IBPBII/1/415-923/09/BD - Skutki podatkowe wypłaty zasądzonych zobowiązań na rzecz pracownika przejętego od innego pracodawcy oraz na rzecz osoby związanej z podmiotem kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zasądzonych zobowiązań na rzecz pracownika przejętego od innego pracodawcy oraz na rzecz osoby związanej z podmiotem kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej:

W dniu 27 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zasądzonych zobowiązań na rzecz pracownika przejętego od innego pracodawcy oraz na rzecz osoby związanej z podmiotem kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był zawodnikiem Stowarzyszenia Klub Sportowy, z którym zawarł umowę o pracę oraz umowę cywilnoprawną - kontrakt o profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Zgodnie z zasadami obowiązującymi w przepisach korporacyjnych, w zamian za wykonywanie obowiązków reprezentacji barw Klubu zawodnik miał otrzymywać wynagrodzenie określone jako stałe wynagrodzenie miesięczne, nagrodę za rozegranie określonej w umowie liczby spotkań. Zawodnik swoje obowiązki wypełnił, natomiast Stowarzyszenie nie uregulowało wynikającego z umów wynagrodzenia. Koniecznym stało się wystąpienie wnioskodawcy do piłkarskiego sądu polubownego o zasądzenie wynikającego z umów wynagrodzenia. W konsekwencji prowadzonego postępowania zapadł korzystny dla wnioskodawcy wyrok zobowiązujący klub do zapłaty. W 2005 r. do Krajowego Rejestru Sądowego została wpisana Spółka pod firmą Sportowa Spółka Akcyjna, która zawarła ze Stowarzyszeniem Klub Sportowy umowę w formie aktu notarialnego o przejęciu sekcji piłki nożnej oraz praw do znaku towarowego. Stosownie do uregulowań art. 36a ustawy o kulturze fizycznej, uchwały PZPN o członkostwie i przejęciu od Klubu Sportowego sekcji piłki nożnej oraz przystąpienie do rozgrywek w miejsce poprzedniej - Spółka pod firmą Sportowa Spółka Akcyjna przejęła ogół praw i obowiązków majątkowych i niemajątkowych Klubu Sportowego. Przejęcie ogółu prawa oznacza także obowiązek uregulowania wszelkich zobowiązań wobec zawodników, a więc także tych stwierdzonych wyrokami sądowymi. Przejęcie zobowiązań nie jest wynikiem zawarcia umowy pomiędzy Klubem Sportowym a Sportową Spółką Akcyjną, ale wynika wprost z przepisów prawa. Wobec powyższego, obowiązek uregulowania wszelkich zobowiązań względem wnioskodawcy spoczywa aktualnie na Sportowej Spółce Akcyjnej. Wnioskodawca wskazał, że pierwotnym źródłem powstania obowiązku zapłaty względem niego, a więc i obowiązku podatkowego, były umowa o pracę i umowa cywilnoprawna, a nie umowa o przejęciu sekcji piłki nożnej. Spółka pod firmą Sportowa Spółka Akcyjna wypłaciła zawodnikom w 2008 r. część dłużnych kwot, w tytule przelewu wskazując, iż wypłata dokonywana jest na podstawie aktu notarialnego. Takie stwierdzenie nie jest jednak prawidłowym, albowiem obowiązek zapłaty wynika wprost z przepisów prawa i dokonywany jest z tytułu umowy o pracę i umowy kontraktowej zawartej przez