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dla 4 zdarzeń przyszłych powstałych z wykonania ww. umów na przyszłość. Każda z ww. umów pozostaje wciąż obowiązującą, co poskutkowało nie tylko powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przeszłości, ale i rodzić będzie takie zobowiązania podatkowe na przyszłość.

Dokonując przedstawienia stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, w odniesieniu do których wnosi o wykładnię prawa podatkowego, Spółka wyjaśniła, co następuje:

1.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. zawarta została umowa z 4 osobami fizycznymi (M. Z, E.T., P. F., P.G.), na mocy której Spółka, zgodnie z treścią art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej, zobowiązała się do wynagradzania ww. twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego (obrotowy (...)). Zgodnie z opisem umowy (§ 1) twórcy nie dokonali wspólnotowego wzoru przemysłowego w Spółce (Wnioskodawca), a w (...) S.A. (Spółka matka). Spółka (Wnioskodawca) nabyła prawo do patentu dla przedmiotowego rozwiązania od Spółki (...) S.A. na mocy umowy z dnia 9 czerwca 2008 r. W chwili zawarcia umowy z dnia 4 sierpnia 2008 r. jedynie dwie osoby (M. Z., P. F.) spośród grona twórców opisanych w tej umowie byli i pozostają nadal pracownikami Spółki, przy czym jedynie w opisie warunków pracy jednego z nich (M. Z.) pozostaje obowiązek świadczenia działalności wynalazczej na rzecz Spółki. Pośród pozostałych twórców, jeden z nich w chwili zawarcia przedmiotowej umowy zatrudniony był w (...) S.A. (P. G.) i nie został nigdy zatrudniony w Spółce. Ostatni z grona twórców (E. T.) nie był nigdy zatrudniony w Spółce, i wedle posiadanych informacji nie był także zatrudniony w (...) S.A.

2.

W dniu 6 sierpnia 2008 r. zawarta została umowa z 5 osobami fizycznymi (M. Z., A. B., P. K., P. G., P.F.), na mocy której Spółka ponownie, wg treści art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej, zobowiązała się do wynagradzania ww. twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego (przenośny (...)). Zgodnie z opisem umowy twórcy dokonali wspólnotowego wzoru przemysłowego w Spółce, w ramach obowiązków pracowniczych oraz przy pomocy Spółki (§ 2). W chwili zawarcia umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r. trzy osoby (M. Z., A. B., P. F) spośród grona twórców były zatrudnione w Spółce, przy czym dwie z wymienionych były i pozostają nadal pracownikami Spółki (M. Z., P. F), a jedna osoba zatrudniona była w ramach zlecenia (A. B.). A. B. jest obecnie zatrudniony w ramach stosunku pracy. Jedynie w opisie warunków pracy jednego zatrudnionych na umowę o pracę (M. Z.) pozostaje obowiązek świadczenia działalności wynalazczej na rzecz Spółki. Pośród pozostałych twórców, jeden z nich w chwili zawarcia przedmiotowej umowy zatrudniony był w (...) S.A. (P. G.) i nie został nigdy zatrudniony w Spółce. Ostatni z grona twórców (P. K.) nie był nigdy zatrudniony w Spółce.

3.

W dniu 6 października 2009 r. zawarta została umowa z 6 osobami fizycznymi (M. Z., A. Ch., P. K., A. B., P. F., A. K.), na mocy której Spółka, zgodnie z art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej, zobowiązała się do wynagradzania ww. twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego (przenośny aparat (...)). W chwili zawarcia umowy z dnia 6 października 2009 r. cztery osoby (M. Z., A. Ch., A. B., P. F.) spośród grona twórców były zatrudnione w Spółce, przy czym dwie z wymienionych były i pozostają nadal pracownikami Spółki (M. Z., P. F.), jedna osoba nie świadczy już pracy dla Spółki (A. Ch.), jedna osoba, w chwili zawarcia umowy zatrudniona była w ramach zlecenia (A.B.), a obecnie świadczy pracę dla Spółki. Jedynie w opisie warunków pracy jednego z zatrudnionych na umowę o pracę (M. Z.) pozostaje obowiązek świadczenia działalności wynalazczej na rzecz Spółki. Pośród pozostałych twórców, jeden z nich w chwili zawarcia przedmiotowej umowy był emerytem - byłym pracownikiem Spółki (A. K.). Ostatni z grona opisanych twórców (P. K.) nie był nigdy zatrudniony w Spółce.

4.

W dniu 4 lipca 2011 r. zawarta została umowa z 4 osobami fizycznymi (A. Ch., M. Z., A. B., P. G.), na mocy której Spółka, na podstawie art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej, zobowiązała się do wynagradzania ww. twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego (wpinaka (...)). W chwili zawarcia tej umowy trzy osoby (M. Z., A. Ch., A. B.) spośród grona twórców były zatrudnione w Spółce, przy czym dwie z wymienionych były i pozostają obecnie pracownikami Spółki (M. Z., A. B.), jedna osoba nie świadczy już pracy dla Spółki (A. Ch.). Ostatni z grona opisanych twórców (P. G.) nie był nigdy zatrudniony w Spółce.

