IBPBII/1/415-842/14/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2014 r. (data wpływu do Biura - 8 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania w formie ryczałtu kosztów przejazdu do i z miejsca odbywania przez bezrobotnego stażu:

* w części dotyczącej opodatkowania wypłaconego ryczałtu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sporządzenia informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania w formie ryczałtu kosztów przejazdu do i z miejsca odbywania przez bezrobotnego stażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Osobie bezrobotnej korzystającej z bonu stażowego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.) starosta m.in. gwarantuje sfinansowanie w formie ryczałtu kosztów przejazdu do i z miejsca odbywania stażu (art. 66I ust. 6 pkt 1 ww. ustawy), do wysokości 600 zł, wypłacanego bezrobotnemu w miesięcznych transzach w wysokości do 100 zł, łącznie ze stypendium. Osoba ta nie musi przedstawiać dokumentów potwierdzających wykorzystanie kwoty przyznawanej w ramach ryczałtu, składa jedynie oświadczenie, że takie koszty poniesie i w jakiej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przyznanie bezrobotnemu kosztów przejazdu w formie ryczałtu, zagwarantowane w ramach bonu stażowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, stanowi przychód z innych źródeł osoby, która otrzymuje ten ryczałt i jako taki podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie czy płatnik winien wystawić PIT-8C?

Czy też sfinansowanie wyżej wymienionych kosztów w formie ryczałtu jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych i należy do grupy zwolnień przedmiotowych wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, finansowanie przez Powiatowy Urząd Pracy kosztów przejazdu w formie ryczałtu w ramach bonu stażowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest przychodem z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i podlega opodatkowaniu. Zatem płatnik winien wystawić PIT-8C.

Finansowanie kosztów przejazdu w formie ryczałtu w ramach bonu stażowego nie jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w przedmiotowym przepisie nie ma mowy o finansowaniu w formie ryczałtu kosztów przejazdu do miejsca odbywania stażu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Równocześnie przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolny od podatku jest zwrot kosztów otrzymany przez bezrobotnego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu:

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 66I ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.), w ramach bonu stażowego starosta finansuje koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu - w formie ryczałtu, do wysokości 600 zł, wypłaconego bezrobotnemu w miesięcznych transzach w wysokości do 100 zł, łącznie ze stypendium.

Zdaniem Wnioskodawcy, finansowanie przez niego kosztów przejazdu w formie ryczałtu w ramach bonu stażowego na podstawie przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla bezrobotnego realizującego bon stażowy jest to przychód z innych źródeł, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jako płatnik winien wystawić PIT-8C.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy stwierdzić należy, że istotnie sfinansowanie bezrobotnemu przez Powiatowy Urząd Pracy kosztów przejazdu w formie ryczałtu w ramach bonu stażowego na podstawie przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, przychód z ww. tytułu nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten nie ma zastosowania do ryczałtu wypłaconego przez urząd pracy za przejazd bezrobotnego do miejsca odbywania stażu.

W treści przepisu mowa jest jedynie o zwrocie kosztów.

Uzyskany zatem przez bezrobotnego przychód z tego tytułu podlegałby zatem opodatkowaniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyby nie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. 30 grudnia 2014 r. weszło bowiem w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. , poz. 1931).

Zgodnie z § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od ryczałtu za przejazdy na szkolenia oraz ryczałtu na zakwaterowanie otrzymanych w ramach bonu szkoleniowego, ryczałtu na koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu otrzymanego w ramach bonu stażowego oraz świadczeń otrzymanych w ramach bonu na zasiedlenie, o których mowa odpowiednio w art. 66k ust. 4 pkt 3 i 4, art. 66I ust. 6 pkt 1 oraz art. 66n ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.).

W myśl § 3 powyższego rozporządzenia zaniechanie, o którym mowa m.in. w powołanym wyżej § 1 pkt 3, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.

Zatem (w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2015 r.) wbrew twierdzeniu Wnioskodawczy przychód uzyskany przez bezrobotnego z tytułu sfinansowania w formie ryczałtu kosztów przejazdu do i z miejsca odbywania stażu nie podlega podatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż korzysta z zaniechania poboru podatku na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia.

Wnioskodawca nie jest zatem obowiązany do sporządzenia PIT-8C.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych finansowania w formie ryczałtu kosztów przejazdu do i z miejsca odbywania przez bezrobotnego stażu w części dotyczącej opodatkowania wypłaconego ryczałtu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sporządzenia informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe; w pozostałej części - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.