IBPBII/1/415-92/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Centrum przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 stycznia 2009 r.), uzupełnione w dniu 3 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy od dopłaty do wypoczynku dziecka - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy od dopłaty do wypoczynku dziecka.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 18 lutego 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-92/09/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. W dniu 3 marca 2009 r. wpłynęło do tut. Biura uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownica złożyła w lutym 2008 r. wniosek do Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych o dofinansowanie wypoczynku dziecka (10-letniego) organizowanego przez Rzymsko-Katolicką Parafię.

Zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pracownik ma dostarczyć zaświadczenie, z którego będzie jednoznacznie wynikać:

* planowany czas i miejsce pobytu dziecka,

* całkowity koszt pobytu jednego dziecka,

* nazwa organizatora i Nr konta bankowego organizatora na które ma być przelane dofinansowanie do ww. wypoczynku.

Następnie do 30 listopada pracownik ma dostarczyć zaświadczenie, że dziecko uczestniczyło w kolonii lub obozie.

Ponadto w celu ustalenia czy dane świadczenie jest zwolnione z podatku dochodowego wnioskodawca żąda adnotacji, że instytucja organizująca wypoczynek jest uprawniona do jego organizowania.

Pracownik do 30 listopada dostarczył zaświadczenie potwierdzające uczestnictwo dziecka w kolonii lecz brak było adnotacji potwierdzającej, że organizator kolonii jest uprawniony do organizowania wypoczynku dla dzieci (organizator odmówił takiego potwierdzenia). Od dopłaty do wypoczynku dziecka została potrącona zaliczka na podatek dochodowy. Przed podjęciem decyzji o potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy konsultowano z terytorialnym Urzędem Skarbowym, który upewnił wnioskodawcę, że należy w ww. sytuacji potrącić zaliczkę na podatek dochodowy.

Podczas kontroli przeprowadzonej przez w naszej instytucji przez Zespół Kontroli i Analiz w Urzędzie Miejskim zakwestionowano naliczenie zaliczki na podatek dochodowy od wypoczynku dziecka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji należało potrącić zaliczkę na podatek dochodowy.

Zdaniem wnioskodawcy, słusznie postąpili potrącając zaliczkę na podatek dochodowy, ponieważ pracownik nie przedstawił wymaganego zaświadczenia potwierdzającego, że organizator kolonii dla dzieci, tj. Parafia Rzymsko-Katolicka jest podmiotem uprawnionym do organizowania wypoczynku dla dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w ust. 1 pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

* z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

* z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika, że do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku niezbędne jest łączne spełnienie dwóch warunków:

* dopłata musi dotyczyć wypoczynku w formach określonych przez ustawę,

* wypoczynek musi być zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie.

Zatem do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne jest m.in. spełnienie przesłanki, iż wypoczynek musi być zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:

* podmioty prowadzące działalność agroturystyczną - polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,

* szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego, zwanych "placówkami wypoczynku" (np. kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście),

* kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

W świetle przestawionego stanu faktycznego i prawnego zakład pracy będzie uprawniony do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku jedynie wtedy, gdy wydatek został rzeczywiście poniesiony i odpowiednio udokumentowany. W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18. Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku należałoby przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są dowody wpłaty. Pojęcie dowód wpłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu wpłaty powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał, tj. imię i nazwisko, z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwotę poniesionego wydatku oraz podpis osoby która wystawiała ten dokument.

Ponadto pracownik ubiegający się o dofinansowanie z funduszu socjalnego zobowiązany jest do dostarczenia odpowiedniego dokumentu, z którego wynikałoby, że organizator wypoczynku prowadzi działalność w tym zakresie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) parafie jako terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła są osobami prawnymi. Ww. jednostki mogą być również organizatorami wypoczynku zorganizowanego - zgodnie z treścią art. 39 pkt 6 ww. ustawy, który stanowi iż działalność charytatywno - opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, że organizatorem wypoczynku dla dziecka pracownika była Rzymsko-Katolicka Parafia.

Pracownik dostarczył zaświadczenie potwierdzające uczestnictwo w kolonii lecz brak było adnotacji potwierdzającej, że organizator kolonii (ww. Parafia) jest uprawniony do organizowania wypoczynku dla dzieci (organizator odmówił takiego potwierdzenia).

Zatem pracodawca nie posiada dokumentu na podstawie, którego można by stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w tak przedstawionym stanie faktycznym dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przyznane pracownikowi do wypoczynku dziecka organizowanego przez Rzymsko-Katolicką Parafię nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy.

Dofinansowanie to stanowi natomiast przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Użyty bowiem w ww. art. 12 ust. 1 ustawy zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów są jedynie przykładowe. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. W związku z czym wnioskodawca prawidłowo pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od ww. dofinansowania.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.