IBPBII/1/415-775/13-1/HK - Zwolnienie z PIT środków z tytułu udziału w projekcie badawczym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej IBPBII/1/415-775/13-1/HK Zwolnienie z PIT środków z tytułu udziału w projekcie badawczym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3114/14 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 472/14 uchylającym zaskarżoną interpretację (data wpływu akt do Organu - 28 marca 2017 r.), wniosku z 26 lipca 2013 r. (data wpływu do Biura - 6 sierpnia 2013 r.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "..." z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym:

* w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "...". W dniu 6 listopada 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-775/13/BJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "..." za nieprawidłowe.

Pismem z 21 listopada 2013 r. (data wpływu do Biura - 22 listopada 2013 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi w piśmie z 20 grudnia 2013 r. znak: IBPB II/1/4152-50/13/BJ odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji indywidualnej. Pismem z 30 stycznia 2014 r. (data wpływu do Organu - 3 lutego 2013 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, w piśmie z 4 marca 2014 r. znak: IBPB II/1/4160-4/14/BJ udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 472/14 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że skarga zasługiwała na uwzględnienie. Organ od powyższego wyroku wniósł skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3114/14. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 15 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 472/14 wpłynął do Organu 28 marca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca uczestniczy w I edycji programu pod nazwą "..." z 13 grudnia 2010 r., zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615, z późn. zm.) oraz zasadami określonymi w komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 listopada 2010 r. o ustanowieniu programu pod nazwą "..." (M. P. Nr 91, poz. 1062) i ogłoszeniu o konkursie w ramach I edycji programu pod nazwą "..." z 13 grudnia 2010 r. Wnioskodawca jest stroną w umowie o przekazanie przez Uczelnię środków finansowych z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na uczestnictwo w programie "...", pomiędzy Uczelnią z siedzibą w K. a Wnioskodawcą.

Na podstawie umowy pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uczelnią, Minister przekazał Uczelni środki przeznaczone na finansowanie w latach 2012-2013 uczestnictwa Wnioskodawcy w programie Ministra "...". Przedmiotem umowy jest finansowanie zagranicznego pobytu Wnioskodawcy i członków jego rodziny, obejmującego udział w badaniach naukowych realizowanych w T. U. G. Środki obejmują pokrycie "kosztów podróży" oraz pokrycie "kosztów pobytu", wypłacane w formie zryczałtowanej, na podstawie czasu pobytu Wnioskodawcy za granicą. Uczelnia na podstawie umowy zobowiązana była do niezwłocznego przekazania wszystkich środków Wnioskodawcy.

W dniu 20 stycznia 2012 r. zawarto umowę pomiędzy Uczelnią a Wnioskodawcą. Z umowy, jak również z warunków konkursu wynika, że w czasie trwania projektu Wnioskodawca pozostaje w stałym zatrudnieniu na Uczelni. Uczestnik programu zobowiązuje się uczestniczyć i realizować badania naukowe i prace rozwojowe zgodnie z wnioskiem o przyznanie środków finansowych na uczestnictwo w programie "..." stanowiącym integralną część umowy. Uczelnia udziela Wnioskodawcy na czas trwania projektu urlopu szkoleniowego. Uczestnik nie pozostaje w stosunku pracy z innym pracodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy za lata podatkowe 2012-2013 uczestnik programu "..." (Wnioskodawca) może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie kosztów pobytu oraz czy środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży można zwolnić z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki przeznaczone na pokrycie kosztów pobytu mogą być opodatkowane tylko powyżej wysokości diet i innych należności przysługujących Wnioskodawcy i członkom jego rodziny za każdą dobę pobytu w podróży oraz każdą dobę wykonywania projektu. Artykuł 775 § 1 Kodeksu pracy określa, iż pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonuje zadania służbowe poza miejscowością, w którym znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Pobyt Wnioskodawcy za granicą należy uznać za podróż służbową, gdyż:

* w trakcie trwania projektu stałym miejscem zatrudnienia Wnioskodawcy jest siedziba Uczelni w K.;

* wszelkie prace związane z realizacją projektu wykonywane są na rzecz Uczelni, a nie T. U. G., co wynika ze związania Wnioskodawcy umową z Uczelnią; Wnioskodawca nie jest związany z T. U. G. żadną umową obejmująca wykonywanie prac badawczych i badawczo-rozwojowych;

* umowa pomiędzy Uczelnią a Wnioskodawcą jednoznacznie określa czas wyjazdu oraz miejsce pobytu poza siedzibą Uczelni;

* Wnioskodawca jest jednoznacznie zobowiązany do przebywania w miejscu wykonywania obowiązków przewidzianych umową, a więc poza miejscem stałego zatrudnienia i poza siedzibą Uczelni.

Wnioskodawca uważa, że środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży nie stanowią dochodu, gdyż ich przeznaczeniem jest sfinansowanie podróży Wnioskodawcy, wymienionych w komunikacie Ministra, określającym prawa i obowiązki Wnioskodawcy.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 6 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/415-775/13/BJ - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "..." - za nieprawidłowe.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 472/14 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd wskazał, że art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z podatku diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 (art. 21 ust. 13 nie miał w sprawie zastosowania).

