IBPBII/1/415-847/11/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 30 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy otrzymywanej z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej Deutsche Rentenversicherung - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy otrzymywanej z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej Deutsche Rentenversicherung.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1986 r. Wnioskodawca przebywa w Republice Federalnej Niemiec, gdzie był przez kilka lat zatrudniony. Od listopada 2009 r. otrzymuje rentę inwalidzką (aktualnie 163 euro netto). Jako, że Wnioskodawca zamieszka w Polsce, kwota ta będzie od grudnia 2011 r. przelewana przez Rentenversicherungsanstalt na konto osobiste Wnioskodawcy, tj. do banku znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty w Polsce podatku od dochodu z tytułu renty wypłacanej z niemieckiego systemu ubezpieczeń społecznych Deutsche Rentenversicherung w związku z całkowitą niezdolnością do pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli z treści art. 18 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku wynika, że renta jest opodatkowana w Republice Federalnej Niemiec, to nie powinna być opodatkowana dodatkowo w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a powołanej wyżej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polska) z drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Polska).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (Niemcy).

Świadczeniami, których dotyczą postanowienia art. 18 ust. 2 umowy, są m.in. świadczenia przyznane przez Deutsche Rentenversicherung.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od listopada 2009 r. otrzymuje z niemieckiego systemu ubezpieczeń społecznych Deutsche Rentenversicherung rentę inwalidzką w związku z całkowitą niezdolnością do pracy. Od 1986 r. Wnioskodawca przebywa w Republice Federalnej Niemiec, jednakże od grudnia 2011 r. zamieszka w Polsce. Tym samym ww. świadczenie rentowe będzie przelewane przez Rentenversicherungsanstalt na konto osobiste Wnioskodawcy, tj. do banku znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że ww. renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy i jako taka, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, będzie podlegać opodatkowaniu tylko w Niemczech, wobec czego nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Tym samym ww. niemieckie świadczenie rentowe wypłacane osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania od grudnia 2011 r. w Polsce, zgodnie z postanowieniami powołanej umowy polsko-niemieckiej nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.