IBPBII/1/415-854/10/AŻ - Opodatkowanie wynagrodzenia ryczałtowego otrzymywanego z tytułu umowy o zarządzanie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ryczałtowego otrzymywanego z tytułu umowy o zarządzanie:

* w części dotyczącej zakwalifikowania otrzymywanego wynagrodzenia do źródła przychodu - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej miejsca opodatkowania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ryczałtowego otrzymywanego z tytułu umowy o zarządzanie. Pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. znak: IBPB II/1/415-854/10/AŻ tut. Organ wezwał wnioskodawcę o wskazanie czy oczekuje również interpretacji w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu spółki czeskiej. Z uwagi na brak uzupełnienia wniosku - zgodnie z pouczeniem zawartym w treści wezwania - Organ uznał, iż wnioskodawca nie oczekuje interpretacji w powyższym zakresie, tym samym rozpatrując ww. wniosek dokonuje rozstrzygnięcia tylko w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ryczałtowego otrzymywanego z tytułu umowy o zarządzanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W 2010 r. wnioskodawca zawarł umowę o zarządzanie (jako przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) ze spółką z o.o. mającą siedzibę w Czechach i zarejestrowaną w czeskim sądzie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, płatne po przedłożeniu faktury VAT - tak stanowi umowa. Miejscem świadczenia usług są Czechy. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce oraz polską rezydencję podatkową. Firma wnioskodawcy nie posiada placówki ani oddziału w Czechach. Równocześnie wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki czeskiej (wpisanym do rejestru) i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie. Od wynagrodzenia za udział w organach stanowiących czeskiej spółki podatek jest pobierany i potrącany w Czechach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca prawidłowo postępuje obliczając zaliczki i opłacając podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce.

Zdaniem wnioskodawcy ciąży na nim nieograniczony obowiązek podatkowy, ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce i jego zdaniem całość dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej powinna być opodatkowana w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a cyt. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Powołane wyżej przepisy - w myśl art. 4a ww. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca w 2010 r. zawarł umowę o zarządzanie (jako przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) ze spółką z o.o. mającą siedzibę w Czechach i zarejestrowaną w czeskim sądzie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe płatne po przedłożeniu faktury VAT - tak stanowi umowa. Miejscem świadczenia usług są Czechy. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce oraz polską rezydencje podatkową. Firma wnioskodawcy nie posiada placówki ani oddziału w Czechach.

Jako, że w przedstawionym stanie faktycznym dochody rezydenta polskiego uzyskiwane są ze źródeł położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy uwzględnić stosowną umowę międzynarodową w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy z dnia 24 czerwca 1993 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189) dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych (art. 14 ust. 2 umowy).

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 1 umowy części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl art. 3 ust. 2 umowy przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 2 - działalność wykonywana osobiście,

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Stosownie natomiast do art. 13 pkt 9 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z przepisu art. 44 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, w części, w której kwalifikuje przychód z tytułu umowy o zarządzanie do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza stwierdzając, iż całość dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej winna być opodatkowana w Polsce należało uznać za nieprawidłowe.

Kwalifikacji do źródła przychodu jakim jest działalność wykonywana osobiście należy dokonać również w świetle uregulowań przywołanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Art. 14 cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczy właśnie dochodów osiąganych w związku z wykonywaniem wolnych zawodów. Co prawda w ust. 2 wskazanego przepisu nie zostały literalnie wymienione umowy o zarządzanie, niemniej jednak przywołane wyliczenie wolnych zawodów nie stanowi katalogu zamkniętego. Wskazana zatem we wniosku umowa o zarządzanie powinna być zakwalifikowana w oparciu o art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 14 ww. umowy.

W przypadku dochodów zaliczonych zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy do tzw. wolnych zawodów, dochody te mogą być opodatkowane w państwie, w którym działalność jest wykonywana w takim zakresie, w jakim mogą być przypisane stałej placówce. Faktyczne miejsce świadczenia usług nie ma zatem znaczenia przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Z opisu stanu faktycznego wynika, iż miejscem świadczenia usług są Czechy, jednakże wnioskodawca nie posiada placówki ani oddziału w Czechach. Tym samym wynagrodzenie wnioskodawcy z tytułu wykonywania usług w ramach umowy o zarządzanie w spółce mającej siedzibę w Czechach będzie opodatkowane w Polsce.

Zatem stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej miejsca opodatkowania przychodu otrzymywanego z tytułu umowy o zarządzanie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.