W każdym z opisanych powyżej przypadków Spółka realizuje obowiązki płatnika. Wypłacane twórcom wynagrodzenie opodatkowała podatkiem dochodowym od osób fizycznych w stawce 18%, przy jednoczesnym przyjęciu do obliczenia wartości tego zobowiązania 50% zryczałtowanego kosztu uzyskania przychodów, przyjmując w uzasadnieniu, że zachodzi w sprawie podstawa do zastosowania uprawnienia z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjęto bowiem, że poprzez udzielenie przez twórców prawa do wykorzystania gospodarczego rozwiązania nowatorskiego nastąpiło jednoczesne przeniesienie przysługującego twórcom prawa własności do tego rozwiązania. Pojęcie własności do rozwiązania nowatorskiego wyłożono bowiem jako zespół uprawnień przysługujących twórcom, niezbywalnych - osobistych i zbywalnych majątkowych.

U podstaw merytorycznych dotychczasowego działania płatnika stanęło także przekonanie, że na wyliczenie wartości podatku dochodowego od osób fizycznych nie wpływał i nie będzie wpływał w przyszłości rodzaj stosunku prawnego (praca, działalność wykonywana osobiście, itd.), jaki wiąże Spółkę z poszczególnymi twórcami, albowiem wyliczenie wartości podatku, tak w przeszłości jak i w przyszłości, determinuje wartość 50% zryczałtowanego kosztu uzyskania przychodu, który przysługuje zawsze ogółowi twórców, nawet w sytuacji, kiedy stosunek pracy z twórcą zostanie rozwiązany lub przekształcony w stosunek zlecenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka przy ustaleniu wynagrodzenia (do wypłaty) dla twórców z tego tytułu powinna uwzględnić 50% koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, twórcom przysługują 50% koszty uzyskania przychodów (zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1) ponieważ mają one zastosowanie w przypadku gdy twórca wynalazku wyzbywa się prawa do patentu na rzecz przedsiębiorcy na podstawie umowy za uzgodnioną z góry zapłatą jak i w przypadku, gdy twórca przekazuje mu wynalazek do korzystania w okolicznościach skutkujących przejściem tego prawa na przedsiębiorcę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzeń za wykorzystanie rozwiązania nowatorskiego wypłacanego na podstawie umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r. - zajętego w zdarzeniu przyszłym. W pozostałym zakresie wniosku w zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wydano odrębne interpretacje.

Z wniosku wynika, iż w dniu 6 sierpnia 2008 r. zawarta została umowa z 5 osobami fizycznymi (M. Z., A. B., P. K., P. G., P.F.), na mocy której Spółka, wg treści art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej zobowiązała się do wynagradzania ww. twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego (przenośny (...)). Przedmiotem wynagrodzenia świadczonego przez Spółkę jest wyłącznie możliwość stosowania/wykorzystania rozwiązania nowatorskiego. Zgodnie z opisem umowy twórcy dokonali wspólnotowego wzoru przemysłowego w Spółce w ramach obowiązków pracowniczych oraz przy pomocy Spółki. Prawa majątkowe do rozwiązania nowatorskiego opisanego ww. umową Spółka nabyła na mocy art. 11 ustawy - Prawo własności przemysłowej.

Wnioskodawca uważa, iż twórcom przysługują 50% koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługującym twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty wynalazcze i wynagradzać ich twórców.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy - Prawo własności przemysłowej ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1.

uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;

2.

wynagrodzenia;

3.

wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej (art. 11 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 5 cyt. ustawy w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1.

Stosownie do treści art. 20 powołanej ustawy twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub art. 21.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że twórcom, którym Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenia za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego na podstawie umowy z dnia 6 sierpnia 2008 r. nie będą przysługiwać 50% koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany przepis odnosi się do tych sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności tego projektu. Przepis ten ma więc zastosowanie jedynie w przypadku przeniesienia prawa własności projektu wynalazczego (art. 20 ustawy - Prawo własności przemysłowej), a nie do wynagrodzenia za korzystanie z tego projektu przez przedsiębiorcę (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

We wniosku wskazano, iż przedmiotem wynagrodzenia świadczonego przez Spółkę jest wyłącznie możliwość stosowania/wykorzystania rozwiązania nowatorskiego. Wypłata wynagrodzenia twórcom rozwiązań nowatorskich nie wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności do tych rozwiązań. Na mocy przedmiotowej umowy Spółka zobowiązała się do wynagradzania twórcom za korzystanie z ich rozwiązania nowatorskiego zgodnie z treścią art. 22 ustawy - Prawo własności przemysłowej, który to przepis mówi wprost o wynagrodzeniu za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę.

Do przedmiotowych wynagrodzeń nie będą więc miały zastosowania zryczałtowane 50% koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ - jak wskazano we wniosku - twórcy dokonali wspólnotowego wzoru przemysłowego w Spółce w ramach obowiązków pracowniczych oraz przy pomocy Spółki do przedmiotowych wynagrodzeń należy zastosować koszty uzyskania przychodów właściwe dla formy stosunku prawnego łączącego twórcę z Wnioskodawcą (Spółką) w momencie tworzenia wzoru przemysłowego, tj.: stosunku pracy zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź umowy zlecenia czy o dzieło zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy (z treści wniosku wynika bowiem, iż nie wszystkie osoby spośród grona twórców były zatrudnione w Spółce).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl