IBPBII/1/415-901/11/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-901/11/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r. w celu indywidualnego rozliczenia:

* w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r. po dniu 30 kwietnia 2011 r. w związku z rezygnacją z łącznego rozliczenia się małżonków - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r. po dniu 30 kwietnia 2011 r. w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę, żona nie uzyskuje żadnych dochodów. W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-37 za rok podatkowy 2010 Wnioskodawca wraz z żoną złożył wniosek o wspólne opodatkowanie, gdyż małżonkowie spełniali warunki określone w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny; w zeznaniu dokonali odliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci na załączniku PIT/O. Zeznanie jest prawidłowe i zostało złożone w terminie do 30 kwietnia 2011 r.

Wnioskodawca chciałby dokonać korekty zeznania za 2010 r. (po 30 kwietnia 2011 r.) rezygnując ze wspólnego opodatkowania przewidzianego dla małżonków i rozliczyć się indywidualnie nie korzystając z ulgi z tytułu wychowania dzieci wykazanej w załączniku PIT/O.

Organ podatkowy, do którego Wnioskodawca złożył zeznanie stoi przy stanowisku, że Wnioskodawca nie może dokonać korekty i rozliczyć się indywidualnie, po tym jak zadeklarował wspólne opodatkowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może złożyć korektę PIT-37 za 2010 r. po 30 kwietnia 2011 r. rezygnując ze wspólnego opodatkowania z żoną i rozliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci i rozliczyć się indywidualnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, może złożyć korektę, gdyż spełnia również warunki do indywidualnego rozliczenia i będzie ono prawidłowe.

Z informacji jakie udało się Wnioskodawcy uzyskać dowiedział się, że przepisy ustawy o PIT zawierają ograniczenia w zakresie korzystania z możliwości preferencyjnych zasad opodatkowania.

Jeżeli podatnik w wymaganym terminie złożył zeznanie podatkowe nie korzystając z preferencyjnych zasad rozliczeń, to po terminie złożenia zeznania nie może złożyć korekty w celu skorzystania ze wspólnego rozliczenia.

Ograniczenie to, zdaniem Wnioskodawcy, nie działa w drugą stronę, tzn. że na zasadach ogólnych można korygować zeznanie składane wspólnie i skorzystać z rozliczenia indywidualnego.

Z praktycznego punktu widzenia korekta taka, zdaniem Wnioskodawcy, jest nie opłacalna, ponieważ wspólne rozliczenie jest korzystniejsze i pozwala zmniejszyć wysokość zobowiązania podatkowego.

Jednakże obecna sytuacja Wnioskodawcy zmusza go do takiego rozwiązania. Zwrot jaki otrzymał korzystając ze wspólnego rozliczenia z żoną i ulg z tytułu wychowania dzieci wliczył się do rocznych dochodów jakie uzyskała rodzina Wnioskodawcy.

Składając wniosek o świadczenia rodzinne w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej okazało się, że właśnie ta kwota jaką otrzymał Wnioskodawca z Urzędu Skarbowego przewyższa dochody na członka rodziny i Wnioskodawca nie będzie mógł pobierać zasiłku rodzinnego.

Korzystając z korekty i indywidualnego rozliczenia oraz zwrot uzyskanych w ten sposób pieniędzy Wnioskodawca zyska prawo do zasiłku rodzinnego.

Zasiłek rodzinny jest bardzo potrzebny w wychowaniu dzieci.

Wnioskodawca nadmienia, że jego żona nie pracuje ani nie uzyskuje żadnych dochodów, razem wychowują piątkę dzieci w wieku szkolnym tylko z jego zarobków.

Wnioskodawca wraz z żoną złożył i skorzystał ze wspólnego rozliczenia świadomie, jednakże w okresie do kiedy można złożyć zeznanie nie wie jaką kwotę można odliczyć aby nie przekroczyło to dochodów i jaką kwotę będzie mógł uzyskać członek rodziny aby świadczenia rodzinne były przyznane, ponieważ wniosek o świadczenia rodzinne są przyjmowane dopiero od 1 września 2011 r., a rozliczenie podatkowe musiało być złożone do 30 kwietnia 2011 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Z przepisu art. 6 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ww. ustawy).

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określonym w art. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 (art. 6 ust. 10 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę, żona nie uzyskuje żadnych dochodów. W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-37 za rok podatkowy 2010 Wnioskodawca wraz z żoną złożył wniosek o wspólne opodatkowanie, gdyż małżonkowie spełniali warunki określone w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny oraz dokonali odliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci na załączniku PIT/O. Zeznanie jest prawidłowe i zostało złożone w terminie do 30 kwietnia 2011 r.

Wnioskodawca chciałby dokonać korekty zeznania za 2010 r. (po 30 kwietnia 2011 r.) rezygnując ze wspólnego opodatkowania przewidzianego dla małżonków i rozliczyć się indywidualnie nie korzystając z ulgi z tytułu wychowania dzieci wykazanej w załączniku PIT/O.

