IBPBII/1/415-906/10/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-906/10/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia osobom niepełnosprawnym, posiadającym status poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, stypendiów za okres stażu i za okres szkoleń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia osobom niepełnosprawnym, posiadającym status poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, stypendiów za okres stażu i za okres szkoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.), osoby niepełnosprawne, zarejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy jako poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu, mają prawo korzystać na zasadach takich jak bezrobotny z usług lub instrumentów rynku pracy określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 1027 z późn. zm.). Do form tych należą m.in. szkolenia oraz staże. Za okres odbywania stażu zgodnie z art. 53 ust. 6 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz za okres szkolenia, zgodnie z art. 41 ust. 1 tej ustawy przysługuje stypendium wypłacane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Powiatowy Urząd Pracy realizuje zadania aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych w ramach środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, których dysponentem jest prezydent Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od wypłacanych osobom niepełnosprawnym, posiadającym status poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, stypendiów ze środków PFRON za okres stażu oraz za okres szkoleń należy naliczać podatek dochodowy od osób fizycznych.

W dotychczasowej ocenie wnioskodawcy, wypłacane osobom niepełnosprawnym, zarejestrowanym w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoby poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu, stypendia za okres stażu oraz stypendia za okres szkoleń nie podlegały zwolnieniom z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, iż środki te, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są świadczeniami na rehabilitację zawodową społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych. Pomimo wypłacania ich ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - zdaniem wnioskodawcy - wiążą się z realizacją określonego programu stażu oraz określonego programu szkolenia. Wnioskodawca ma jednak wątpliwość co do zakresu pojęcia "rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności" ustalonego w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności czy może obejmować on wypłacane stypendia za okres stażu oraz stypendia za okres szkoleń.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie, określa ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Rehabilitacja lecznicza osób niepełnosprawnych odbywa się na podstawie odrębnych przepisów (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 tej ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Natomiast rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym, a realizowana jest przede wszystkim przez:

1.

wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,

2.

wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,

3.

likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych. technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,

4.

kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi (art. 9 ust. 1 i 2 ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 powołanej ustawy osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu ma prawo korzystać z usług lub instrumentów rynku pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.4)), zwanej dalej "ustawą o promocji".

Stosownie do art. 11 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu może również korzystać na zasadach takich jak bezrobotni z usług lub instrumentów określonych w ustawie o promocji, tj. szkoleń oraz stażu.

W myśl art. 11 ust. 3 pkt 2 tej ustawy wydatki na instrumenty lub usługi rynku pracy, o których mowa w ust. 1 i 2, są finansowane w odniesieniu do osób niepełnosprawnych zarejestrowanych jako poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu - ze środków Funduszu (Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych).

Zgodnie z art. 38 ust. 1 tej ustawy kierownik powiatowego urzędu pracy inicjuje i organizuje szkolenie dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych lub innych osób niepełnosprawnych poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, a zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy, w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia, podwyższenia dotychczasowych kwalifikacji zawodowych lub zwiększenia aktywności zawodowej, a w szczególności w razie:

1.

braku kwalifikacji zawodowych;

2.

konieczności zmiany kwalifikacji w związku z brakiem propozycji odpowiedniego zatrudnienia;

3.

utraty zdolności do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.

W myśl art. 40 ust. 4 ww. ustawy koszty szkolenia są finansowane ze środków Funduszu.

Jak wynika z wniosku, osoby niepełnosprawne, zarejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy jako poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu, mają prawo korzystać na zasadach takich jak bezrobotny z usług lub instrumentów rynku pracy określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku. Do form tych należą m.in. szkolenia oraz staże. Za okres odbywania stażu oraz za okres szkolenia przysługuje stypendium wypłacane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Powiatowy Urząd Pracy realizuje zadania aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych w ramach środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, których dysponentem jest prezydent Miasta.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wypłacane osobom niepełnosprawnym, posiadającym status poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stypendia za okres stażu oraz za okres szkoleń są świadczeniami wynikającymi z przepisów powołanej wyżej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zatem przedmiotowe świadczenia korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeniaw przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl