IBPBII/1/415-976/14/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 listopada 2014 r., (data wpływu do Biura - 28 listopada 2014 r.), uzupełnionym 28 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego przez osobę fizyczną z tytułu odpłatnego zbycia urządzenia wodno-kanalizacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego przez osobę fizyczną z tytułu odpłatnego zbycia urządzenia wodno-kanalizacyjnego.

Z uwagi na braki formalne wniosku, w piśmie z 22 stycznia 2015 r. znak: IBPB II/1/415-976/14/BD wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 28 stycznia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 2014 r., Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w G. (dalej: Spółka) nabyło - na podstawie odpłatnej umowy - urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne od Wnioskodawczyni. Urządzenia te Wnioskodawczyni nabyła wcześniej z własnych środków wraz z kupnem domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej od dewelopera 17 grudnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne przekazanie Spółce urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, stanowi dla Wnioskodawczyni przychód do opodatkowania w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 17 listopada 2014 r. Spółka nabyła na podstawie odpłatnej umowy urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne od Wnioskodawczyni, która urządzenie to nabyła z własnych środków wraz z kupnem 17 grudnia 2009 r. domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotem umowy jest urządzenie, które w świetle art. 49 Kodeksu cywilnego - po fizycznym połączeniu z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości i uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej.

W tym przypadku mamy do czynienia z przychodami z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d. Przychód z odpłatnego zbycia rzeczy wystąpi w sytuacji, jeżeli zbycie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych ma miejsce w momencie jego przyłączenia do sieci (w świetle art. 49 Kodeksu cywilnego), wtedy bowiem dane urządzenie uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej. W ocenie Wnioskodawczyni nie powstanie u niej przychód do opodatkowania z tytułu sprzedaży urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych.

Wnioskodawczyni na poparcie swojego stanowiska powołała interpretację indywidualną, która w jej ocenie potwierdza powyższe stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (...).

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast, w myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie (zakup) nie stanowi źródła przychodu.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika więc, że odpłatne zbycie rzeczy innych niż nieruchomości lub ich części nie jest źródłem przychodów wtedy, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

* odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,

* odpłatne zbycie zostało dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej wyżej ustawy rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, zgodnie natomiast z § 2 tegoż artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie zaś z art. 535 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wskazać w tym miejscu należy, że nabycie i zbycie rzeczy następuje w wyniku zawarcia umowy przenoszącej własność tej rzeczy.

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 k.c.).

Powyższe wskazuje, iż po pierwsze, odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wybudowanych (nabytych) przez inną osobę urządzeń nie jest obowiązkiem lecz możliwością (co oznacza, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne takiego nabycia (przejęcia) nie musi dokonać) oraz, po drugie, warunki finansowe tego przekazania muszą być uzgodnione w umowie, mogą więc być różne - umówione wynagrodzenie może odpowiadać kosztom wybudowania (nabycia) urządzenia, ale może też być od nich niższe lub wyższe.

Z wniosku wynika, że 17 listopada 2014 r., Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w G. (dalej: Spółka) nabyło na podstawie odpłatnej umowy urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne od Wnioskodawczyni. Urządzenie to Wnioskodawczyni nabyła wcześniej z własnych środków wraz z kupnem domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej od dewelopera 17 grudnia 2009 r.

Skoro mamy tu do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego, oznacza to, że przedmiotem tej umowy jest urządzenie, które - w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego - po fizycznym połączeniu z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości i uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej.

Zauważyć przy tym należy, że wejście w skład przedsiębiorstwa jest jedynie kwestią faktu, co oczywiście nie oznacza, że przyłączone urządzenie staje się własnością przedsiębiorcy (własnością staje się dopiero w momencie zawarcia stosownej umowy przekazania). W tej sytuacji należy przyjąć, że urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne jest odrębną rzeczą ruchomą, która może być przedmiotem odrębnej umowy cywilnoprawnej, co miało miejsce w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy czym podkreślić należy, iż odpłatne zbycie tzw. "innych rzeczy" (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni w dniu 17 listopada 2014 r. - na podstawie odpłatnej umowy - przekazała (zbyła) Spółce urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne, które nabyła z własnych środków wraz z kupnem domu jednorodzinnego 17 grudnia 2009 r.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni sama wskazanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych co prawda nie wybudowała, ale je w przeszłości nabyła. Nabyła je prawie 5 lat przed ich zbyciem.

W związku z tym, że odpłatne zbycie urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego zostało dokonane po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu tejże ustawy i tym samym uzyskane z tego tytułu środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.