Możliwość łącznego opodatkowania małżonków została uzależniona - zgodnie z powołanym powyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od złożenia stosownego wniosku w tym przedmiocie we wspólnym zeznaniu rocznym. Termin do złożenia zeznania rocznego upływa natomiast - w myśli ww. przepisu art. 45 ust. 1 ww. ustawy - w dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W związku z tym, w przedmiotowej sprawie tylko do 30 kwietnia 2011 r. można było złożyć oświadczenie o łącznym opodatkowaniu dochodów osiągniętych przez małżonków. Do upływu tego dnia możliwa była również zmiana tego oświadczenia - bez ograniczeń, co do ilości zmian oraz bez wskazywania jakichkolwiek ich przyczyn. Po dacie 30 kwietnia 2011 r. złożenie nowego - zmienionego oświadczenia jest natomiast niedopuszczalne i prawnie nieskuteczne.

Możliwość łącznego opodatkowania małżonków została między innymi uzależniona od złożenia wniosku we wspólnym zeznaniu w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, który jako termin materialnoprawny nie jest przywracany, co z kolei oznacza, że po jego upływie podatnik traci prawo możliwości skorzystania z ulgi.

Należy podkreślić, iż od sformułowania "złożenie w oparciu o art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korekty oświadczenia (wniosku) w przedmiocie łącznego opodatkowania małżonków" należy odróżnić zwrot "złożenie zeznania podatkowego (deklaracji)". Podstawowa różnica - oprócz tej, że każde z tych sformułowań odnosi się do innej czynności dozwolonej prawem podatkowym - sprowadza się do terminu, w którym można ich dokonać.

Termin do złożenia oświadczenia o łącznym bądź rozdzielnym opodatkowaniu małżonków nie jest przywracany i nie może być wydłużany. W odniesieniu natomiast do terminu złożenia korekty zeznania podatkowego należy zauważyć, że brak unormowań zawartych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, umożliwia złożenie korekty także po upływie terminu przewidzianego w art. 45 ust. 1 tej ustawy, czyli po 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż dopuszczalność skorygowania po 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym w zeznaniu podatkowym poszczególnych kwot zamieszczonych w rubrykach zeznania (np. w PIT-37 - kwoty przychodów, dochodu, kosztów uzyskania przychodów, pobranych zaliczek na podatek przez płatników itp.) nie uprawnia do jednoczesnego złożenia nowego (zmienionego) oświadczenia o wyborze - stosownie do art. 6 ust. 1 lub art. 6 ust. 2 ww. ustawy - łącznego bądź rozdzielnego opodatkowania małżonków. Takie oświadczenie złożone po 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, po którym składane jest zeznanie, nie wywołuje skutków prawnych.

Czym innym jest złożenie korekty zeznania podatkowego, a czym innym złożenie oświadczenia o wspólnym, bądź rozdzielnym (indywidualnym) opodatkowaniu małżonków. W zakresie wyboru jednej z form opodatkowania, wymienionej w treści art. 6 ust. 1 lub art. 6 ust. 2 ww. ustawy podatnik sam podejmuje decyzję i sam ponosi konsekwencje własnych działań.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r. po dniu 30 kwietnia 2011 r. w związku z rezygnacją z łącznego rozliczenia się małżonków, należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do terminu złożenia korekty zeznania podatkowego w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej należy stwierdzić, że brak unormowań zawartych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwia złożenie korekty po upływie terminu przewidzianego w art. 45 ust. 1 ww. ustawy, czyli po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który zeznanie jest składane.

Przepis art. 27f ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1.

wykonywał władzę rodzicielską;

2.

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3.

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Odliczenie dotyczy - stosownie do treści art. 27f ust. 4 ustawy - łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 6 ww. ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ww. Ordynacji podatkowej).

Ulga prorodzinna podobnie jak inne ulgi podatkowe, jest uprawnieniem podatnika, a nie jego obowiązkiem. W związku z tym dokonanie korekty deklaracji podatkowej lub rocznego zeznania podatkowego w taki sposób, że podatnik rezygnuje z przysługujących ulg i dokona zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę, powoduje, że podatnik z tych ulg nie skorzystał.

Jeżeli zatem Wnioskodawca dokona korekty zeznania podatkowego za 2010 r., w którym korzystał z odliczenia w ramach, tzw. ulgi prorodzinnej, w myśl art. 81 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz ureguluje zaległe zobowiązanie podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę, będzie to traktowane jak niekorzystanie z ww. ulgi, bowiem Wnioskodawca poniesie finansowe konsekwencje związane z zapłaceniem stosownej należności z tytułu zwrotu odliczonej w 2010 r. ulgi podatkowej.

Należy podkreślić, że przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Również, co już wcześniej zaznaczono, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera w tym zakresie żadnych postanowień. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego zeznanie dotyczy. Prawo do korekty zeznania istnieje tak długo, jak długo zobowiązanie podatkowe nie ulegnie przedawnieniu (zobowiązanie przedawnia się - co do zasady - z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności) - art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zaprezentowane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do skorygowania zeznania podatkowego za 2010 r. w zakresie rezygnacji z tzw. ulgi prorodzinnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r. po dniu 30 kwietnia 2011 r. w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl