IBPBII/1/415-823/12/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia przez osobę niepełnosprawną wydatków na cele rehabilitacyjne:

* w części dotyczącej możliwości odliczenia kosztów zakupu osuszacza i płynu dezynfekcyjnego do aparatu słuchowego - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia przez osobę niepełnosprawną wydatków na cele rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest inwalidą i posiada, wydane na stałe, orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z orzeczenia tego wynika, iż Wnioskodawczyni wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Wnioskodawczyni jest bardzo schorowana - w 2009 r. przeszła zabieg usunięcia nadnercza a w 2010 r. operację żołądka, wynikającą z postawionej diagnozy o stwierdzeniu nowotworu złośliwego. Pozostałością po tej operacji jest przepuklina wymagająca leczenia operacyjnego. Aktualnie Wnioskodawczyni jest pod stałą kontrolą onkologiczną, leczy się również kardiologicznie.

W czerwcu 2011 r., z powodu znacznego pogorszenia słuchu, Wnioskodawczyni była zmuszona dokonać zakupu aparatu słuchowego - koszt aparatu po odliczeniu dotacji z Narodowego Funduszu Zdrowia wyniósł 2.041,40 zł. Natomiast koszt zakupu - przeznaczonych do tego aparatu - baterii, osuszacza oraz płynu dezynfekcyjnego wyniósł 29,50 zł Łączny wydatek wyniósł 2070,90 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawczyni uważa, że w jej stanie zdrowia wydatek na aparat słuchowy, który ułatwia jej obecnie życie - powinna móc odliczyć w ramach przysługujących ulg. Zdaniem Wnioskodawczyni każdy wydatek, który jest związany z ułatwieniem funkcjonowania życia inwalidzie I stopnia ze znacznym stopniem niepełnosprawności powinien być objęty ulgą

- aparat słuchowy ułatwia Wnioskodawczyni życie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (...).

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, narzędzia czy urządzenia a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

* zakupiony sprzęt (narzędzie czy urządzenie) musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

* cechą zakupionego sprzętu (narzędzia, urządzenia) musi być jego indywidualny charakter.

Do oceny powyższego pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną i posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym. W 2011 r., z powodu znacznego pogorszenia słuchu, Wnioskodawczyni poniosła wydatki na zakup aparatu słuchowego oraz - przeznaczonych do tego aparatu - baterii, osuszacza oraz płynu dezynfekcyjnego. Łączny wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na zakup aparatu słuchowego oraz ww. akcesoriów wyniósł 2070,90 zł. Wnioskodawczyni uważa, że w jej stanie zdrowia wydatek na aparat słuchowy, który ułatwia jej obecnie życie - powinna móc odliczyć w ramach przysługujących ulg. Zdaniem Wnioskodawczyni każdy wydatek, który jest związany z ułatwieniem funkcjonowania życia inwalidzie I stopnia ze znacznym stopniem niepełnosprawności powinien być objęty ulgą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że aparat słuchowy jest niewątpliwie urządzeniem ułatwiającym osobie niedosłyszącej wykonywanie czynności życiowych oraz przystosowującym osobę niepełnosprawną do czynnego udziału w życiu społecznym, a baterie do aparatu słuchowego stanowią jego integralną część, bez której nie będzie spełniał swej podstawowej funkcji. Zakup baterii do aparatu oraz naprawa tegoż aparatu są niezbędne do utrzymania urządzenia w stanie używalności w celu ułatwienia niedosłyszącemu wykonywania czynności życiowych. Wydatki na ten cel mieszczą się zatem w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, skoro Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną i posiada orzeczenie o niepełnosprawności, to przysługuje jej uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup aparatu słuchowego, baterii do tego aparatu oraz w przyszłości Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu koszty ewentualnej naprawy aparatu. Odliczenie to przysługuje w wysokości faktycznie poniesionych kosztów zakupu, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. Wydatek na cel rehabilitacyjny podlega bowiem odliczeniu tylko w roku podatkowym, w którym został poniesiony.

W tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Nie można natomiast przyznać racji Wnioskodawczyni, iż odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej powinien być objęty zakup osuszacza oraz płynu dezynfekcyjnego do aparatu słuchowego, czyli zakup środków konserwujących. Wymienione środki konserwujące - w przeciwieństwie do baterii - nie są częścią składową aparatu słuchowego, jak również - w przeciwieństwie do aparatu słuchowego - same w sobie urządzeniem nie są. Tym samym Wnioskodawczyni nie może odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym za 2011 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych w 2011 r. na zakup osuszacza oraz płynu dezynfekcyjnego do aparatu słuchowego.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.