poprzednika. Stanowisko takie zostało wyrażone w licznych orzeczeniach, w tym między innymi w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2006 r., sygn. akt I PK 267/05. Spółka Akcyjna na mocy uchwały restrukturyzacyjnej podjętej przez PZPN spłacała zadłużenie w różnych kwotach i terminach w 2008 r. wystawiając na dzień 31 grudnia tego roku PIT-8C. W ocenie wnioskodawcy, stanowisko Klubu jest w tym zakresie błędne, albowiem wypłacane kwoty z jednej strony jako wynikające z umowy o pracę zostały opodatkowane w latach 2000-2003 w terminach wymagalności należności, a kwoty z umowy cywilnoprawnej jako zawartej z tym samym pracodawcą również podlegały takiemu rozliczeniu lub co najmniej obowiązek płatnika obciążał Spółkę pod firmą Sportowej Spółki Akcyjnej jako wypłacającą. Wypłacona kwota obejmuje zarówno należność główną jak i odsetki, a także zwrot kosztów procesu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Oznacza to, iż dłużna Spółka winna odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych zawodnikom (w tym wnioskodawcy) kwot. Nadto, w świetle art. 23) #185; Kodeksu pracy umowę o przejęciu sekcji piłki nożnej traktować należy jako przejście zakładu pracy, a w związku z tym Sportowa Spółka Akcyjna zobowiązana jest do wykonania obowiązków ciążących dotychczas na Stowarzyszeniu, w tym do odprowadzenia należnych podatków. W ocenie wnioskodawcy, nie znajdzie w niniejszej sytuacji zastosowania przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż źródłem wypłaty należności jest stosunek pracy i umowa cywilnoprawna, a nie kwoty wskazane w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie PIT-8C dostarczony wnioskodawcy przez Spółkę wystawiony został bezpodstawnie. Przychód jaki uzyskał wnioskodawca w roku 2008 wynika ze stosunku pracy i umów, z których wynagrodzenie winno być wypłacone w latach 2000-2003, wtedy też - zdaniem wnioskodawcy - winien być zapłacony podatek i odprowadzona od niego zaliczka. Ponieważ Stowarzyszenie nie wywiązało się z tego zobowiązania obowiązek ten spoczywa aktualnie na jego następcy prawnym, który oprócz spłaty długu winien wystawić stosowny druk PIT i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułu umów wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1 nin. ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 13 pkt 2 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 23 1 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Ww. przepis określa sytuację prawną podmiotu, który przejmując ten zakład lub jego część, stał się pracodawcą wszystkich pracowników zatrudnionych w tych jednostkach. Nowy pracodawca nabywa na zasadzie następstwa prawnego wszelkie prawa wynikające z nawiązanych stosunków pracy z poprzednim pracodawcą oraz przechodzą nań wszystkie obowiązki, jakie ciążyły na poprzednim pracodawcy wobec pracowników przejętego zakładu. Odpowiada on również za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejściem zakładu pracy jako całości.

