IBPBII/1/415-864/09/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 07 i 25 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości (działki) - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości (działki).

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismami z dnia 18 grudnia 2009 r. oraz z dnia 13 stycznia 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-864/09/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 07 i 25 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 16 czerwca 2008 r. otrzymała jako darowiznę pole rolne - niezabudowaną nieruchomość (działkę), objętą aktem własności ziemi. Otrzymaną nieruchomość wnioskodawczyni sprzedała w dniu 24 czerwca 2009 r. Nieruchomość ta stanowi nieruchomość rolną w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego i nie jest objęta obowiązującym w miejscu jej położenia planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów na ww. nieruchomość składa się w całości grunt orny kl. IVa.

Nabywcy nieruchomości zapewniają, że są właścicielami gospodarstwa rolnego, obejmującego nieruchomości rolne o łącznej powierzchni 3,50 ha oraz, że nieruchomość stanowiąca przedmiot nabycia wejdzie w skład tego gospodarstwa. Oświadczają, że są rolnikami indywidualnymi, osobiście prowadzącymi rodzinne gospodarstwo rolne, w którym powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, że posiadają oni kwalifikacje rolnicze, ponieważ osobiście prowadzą gospodarstwo rolne przez okres dłuższy niż 5 lat, jak również, że w wyniku nabycia przez nich nieruchomości rolnej, będącej przedmiotem kupna nastąpi powiększenie ich gospodarstwa rolnego, rodzinnego do powierzchni nie większej jednak niż 300 ha użytków rolnych.

W drugim uzupełnieniu wniosku stwierdzono, iż powierzchnia sprzedanej przez wnioskodawczynię nieruchomości wynosiła 0,32 ha oraz, że w momencie zbycia nieruchomość ta stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. W uzupełnieniu tym wskazano również na decyzję w sprawie wymiaru podatku rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa działka nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu nie podlegają nieruchomości wchodzące w skład gospodarstwa rolnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotową nieruchomość wnioskodawczyni nabyła w 2008 r. Zatem w niniejszym przypadku zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, w myśl art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji gospodarstwa rolnego. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zatem ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Uszczegóławiając jakiego rodzaju grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika Nr 6 do tego rozporządzenia.

Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia do użytków rolnych zalicza się: grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty pod stawami i rowy.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż zwolnienie przychodów ze sprzedaży gruntów od podatku dochodowego uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

* grunty te muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,

* muszą stanowić gospodarstwo rolne (tekst jedn. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

* grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży charakteru rolnego (cel nabycia nieruchomości winien wynikać z aktu notarialnego).

Jeżeli zatem zostały zachowane określone powyżej warunki przychód uzyskany ze sprzedaży jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w dniu 16 czerwca 2008 r. otrzymała w drodze darowizny niezabudowaną nieruchomość - pole rolne o powierzchni 0,32 ha. Otrzymaną nieruchomość wnioskodawczyni sprzedała w całości w dniu 24 czerwca 2009 r. Nabywcy nieruchomości są właścicielami gospodarstwa rolnego, obejmującego nieruchomości rolne o łącznej powierzchni 3,50 ha a nieruchomość stanowiąca przedmiot nabycia wejdzie w skład tego gospodarstwa.

W ww. wniosku, wnioskodawczyni wskazała również, że powyższa nieruchomość w momencie zbycia stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Z treści wniosku nie wynika jednak, wbrew twierdzeniu wnioskodawczyni, aby sprzedana przez wnioskodawczynię nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne (tekst jedn. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha). Nie wynika również aby nieruchomość ta stanowiła część składową posiadanego przez wnioskodawczynię gospodarstwa rolnego (wnioskodawczyni nie wskazała na to, mimo zapytania sformułowanego w wezwaniu do uzupełnienia wniosku). Dokonując analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wnioskodawczyni posiadała jedynie otrzymaną w drodze darowizny w 2008 r. nieruchomość rolną (pole) o powierzchni 0,32 ha, którą sprzedała w całości w 2009 r. Zatem sprzedana przez wnioskodawczynię nieruchomość, z uwagi na zbyt małą powierzchnię, nie wynoszącą co najmniej 1 ha, nie mogła w momencie zbycia stanowić gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Podkreślić należy, iż sam fakt płacenia podatku rolnego na podstawie decyzji wymiarowej w sprawie tegoż podatku - na którą wnioskodawczyni się powołuje - nie przesądza o posiadaniu przez płacącego ten podatek gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym.

W zaistniałej sytuacji, mając na uwadze definicję gospodarstwa rolnego, określonego powołaną wyżej ustawą o podatku rolnym, nie można stwierdzić, aby w niniejszym stanie faktycznym miała miejsce sprzedaż gospodarstwa rolnego, czy też sprzedaż części gospodarstwa rolnego. Jak wykazano powyżej, z wniosku nie wynika bowiem, żeby sprzedana przez wnioskodawczynię nieruchomość w chwili sprzedaży stanowiła gospodarstwo rolne lub część tego gospodarstwa. Oznacza to, iż nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących zastosowanie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt, iż sprzedana przez wnioskodawczynię nieruchomość (pole) posiadała charakter rolny oraz, że weszła w skład gospodarstwa rolnego, będącego własnością nabywcy (nie zmieniła swego przeznaczenia) jest w tej sytuacji niewystarczający.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przychód ze sprzedaży w 2009 r. nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.