IBPBII/1/415-881/09/AŻ - Określenie kategorii źródeł przychodów, do których należy zaliczyć wypłacane pracownikowi przychody z tytułu wykonywania czynności prokurenta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu do Organu - 16 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prokurenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Umowa o pracę zawarta pomiędzy pracownikiem i wnioskodawcą nie obejmuje czynności związanych z prokurą. Uchwałą Zarządu pracownik został powołany na prokurenta. Jako prokurent upoważniony jest do samodzielnej reprezentacji spółki. Wnioskodawca nie zawarł z prokurentem żadnej umowy, w szczególności umowy zlecenia. Na podstawie uchwały zarządu prokura jest wykonywana odpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiej kategorii źródeł przychodów należy zaliczyć wypłacane pracownikowi przychody z tytułu wykonywania czynności prokurenta...

Wnioskodawca wskazuje, że od stosunku pełnomocnictwa jakim jest prokura należy odróżnić odrębny stosunek prawny między spółką a prokurentem, na podstawie którego prokurent jest zobowiązany do działania w imieniu i na rzecz spółki. Sama prokura nie zobowiązuje prokurenta do działania. Wnioskodawca uważa, że podstawą takiego zobowiązania jest zazwyczaj inny stosunek prawny np. umowa zlecenia, umowa o pracę. Jakkolwiek zazwyczaj udzielenie prokury łączy się z istnieniem między stronami takiego stosunku podstawowego (zwanego wewnętrznym), to nie jest to warunek konieczny udzielenia prokury. Wnioskodawca wskazuje, iż w doktrynie panuje pogląd, że pełnomocnictwo, a zarazem prokura może być udzielone bez istnienia odrębnego, podstawowego stosunku prawnego, który zobowiązywałby pełnomocnika do działania w imieniu i na rzecz mocodawcy. W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym podstawą działania prokurenta jest wyłącznie uchwała zarządu spółki. Pracownik wnioskodawcy będący prokurentem ma zawartą ze spółką umowę o pracę, jednak nie wynika z niej żadne zobowiązanie do działania w zakresie prokury.

Wnioskodawca stwierdza, że prokura została udzielona bez żadnego odrębnego stosunku prawnego. Wnioskodawca uważa, że w takiej sytuacji wynagrodzenie prokurenta z tytułu pełnionej przez niego funkcji nie może zostać zakwalifikowane do przychodów ze stosunków pracy. Warunkiem koniecznym takiej klasyfikacji jest bowiem, jak stwierdza wnioskodawca, aby umowa o pracę swoim zakresem obejmowała wykonywanie czynności związanych z prokurą. W przypadku braku w umowie o pracę postanowień o pełnieniu funkcji prokurenta - uznanie stosunku pracy za źródło przychodu jest niemożliwe. Pełnienie przez pracownika wnioskodawcy funkcji prokurenta znacznie przekracza uprawnienia pracownika, chociażby ze względu na nieistnienie stosunku zależności pracownik - pracodawca czy też brak kierownictwa przy wykonywaniu zadań.

Wynagrodzenie prokurenta otrzymywane na podstawie uchwały nie kwalifikuje się również do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawca uważa, iż nie zostały bowiem spełnione przesłanki wymienione zarówno w art. 13 pkt 7 jak i art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakres podmiotowy organów określanych w art. 13 pkt 7 powołanej ustawy jest ograniczony tylko do członków organów zarządzających i stanowiących osób prawnych. Natomiast jak stanowi art. 109¹ § 1 Kodeksu cywilnego, prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającemu obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nie jest to zatem powołanie do organów spółki.

Natomiast odnośnie przepisu art. 13 pkt 8 cyt. ustawy wnioskodawca podkreśla, iż w przedmiotowej sprawie tytułem wypłaty świadczenia pieniężnego prokurentowi jest uchwała zarządu spółki, nie zaś umowa zlecenia, która w przedmiotowym stanie faktycznym nie została zawarta ani w formie pisemnej ani ustnej. Wnioskodawca podkreśla, że do udzielenia prokury wystarczające jest złożenie oświadczenia woli przez podmiot udzielający prokury - jest to więc czynność prawna jednostronna, a nie dwustronny stosunek umowny.

Wnioskodawca wskazuje, że udzielenie prokury uchwałą zarządu nie jest zawarciem umowy zlecenia, zgodnie z którą przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego).

Wnioskodawca uważa, że prokura mogłaby być połączona z zawartą pomiędzy stronami umową zlecenia, która zobowiązywałaby prokurenta do określonych działań, ale w przedmiotowej sprawie tak nie jest. Wobec tego, zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie prokurenta z tytułu pełnionej przez niego funkcji na podstawie uchwały zarządu należy zaliczyć zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z innych źródeł opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca powołuje się na stanowisko Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 18 września 2007 r. (ZD/4060-53/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przytoczona powyżej definicja przychodów ze stosunku pracy określa, iż do przychodów pracownika zaliczyć należy zarówno świadczenia pieniężne jak i niepieniężne. Przychodem pracownika jest więc każde świadczenie otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą, bez względu na źródło finansowania tego świadczenia.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że osoba powołana do pełnienia funkcji prokurenta jest jednocześnie pracownikiem spółki, zatrudnionym w oparciu o umowę o pracę. Zatem, uzyskane przychody z tytułu pełnienia tej funkcji mogłyby być zakwalifikowane do przychodów ze stosunku pracy, jednak wyłącznie w sytuacji, gdyby umowa o pracę swoim zakresem obejmowała zarówno wykonywanie czynności związanych z prokurą jak również otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie. Wobec braku postanowień umowy o pracę w tym względzie - uznanie stosunku pracy za źródło tych przychodów byłoby bezpodstawne. Oznacza to, że przychód tej osoby z tytułu pełnienia funkcji prokurenta nie może być kwalifikowany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 12 cyt. ustawy.

Prokura, jak stanowi art. 109¹ § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż tytułem do wypłaty świadczenia pieniężnego prokurentowi jest wyłącznie uchwała (oświadczenie) zarządu Spółki, nie zaś umowa zlecenia, zgodnie z którą przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Tym samym przychodu prokurenta - w takim stanie faktycznym - nie można zaliczyć do przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zaistniałym stanie faktycznym brak jest również podstaw do zastosowania art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiącym o przychodach otrzymanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jak już bowiem powyżej stwierdzono prokura jest pełnomocnictwem. Pełnomocnictwo jest umocowaniem wyłącznie do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz osoby je dającej. Nie jest to powołanie do organów spółki.

Wobec powyższego ww. świadczenie pieniężne należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł - na podstawie art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do treści przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Należy przy tym zauważyć, że w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazane zostały jedynie przykłady niektórych przychodów zaliczanych do innych źródeł, natomiast nie jest to katalog zamknięty. W związku z tym wynagrodzenie, które uzyska prokurent w tak przedstawionym stanie faktycznym będzie również przychodem z innych źródeł.

Dokonująca wypłaty wynagrodzenia dla prokurenta spółka nie jest obowiązana do pobrania zaliczki na podatek. Ma ona jedynie obowiązek sporządzić informację o wysokości uzyskanych przez prokurenta przychodów PIT-8C i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać ją prokurentowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika.

Obowiązkiem prokurenta po otrzymaniu informacji PIT-8C jest rozliczenie tego przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym opodatkowanymi na zasadach ogólnych, w pozycji inne źródła.

W myśl bowiem art. 42a ustawy o podatku dochodowym, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.