Skutkiem przejęcia, o jakim mowa w powyższym przepisie, jest wejście przejmującego w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przejętego zakładu pracy, co ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przejęcie bowiem w trybie art. 23 1 § 1 Kodeksu pracy oznacza zachowanie dotychczasowego stosunku pracy, tym samym przejmujący pracodawca winien kontynuować obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych wypłat, rozpoczęte przez przejęty zakład pracy, według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. z 2005 r. Nr 155, poz. 1298 z późn. zm.) spółka akcyjna przystępująca do ligi zawodowej w miejsce klubu sportowego niebędącego spółką akcyjną przejmuje z dniem przystąpienia do ligi zawodowej ogół praw i obowiązków majątkowych oraz niemajątkowych tego klubu, związanych z udziałem we współzawodnictwie sportowym w danej dyscyplinie sportu - poprzednio uregulowania w tym zakresie zawierał przepis art. 36a ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1675).

Powyższe, tak jak w przypadku przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako, że Spółka akcyjna przystępująca do ligi zawodowej w miejsce Klubu Sportowego przejmuje ogół praw i obowiązków majątkowych oraz niemajątkowych Klubu, to tym samym przejmuje również obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodów zawodnika przejętego Klubu Sportowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca był zawodnikiem Stowarzyszenia Klubu Sportowego, z którym zawarł umowę o pracę oraz cywilnoprawną umowę kontraktową o profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Pomimo iż zawodnik wykonywał w pełni swoje obowiązki, to jednak Stowarzyszenie nie uregulowało wynikającego z umów wynagrodzenia co spowodowało, iż wnioskodawca wystąpił do piłkarskiego sądu polubownego, który to sąd wydał wyrok zobowiązujący Klub do zapłaty zaległych zobowiązań. Jednakże w 2005 r. Stowarzyszenie ze Sportową Spółką akcyjną zawarło umowę w formie aktu notarialnego o przejęciu sekcji piłki nożnej oraz praw do znaku towarowego. Sportowa Spółka akcyjna na mocy uchwały restrukturyzacyjnej spłacała wnioskodawcy zadłużenie w różnych kwotach i terminach w 2008 r. wystawiając na dzień 31 grudnia tego roku informację PIT-8C. W ocenie wnioskodawcy stanowisko Spółki jest w tym zakresie błędne albowiem wypłacane kwoty z tytułu zaległych wynagrodzeń, mają swe źródło w umowie o pracę oraz w umowie cywilnoprawnej, w związku z czym Spółka powinna wystawić PIT-11, a nie PIT-8C.

Biorąc pod uwagę, iż wnioskodawca z poprzednim pracodawcą zawarł umowę o pracę oraz umowę cywilnoprawną - kontrakt o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, a umowy te nie ustały po przejęciu przez Sportową Spółkę sekcji piłki nożnej, a także mając na względzie uregulowania art. 23 1 § 1 Kodeksu pracy oraz uregulowania art. 15 ust. 9 ustawy o sporcie kwalifikowanym - obowiązek wystawienia odpowiedniego PIT-u i pobrania zaliczki na podatek w myśl powyższych przepisów przechodzi na następcę prawnego, a więc na Sportową Spółkę.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pow. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (w tym umowy zlecenia i o dzieło) oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 42 ust. 1 tej ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje natomiast art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

Zgodnie z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne - co miało miejsce w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż zasądzone odsetki, które wynikały z zaległych wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na zasadzie wyjątku zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym zostały zwolnione z podatku jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek od umowy cywilnoprawnej - kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, która swoje uregulowania zawiera w art. 13 ust. 1 pkt 2 ww. ustawie, a zatem odsetki te będą podlegały opodatkowaniu jako przychody z innych źródeł.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 - zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy - uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód powstaje z chwilą jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji. Stąd też wynagrodzenie jest dla podatnika przychodem tego roku podatkowego, w którym zostało otrzymane, choćby nawet dotyczyło ono roku poprzedniego.

Wobec powyższego, otrzymane przez wnioskodawcę w 2008 r. świadczenia ze stosunku pracy i umowy cywilnoprawnej, mimo iż dotyczyły lat 2000-2003 podlegały opodatkowaniu w 2008 r., a nie jak twierdzi wnioskodawca - zostały opodatkowane w latach 2000-2003 w terminach wymagalności należności.

Dodatkowo organ podatkowy nadmienia, iż zwrot poniesionych przez wnioskodawcę kosztów procesu, które zostały jedynie poniesione w celu wyegzekwowania przysługującej wnioskodawcy należności nie może mieć wpływu na wysokości zobowiązania z tytułu przychodów osiągniętych na podstawie umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawnej -kontraktu. Kwota zwróconych kosztów procesu nie stanowi bowiem przysporzenia majątkowego, a tym samym nie generuje przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, na obecnym pracodawcy spoczywa obowiązek wystawienia PIT-11 i odprowadzenia zaliczki na podatek za wypłacone zaległe wynagrodzenia na rzecz wnioskodawcy zarówno z tytułu umowy o pracę jaki z tytułu kontraktu. Jednakże odnosząc się do instytucji odsetek - to odsetki wypłacone z tytułu zaległych wynagrodzeń wynikających z umowy o pracę będą zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wypłacone odsetki z tytułu umowy cywilnoprawnej - kontraktu podlegać będą opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, co nakłada na płatnika obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy dotyczące skutków podatkowych wypłaty odsetek z tytułu należności wynikających z umowy cywilnoprawnej - kontraktu o profesjonale uprawianie piłki nożnej uznaje się za nieprawidłowe.

Natomiast w pozostałej części stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.