IBPBII/1/415-792/11/MK - Skutki podatkowe zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej, dokonywanego przez gminę poza ustawowym obowiązkiem dowozu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-792/11/MK Skutki podatkowe zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej, dokonywanego przez gminę poza ustawowym obowiązkiem dowozu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej, dokonywanego przez gminę nie w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej dokonywanego przez gminę nie w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Rada gminy w wyniku petycji mieszkańców podjęła uchwałę w lutym 2011 r. w sprawie: zwrotu kosztów przejazdu uczniów do szkół podstawowych i gimnazjum dla obwodu szkolnego gminy. Wnioskodawca nadmienia, iż do obwodu szkolnego wchodzi także miejscowość spoza obrębu administracyjnego gminy. Uchwała nie otrzymała negatywnej opinii prawnej nadzoru prawnego i po ogłoszeniu w dzienniku urzędowym województwa powinna obowiązywać od 1 września 2011 r. Podjęte działanie rady gminy ma charakter fakultatywny gdyż nie jest ujęte w przepisach prawa i oznacza, że gmina dofinansowywać będzie także dowozy dzieci, które nie są objęte takim obowiązkiem ustawowym. Gmina realizuje także ustawowy obowiązek organizowania dowozów indywidualnych dla dzieci niepełnosprawnych.

Finansowanie przez gminę kosztów przejazdu uczniów do i ze szkoły, w stosunku do którychistnieje obowiązek ustawowy zapewnienia przejazdu lub zwrotu kosztów tego przejazdu niejest traktowany jako przychód rodzica i gmina nie wykonuje go wystawiając PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy zwrot kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz specjalnej w przypadku dziecka niepełnosprawnego, stanowiący ustawowy obowiązek gminy, jest przychodem i podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych i czy winien być wykazywany na druku PIT-8C, czy też świadczenie to jest wolne od podatku.

2.

Czy zwrot przez gminę kosztów dojazdu dzieci do i ze szkoły publicznej, w stosunku do których gmina nie realizuje ustawowego obowiązku, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy winien być wykazywany na druku PIT-8C lub czy świadczenie to jest również wolne od podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - rodzice powinni korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego. Świadczeniem materialnym bowiem jest nie tylko opłata za internat, stypendium socjalne czy posiłki szkolne ale również zapewnienie bezpłatnego transportu ucznia, który jest przyznawany na podstawie odrębnych przepisów ustawy o systemie oświaty i nie podlega opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej, dokonywanego przez gminę nie w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu.

W zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz dziecka niepełnosprawnego do i ze szkoły specjalnej dokonywanego przez gminę w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

Powołany powyżej przepis zwalnia z opodatkowania świadczenia pomocy materialnej przyznane m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Przepisy te wyraźnie określają co do tej pomocy należy. W rozdziale 8a ustawy o systemie oświaty - "Pomoc materialna dla uczniów" ustawodawca wymienia świadczenia pomocy materialnej o charakterze socjalnym oraz świadczenia pomocy materialnej o charakterze motywacyjnym.

Zgodnie z art. 90c ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty świadczeniami pomocy materialnej o charakterze socjalnym są:

1.

stypendium szkolne;

2.

zasiłek szkolny.

W myśl natomiast art. 90c ust. 3 tej ustawy świadczeniami pomocy materialnej o charakterze motywacyjnym są:

1.

stypendium za wyniki w nauce lub za osiągnięcia sportowe;

2.

stypendium Prezesa Rady Ministrów;

3.

stypendium ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania;

4.

stypendium ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Pomoc materialna może być również udzielana w ramach programów rządowych lub programów mających na celu realizację zadań szczegółowo wymienionych w treści art. 90u powołanej ustawy o systemie oświaty.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o systemie oświaty zaliczenie refundacji kosztów dowozu dzieci do świadczeń pomocy materialnej dla uczniów przyznanych na podstawie przepisów o systemie oświaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi rozszerzenie wykładni gramatycznej tego przepisu. W związku z tym do zwrotu przez wnioskodawcę kosztów dojazdów dzieci do i ze szkoły publicznej zwolnienie to w ogóle nie będzie miało zastosowania, gdyż wskazane powyżej przepisy ustawy o systemie oświaty, dotyczące pomocy materialnej, takiego świadczenia nie przewidują.

Należy zaznaczyć, iż zwolnienie z podatku dochodowego dotyczące zwrotu kosztów dojazdu dzieci do szkół uregulowane zostało art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.11)). Jednakże w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zwolnienie to nie będzie miało zastosowania, gdyż jak wynika z wniosku, zwrot kosztów nie jest wykonywany w ramach realizacji przez wnioskodawcę ustawowego obowiązku.

Przepis art. 17 ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty stanowi, iż droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1.

3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;

2.

4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.

Z przepisu art. 17 ust. 3 ustawy o systemie oświaty wynika, iż jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej.

Zgodnie z art. 17 ust. 3a powołanej ustawy obowiązkiem gminy jest:

1.

zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21 roku życia;

2.

zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia;

3.

zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowi prawni.

Przepis art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż rada gminy, z uwzględnieniem ust. 1 i 2, ustala plan sieci publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez gminę, a także określa granice obwodów publicznych szkół podstawowych i gimnazjów, z wyjątkiem specjalnych, mających siedzibę na obszarze gminy, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 2. W przypadku publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez inne organy, określenie granic ich obwodów następuje w uzgodnieniu z tymi organami. Uchwała rady gminy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Z powołanych ww. przepisów ustawy o systemie oświaty wynika zatem ustawowy obowiązek gminy dowozu ww. dzieci do szkoły publicznej oraz specjalnej lub też zwrot kosztów przejazdu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zwrot kosztów dowozu dzieci, o których mowa w art. 17 ust. 3 ww. ustawy oraz dzieci niepełnosprawnych, o których mowa w art. 17 ust. 3a tej ustawy do szkoły, dokonywany stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zwolnienie to dotyczy tylko przypadku, gdy gmina realizuje ustawowy obowiązek dowozu ww. dzieci do szkoły publicznej oraz specjalnej. W przypadku jednak gdy gmina nie realizuje ustawowego obowiązku dowozu ww. dzieci do szkoły publicznej oraz specjalnej, wówczas na wnioskodawcy - gminie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, ponieważ wartość zwrotu stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Natomiast art. 42a ww. ustawy stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl