IBPBII/1/415-786/10/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu zawartych umów zlecenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sytuacja podatkowa dotyczy pobierania i obliczania podatku od wynagrodzeń wynikających z wypłat umów zleceń dla sołtysów od inkasa za wywóz nieczystości z posesji mieszkańców wsi. W umowie nie jest określona kwota wynagrodzenia; zazwyczaj nie przekracza kwoty 200 zł miesięcznie. Zleceniobiorcy nie są pracownikami Gminy i posiadają inny tytuł do objęcia ubezpieczeniem obowiązkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec powyższego stosować ryczałt od umów zleceń, czy rozliczać je na zasadach ogólnych tj. zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać składki na ubezpieczenie zdrowotne, oraz pomniejszać o koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy, od wynagrodzenia należy obliczyć podatek w wysokości 18% po ponmiejszeniu o koszty uzyskania przychodu i składkę zdrowotną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Należy zaakcentować, iż o zakwalifikowaniu przychodów uzyskanych przez podatnika do źródeł przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy, każdorazowo decydują postanowienia zawarte w treści konkretnej umowy.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na wnioskodawcy, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania przychodów z działalności wykonywanej osobiście, spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych powyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy podatkowej). Dodatkowo, przychodów tych nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Analiza normy wyrażonej w ww. art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy podatkowej wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* suma należności określona w umowie lub umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, z tego samego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł,

* należność ta musi być określona w okresach miesięcznych.

Zatem z treści tego przepisu należy wywieść, że chodzi o kwoty ściśle określone w umowie, a nie wypłacone oraz o to, że należność ta musi być określona w umowie w okresach miesięcznych.

W tym miejscu organ podatkowy raz jeszcze podkreśla, iż dla zastosowania normy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy konieczne jest, aby wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem były spełnione łącznie, a więc kwota należności z tytułu zawieranych umów zlecenia czy umów o dzieło musi być ściśle określona w umowie i nie może przekraczać kwoty 200 zł miesięcznie.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w umowach zlecenia dla sołtysów z tytułu poboru inkasa za wywóz nieczystości od mieszkańców wsi nie jest określona kwota wynagrodzenia i zazwyczaj wynagrodzenie nie przekracza kwoty 200 zł miesięcznie. Zleceniobiorcy nie są pracownikami Gminy i posiadają inny tytuł do objęcia ubezpieczeniem obowiązkowym.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy umowy zlecenia zawarte z osobami niebędącymi pracownikami płatnika nie określają kwoty miesięcznej należności, a jedynie określają należność kwotową, która zazwyczaj nie przekracza kwoty 200 zł miesięcznie, jako zapłatę za zlecenie określonego zadania, w określonym terminie, a nie jako wynagrodzenie miesięczne (lub należność określona jest w inny sposób, np. godzinowo, procentowo) - przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania - bowiem zawarte umowy zlecenia nie określają wprost miesięcznej kwoty wynagrodzenia, a jedynie jednorazową należność za zlecenie określonego zadania. Przy tym nie ma znaczenia, że kwota brutto należna zleceniobiorcom - sołtysom z tego samego tytułu faktycznie nie przekracza kwoty 200 zł miesięcznie.

W przypadku umów zlecenia zawartych przez wnioskodawcę, w których wprost nie określono miesięcznej należności, powołany przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy nie ma zastosowania. Zatem wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od ww. umów zlecenia winien odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. według 18% stawki podatku dochodowego z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu, nawet w sytuacji, gdy ostatecznie wypłacona kwota z tytułu umowy zlecenia nie przekroczy bądź wyniesie równe 200 zł.

Reasumując, jeżeli istotnie w zawieranych przez wnioskodawcę umowach zlecenia nie zostały określone należności miesięczne za wykonane zlecenie, to wnioskodawca winien zastosować zasady poboru zaliczki na podatek według uregulowań zawartych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.