IBPBII/1/415-964/11/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową wydatków związanych z remontem mieszkań dokonywanych z funduszu remontowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową wydatków związanych z remontem mieszkań dokonywanych z funduszu remontowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółdzielnia mieszkaniowa) z funduszu remontowego dokonuje zwrotu wydatków poniesionych na:

* wymianę stolarki okiennej (zwrot 50% kosztów okien),

* docieplenie balkonów (zwrot 100% kosztów docieplenia),

* wymianę balustrady drewnianej (do 400,00 zł),

* wymianę instalacji elektrycznej w mieszkaniach (zwrot jedynie za materiały zgodnie z przedłożoną fakturą),

* wymianę przewodu spalinowego, kosztów montażu, kosztów uruchomienia systemu powietrzno spalinowego.

Zwroty przyznawane są osobom posiadającym: spółdzielcze własnościowe i lokatorskie prawo do lokalu oraz prawo odrębnej własności - bez względu na to czy ta osoba jest członkiem spółdzielni czy nim nie jest.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Wnioskodawca tworzy i rozlicza fundusz remontowy na poszczególne nieruchomości - nie jest on tworzony i rozliczany oddzielnie dla osób posiadających prawo odrębnej własności lokalu.

W spółdzielni nie ma żadnego budynku w obrębie danej nieruchomości, w którym wyodrębniona byłaby własność wszystkich lokali. Właściciele lokali nie podjęli również uchwały, że w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Tak więc osoby posiadające prawo odrębnej własności pozostają pod zarządem spółdzielni. Właściciele lokali z prawem odrębnej własności płacą o 0,06 zł mniejszą stawkę eksploatacyjną w związku z faktem, iż sami płacą w gminie podatek od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zwroty (dofinansowania) dla właścicieli posiadających prawo odrębnej własności podlegają opodatkowaniu i z tego tytułu Wnioskodawca winien wystawić im PIT-8C.

Czy wszystkie tytuły zwrotów (np. stolarka okienna, instalacja elektryczna) powinno się potraktować tak samo ze względu na podatek dochodowy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wszystkie zwroty dokonywane z funduszu remontowego, bez względu na status prawny lokalu (spółdzielcze prawo i odrębnej własności) są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych co nie rodzi obowiązku wystawiania lokatorom PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się dochód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu "inne źródła". Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zawarte w powyższym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż do tej kategorii przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia uzyskane przez podatnika, a nie tylko te szczegółowo w nim wymienione. Tym samym, do przychodów z innych źródeł należy zakwalifikować każde przysporzenie majątkowe, które ma wymierną korzyść finansową i które nie mieści się w ściśle określonych kategoriach przychodów wymienionych w pkt 1-8 ust. 1 art. 10 przywołanej ustawy.

Na podstawie art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) osoby dysponujące spółdzielczymi (lokatorskimi i własnościowymi) prawami do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1, ust. 1¹ oraz ust. 3).

W myśl natomiast art. 4 ust. 2 powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 4 ww. ustawy właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Natomiast art. 6 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Dodatkowo, w odniesieniu do lokali stanowiących odrębną własność - stosownie do uregulowań zawartych w art. 27 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Z treści art. 27 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika bowiem jednoznacznie, iż w zakresie nieuregulowanym w ustawie do prawa odrębnej własności lokalu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o własności lokali, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Natomiast zarząd nieruchomościami wspólnymi stanowiącymi współwłasność spółdzielni jest wykonywany przez spółdzielnię jak zarząd powierzony, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali, choćby właściciele lokali nie byli członkami spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 24¹ i art. 26 (art. 27 ust. 2 zdanie pierwsze powołanej ustawy).

W myśl zaś art. 24¹ ust. 1 powołanej ustawy większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości, obliczana według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej, może podjąć uchwałę, że w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy o własności lokali. Do podjęcia uchwały stosuje się odpowiednio przepisy art. 30 ust. 1a, art. 31 i 32 ustawy o własności lokali.

Z treści powołanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, iż w zakresie nieuregulowanym w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych stosuje się do prawa odrębnej własności lokalu odpowiednie przepisy ustawy o własności lokali, bez względu na to czy właściciele lokali podejmą uchwałę o stosowaniu ustawy o własności lokali w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną. W przypadku braku takiej uchwały nie stosuje się przepisów ustawy o własności lokali za wyjątkiem ściśle określonych w art. 27 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o własności lokali, każdy właściciel lokalu ma obowiązek ponoszenia pełnych kosztów związanych z utrzymaniem jego lokalu (lub lokali) oraz utrzymania swojego lokalu w należytym stanie, natomiast w myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy każdy właściciel lokalu jest zobowiązany do ponoszenia części wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach ze wspólnej nieruchomości.

