IBPBII/1/415-899/12/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Norwegii - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Norwegii.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/415-899/12/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przebywał w Norwegii latach 1970-2007. Wracając do Polski Wnioskodawca był obywatelem norweskim i norweskim emerytem. W 2009 r. zostało mu przywrócone obywatelstwo polskie. W latach 2007-2010 Wnioskodawca płacił podatek od norweskiej emerytury zarówno w Norwegii jak i w Polsce (PIT-36). Po przedstawieniu zaświadczenia z polskiego urzędu skarbowego o wysokości zapłaconego podatku w Polsce, w Norwegii był zwracany w trybie rozliczeń w roku następnym. W związki z nowa konwencją polsko - norweską z 2009 r., od stycznia 2011 r. podatek norweski jest tzw. "podatkiem u źródła" i jako taki zwracany nie będzie. Od stycznia 2012 r. płatnik - NAV potrąca Wnioskodawcy podatek wynoszący 15% wartości emerytury. Emerytura jest jedynym dochodem Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

* emerytura wypłacana z Norwegii jest wypłacana na podstawie norweskiego systemu emerytalnego,

* "NAV" (płatnik emerytur) jest organem centralnej administracji państwowej odpowiedzialnym za świadczenia z tytułu pracy i świadczenia socjalne; tłumacząc nazwę na język polski jest to Norweski Departament (Urząd) Pracy i Dobrobytu; w przybliżeniu jest odpowiednikiem polskiego ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jak sposób winien być naliczony podatek od norweskiej emerytury w 2012 r. i w przyszłości.

Z uwagi na nowe przepisy konwencji polsko-norweskiej Wnioskodawca uważa, że ze względu na fakt płacenia "podatku u źródła" - w Norwegii sposób naliczania podatku w Polsce winien być zmieniony. Jeżeli Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie płacił podatek dochodowy w Polsce (PIT-36) będzie podwójnie opodatkowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z emerytury otrzymywanej z Norwegii. W przedmiotowej sprawie mają więc zastosowanie przepisy Konwencji polsko-norweskiej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899) - które weszły w życie w 2010 r. i tym samym mają zastosowanie do dochodów uzyskiwanych od 1 stycznia 2011 r. - emerytury, renty i inne podobne świadczenia lub renty kapitałowe uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, są opodatkowane tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Przy czym, stosownie do postanowień art. 17 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych drugiego Umawiającego się Państwa, na podstawie jakiegokolwiek obowiązkowego systemu emerytalnego lub na podstawie systemu emerytalnego, który jest uznawany dla celów podatkowych, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W świetle powyższego, świadczenie otrzymywane na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych Norwegii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Norwegii.

Zapis w Konwencji, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Zatem emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę z Norwegii podlega opodatkowania zarówno w Polsce jak i w Norwegii.

Jednocześnie jednak, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

W myśl art. 22 ust. 1 lit. a powołanej wyżej Konwencji jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód (art. 22 ust. 1 lit. c) Konwencji).

Stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, Wnioskodawca, który ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, otrzymuje emeryturę wypłacaną przez NAV z Norwegii. Emerytura ta jest wypłacana na podstawie norweskiego systemu emerytalnego. Emerytura z Norwegii jest jedynym dochodem Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura stanowi wypłatę świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych dokonywaną zgodnie z ustawodawstwem norweskim, nie występuje obowiązek zapłaty podatku w Polsce od ww. dochodów.

W przypadku osiągnięcia przez Wnioskodawcę wyłącznie ww. dochodów nie wystąpi również obowiązek składania zeznania podatkowego w Polsce.

W latach następnych dochody z norweskiej emerytury będą opodatkowane zgodnie z przepisami obowiązującymi w tych latach. Zatem w przypadku obowiązywania w latach następnych Konwencji polsko-norweskiej w brzmieniu obecnie obowiązującym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia od niej podatku w Polsce.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.