IBPBII/1/415-893/12/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 03, 08 i 28 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/415-893/12/MCZ oraz pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-893/12/MCZ i IBPB II/1/436-8/13/MCZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 3 stycznia 2013 r. (uiszczenie opłaty) i 08 oraz 28 stycznia 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po 22 latach usilnych starań Wnioskodawca otrzymał rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami RP w wysokości 36.259,00 zł, tj. 20% wartości mienia (do podziału z bratem).

Z uzupełnienia wniosku wynika, że:

* wniosek o przyznanie rekompensaty został złożony przez Wnioskodawcę w dniu 29 grudnia 1989 r. na prośbę rodziców, którzy przekazali mu oryginalne dokumenty dotyczące zabudowań i ziemi pozostawionych poza granicami RP,

* prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza granicami Polski Wnioskodawca nabył (wraz z bratem) tytułem spadku po rodzicach: ojcu zmarłym 22 września 1984 r. i matce zmarłej 4 września 1990 r., co potwierdza postanowienie Sądu z dnia 14 marca 2001 r. o nabyciu spadku po ww.,

* prawo do ww. rekompensaty zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 12 czerwca 2012 r. na podstawie przepisów art. 5, art. 6, art. 8 ust. 1 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 8, art. 9, art. 77 i art. 104 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego,

* w dniu 5 grudnia 2008 r. brat Wnioskodawcy złożył oświadczenie o wskazaniu Wnioskodawcy jako osoby uprawnionej do ww. rekompensaty,

* w ww. decyzji Wojewody - zawierającej ww. oświadczenie brata Wnioskodawcy - jako osoba uprawniona w całości do rekompensaty wymieniony został Wnioskodawca,

* świadczenie pieniężne w kwocie 36.636,00 zł zostało Wnioskodawcy wypłacone na polecenie Ministra Skarbu przez Bank....

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, od kwoty przyznanej rekompensaty nie powinien płacić żadnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB II/1/436-8/13/MCZ.

W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu są inne źródła, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Przepis ten uszczegółowiony został w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy została przyznana rekompensata z tytułu pozostawienia przez rodziców mienia poza granicami RP. Wnioskodawca jest spadkobiercą rodziców i na mocy prawomocnego postanowienia Sądu z dnia 14 marca 2001 r. o stwierdzeniu nabycia spadku odziedziczył wraz z bratem prawo do ww. rekompensaty.

Prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez rodziców (spadkodawców) nieruchomości poza granicami RP zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 12 czerwca 2012 r. na podstawie przepisów art. 5, art. 6, art. 8 ust. 1 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 8, art. 9, art. 77 i art. 104 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawcy z dnia 29 grudnia 1989 r. W dniu 5 grudnia 2008 r. brat Wnioskodawcy złożył oświadczenie o wskazaniu Wnioskodawcy jako osoby uprawnionej do ww. rekompensaty. W ww. decyzji Wojewody - zawierającej ww. oświadczenie brata Wnioskodawcy - jako osoba uprawniona w całości do rekompensaty wymieniony został Wnioskodawca. Wnioskodawca wskazał, iż świadczenie pieniężne w kwocie 36.636,00 zł zostało mu wypłacone na polecenie Ministra Skarbu przez Bank....

W wydanej w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od spadków i darowizn, znak IBPB II/436-8/13/MCZ wyjaśniono, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie tytułem dziedziczenia prawa majątkowego w postaci prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast przyznanie samej rekompensaty, stanowiące realizację przysługującego osobom uprawnionym prawa, wyłączone jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powołanego powyżej przepisu należy uznać, że od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wyłączone jest jedynie prawo do rekompensaty, jako prawo majątkowe. Prawa tego nie można utożsamiać jednak z samą rekompensatą, która stanowi realizację prawa przysługującego osobom uprawnionym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że otrzymaną przez Wnioskodawcę rekompensatę uznać należy za przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże wskazać należy, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a ww. ustawy wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 z późn. zm.), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

W rezultacie więc otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata z tytułu mienia pozostawionego poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci środków pieniężnych przyznanych w decyzji właściwego organu administracji (w wysokości 36.363,00 zł) na podstawie ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniony jednak z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy w związku z ww. nabyciem nie ciąży obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.