IBPBII/1/415-92/10/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu do Organu25 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń urlopowych nauczycieli sfinansowanych z funduszu świadczeń socjalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń urlopowych nauczycieli sfinansowanych z funduszu świadczeń socjalnych.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 10 lutego 2009 r. znak: IBPB II/1/415-92/10/ŚS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 25 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nauczyciele wnioskodawcy zgodnie z art. 53 ust. 1a Karty Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 92, poz. 674 z późn. zm.) otrzymali w lipcu 2009 r. świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w przepisach o zakładowym funduszy świadczeń socjalnych ustalonych proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w roku szkolnym 2008/2009. Świadczenie to zostało sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W uzupełnieniu wniosku, powołując się na ustawę Karta Nauczyciela, wnioskodawca stwierdził, iż:

* szkoła w oparciu o art. 53 ust. 1 dokonała dla nauczycieli w roku 2009 odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości ustalonej jako iloczyn planowanej, przeciętnej w 2009 r. kalendarzowym liczby nauczycieli zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze zajęć (po przeliczeniu na pełny wymiar zajęć) i 110% kwoty bazowej, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela, tj. kwoty bazowej, określanej dla nauczycieli corocznie w ustawie budżetowej;

* w oparciu o art. 53 ust. 1a z odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa powyżej, wypłacono nauczycielom w lipcu 2009 r. świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 r.

- o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), ustalonego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczycielaw roku szkolnym 2008/2009.

Wnioskodawca wskazał również, iż w myśl art. 3 ust. 6 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych od świadczeń urlopowych nauczycieli, nie naliczano składek na ubezpieczenie społeczne pracowników. Od wypłaconych w lipcu 2009 r. świadczeń urlopowych, o których mowa powyżej, potrącono i odprowadzono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nauczycielskie świadczenia urlopowe sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu socjalnego są zwolnionez podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości 380 zł.

Wnioskodawca uważa, że świadczenia urlopowe nauczycieli, zgodnie ze znowelizowanym art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2009 r. - korzystają ze zwolnienia do ustawowego limitu 380 zł. Wnioskodawca podkreśla, że obowiązek wypłaty świadczenia urlopowego z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wynika wprostz art. 53 Karty Nauczyciela. Świadczenie urlopowe zalicza się do działalności socjalnejw rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i jest ono świadczeniem pieniężnym sfinansowanym w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem

art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających

z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop

i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona,

a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy (służbowego) zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy (służbowym)

z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy (służbowego) zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa

w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Znowelizowany przepis ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą znowelizowanego przepisu jest zwolnieniez opodatkowania - przy warunkach przewidzianych ustawą - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej

w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na podstawie

art. 53 ust. 1a ustawy Karta Nauczyciela nauczyciele otrzymali w lipcu 2009 r., świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w przepisach o zakładowym funduszy świadczeń socjalnych ustalonych proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w roku szkolnym 2008/2009. Świadczenie to zostało sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela

(tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) dla nauczycieli dokonuje się corocznie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości ustalanej jako iloczyn planowanej, przeciętnej w danym roku kalendarzowym, liczby nauczycieli zatrudnionych w pełnym

i niepełnym wymiarze zajęć (po przeliczeniu na pełny wymiar zajęć) skorygowanej w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych nauczycieli (po przeliczeniu na pełny wymiar zajęć) i 110% kwoty bazowej, o której mowa w art. 30 ust. 3.

Podstawę prawną wypłacania świadczeń urlopowych dla nauczycieli stanowi

art. 53 ust. 1a cyt. ustawy. Stosownie do jego brzmienia z odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w ust. 1, wypłacane jest nauczycielowi do końca sierpnia każdego roku świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustalonego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w danym roku szkolnym.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno - oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy

o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.

Reasumując, świadczenie urlopowe nauczycieli nie jest zatem - wbrew twierdzeniu wnioskodawcy - świadczeniem przyznanym stosownie do postanowień ustawy

o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, uzależnionym od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Świadczenie to, jak stanowi Karta Nauczyciela, ustalone jest w odniesieniu do innych przesłanek, tj. proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy

i okresu zatrudnienia nauczyciela w danym roku szkolnym. Mając powyższe na uwadze, jak również fakt, iż nauczyciel może dodatkowo otrzymać dofinansowanie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone na wypoczynek, świadczenia urlopowego nie można uznać za świadczenie związane z finansowaniem działalności socjalnej, co oznacza, że świadczenie to nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Świadczenie urlopowe podlega więc opodatkowaniu na zasadach ogólnych jako przychód ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy należy uznać - za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a,35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacjęw terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.