Jak z powyższego wynika osoby posiadające odrębną własność lokali zobowiązane są z mocy prawa do ponoszenia ciężaru eksploatacji i utrzymania własnych lokali a także ciężaru eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni. Takiego obowiązku nie mają osoby posiadające spółdzielcze lub własnościowe prawo do lokalu - te osoby jedynie partycypują w kosztach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości spółdzielni. Tym samym wydatki poniesione, przez osoby posiadające odrębną własność lokali obciążają te osoby w myśl przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Zwracanie kosztów osobom posiadającym odrębną własność lokali - w sytuacji, kiedy te osoby zgodnie z prawem winny partycypować w tychże kosztach, bezwzględnie powoduje powstanie po ich stronie przychodu. Osoby te otrzymują bowiem zwrot kwoty, którą słusznie winny były ponieść na utrzymanie nieruchomości. Oznacza to, że choć były obowiązane ponieść koszt, czyli uszczuplić swój majątek, to kosztu w ostatecznym rozrachunku nie poniosły, bo spółdzielnia odpowiednie kwoty im zwróciła. Bez znaczenia pozostaje zatem, że pieniądze na tenże zwrot pochodziły z funduszu remontowego. Ich wypłata spowodowała, że osoby posiadające odrębną własność lokali nie partycypowały wbrew obowiązkowi w kosztach utrzymania i eksploatacji nieruchomości.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż w sytuacji zwrotu właścicielowi lokalu mieszkalnego poniesionych wydatków na wymianę w lokalu stolarki okiennej, balkonowej, wymianę instalacji elektrycznej i spalinowej oraz na docieplenie, po stronie tegoż właściciela powstaje przysporzenie majątkowe, które stanowi co do zasady przychód z innych źródeł w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstanie po stronie właściciela lokalu, który w chwili ponoszenia wydatków na wymianę okien był osobą posiadającą tytuł odrębnej własności lokali.

Inaczej natomiast należy traktować właściciela, który w momencie ponoszenia ww. wydatków, dysponował jedynie spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu. W świetle powołanych powyżej przepisów obowiązki i prawa osób dysponujących spółdzielczym prawem do lokali z zasobów spółdzielni są inne niż osób posiadających odrębną własność lokali. Tym samym w przypadku zwrotu wydatków przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz osoby, która w momencie ponoszenia ww. wydatków dysponowała spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu, nie powstaje przysporzenie majątkowe.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca utworzył fundusz remontowy na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Z funduszu tego Wnioskodawca dokonuje częściowego lub całkowitego zwrotu wydatków poniesionych na wymianę w lokalu stolarki okiennej, balkonowej, wymianę instalacji elektrycznej i spalinowej oraz wydatków na docieplenie. Zwroty przyznawane są osobom posiadającym spółdzielcze własnościowe i lokatorskie prawo do lokalu jak również osobom posiadającym odrębną własność lokalu - bez względu na to czy dana osoba jest, czy też nie jest członkiem spółdzielni.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że zwrot wydatków ponoszonych przez osoby posiadające spółdzielcze prawo do lokalu (własnościowe lub lokatorskie) nie skutkuje powstaniem po stronie tych osób przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; nie wiąże się bowiem z przysporzeniem majątkowym. Skoro tak, to nie można w takiej sytuacji mówić - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - o zwolnieniu. Aby bowiem dane świadczenie mogło korzystać ze zwolnienia, to musi zostać zaliczone do przychodu w rozumieniu ustawy podatkowej.

Taki przychód nie wystąpi również w przypadku tych osób, które w momencie zwrotu wydatków posiadają odrębną własność lokalu, jednakże na dzień ponoszenia zwracanego wydatku dysponowały jedynie spółdzielczym prawem do lokalu (a nie odrębną własnością).

Jednakże mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że otrzymanie od Wnioskodawcy zwrotu ww. wydatków przez osoby dysponujące w momencie ponoszenia tych wydatków odrębną własnością lokalu - stanowi dla nich przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia dla tych osób informacji PIT-8C, w myśl art. 42a ww. ustawy. Tym samym - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - o obowiązku wystawienia informacji PIT-8C z tytułu zwrotu przez Wnioskodawcę ww. wydatków, decyduje status prawny lokalu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.