Sąd podkreślił, że - powołany przez Organ - art. 775 § 1 Kodeksu pracy w żaden sposób nie określa formy polecenia służbowego. Nie było więc przeszkód, aby za takie polecenie uznać tę część zawartej umowy z macierzystą uczelnią, na podstawie której Skarżący miał wyjechać do G. w celu wykonywania tam działalności naukowej.

W ocenie Sądu, Organ pominął specyfikę zatrudnienia pracownika naukowego na uczelni wyższej. Pracownicy uczelni wykonują bowiem dwojakiego rodzaju działalność: naukową i dydaktyczną. Nie jest więc tak, że wyjazdy naukowe do innych uczelni w ramach programów naukowych finansowanych przez macierzystą uczelnię, służą wyłącznie indywidualnym celom naukowca. W ocenie Sądu tego typu wyjazdy w celu realizacji badan naukowych są jednocześnie wykonywaniem zadań należących do zakresu działalności uczelni, a więc są wykonywaniem "zadań służbowych", o których mowa w ww. art. 775 § 1 Kodeks pracy.

Sąd wskazał również, że nie była zasadna argumentacja Organu odwołująca się do sposobu finansowania wyjazdu Skarżącego. Faktem jest, że pierwotnie środki na wyjazd zostały przekazane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Niemniej jednak nie ma to znaczenia w sprawie - skoro wzajemne prawa i obowiązki związane z wyjazdem (w interesie i w celu realizacji obowiązków Uczelni) regulowała umowa zawarta przez Uczelnię i jej pracownika tj. Skarżącego. Żaden przepis (ani podatkowy, ani z dziedziny prawa pracy) nie uzależnia rozumienia podróży służbowej od pierwotnych źródeł finansowania pracodawcy zwracającego pracownikowi koszty delegacji.

Niezależnie od powyższego Sąd zauważa, że orzecznictwo akceptuje tego typu wykładnię. W powołanym przez Skarżącego wyroku z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt: II FSK 309/11, Naczelny Sąd Administracyjny - orzekając w bardzo podobnym stanie faktycznym - zauważał, że zawarta umowa z macierzystą uczelnią w kraju, zobowiązująca do prowadzenia w określonym czasie i miejscu (na uczelni zagranicznej) prac badawczych, odpowiadała warunkom, jakim powinna odpowiadać podróż służbowa. Przyjęciu tej tezy nie stała na przeszkodzie okoliczność, że na czas pobytu za granicą pracownikowi uczelni macierzystej udzielono urlopu szkoleniowego. Taki wymóg wynikał bowiem z przepisów dotyczących zasad kierowania pracowników naukowych do badań naukowych za granicę.

W konsekwencji Sąd uznał, że Organ dokonał błędnej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmując, że opisane we wniosku zdarzenie nie może być kwalifikowane jako "podróż służbowa".

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 6 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3114/14 oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że Minister Finansów niezasadnie zarzucił sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że nie można zgodzić się z twierdzeniem skargi kasacyjnej, iż wyrok Sądu pierwszej instancji zawierał sugestię, że zwolnione od podatku są także koszty podróży i pobytu rodziny Skarżącego. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd pierwszej instancji w tej kwestii się nie wypowiedział, a więc kwestia ta będzie mogła zostać poruszona i wyjaśniona w ponownie wydanej interpretacji indywidualnej.

Mając na uwadze uzasadnienia wyroków: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 472/14 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3114/14, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 26 lipca 2013 r., który wpłynął do Organu 6 sierpnia 2013 r., stwierdza że w świetle zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. w latach 2012-2013, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "..." z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym:

* w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści wniosku wynika, że w latach 2012-2013 Wnioskodawca otrzymał w ramach programu "..." środki finansowe na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu uczestnika i członków jego rodziny za granicą.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615) finansowanie nauki dotyczy finansowania działań na rzecz realizacji polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, w szczególności badań naukowych, prac rozwojowych i realizacji innych zadań szczególnie ważnych dla postępu cywilizacyjnego, rozwoju gospodarczego i kulturalnego państwa.

Na podstawie art. 9 ww. ustawy, minister przyznaje środki finansowe na naukę:

1.

jednostkom naukowym - na realizację zadań, o których mowa w art. 5 pkt 4-8 i 10;

2.

uczelniom - na działalność, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4, oraz na rozbudowę i utrzymanie infrastruktury informatycznej nauki, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 i art. 20 ust. 1 pkt 2;

3. Polskiej Akademii Umiejętności - na realizację zadań określonych w art. 5 pkt 9;

4.

podmiotom działającym na rzecz nauki - na realizację zadań określonych w art. 5 pkt 7, 9 i 10;

5.

innym jednostkom organizacyjnym posiadającym osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niebędącym jednostkami naukowymi - na realizację zadań określonych w art. 5 pkt 8 oraz art. 18 ust. 1 pkt 4;

6.

bibliotekom naukowym niewchodzącym w skład jednostek naukowych, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. a-c, w zakresie prowadzonej działalności naukowej oraz działalności upowszechniającej naukę.

Zasady przyznawania środków finansowych na potrzeby programu "..." zostały uregulowane w komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 listopada 2010 r. o ustanowieniu tego programu (M. P. Nr 91, poz. 1062).

Celem programu pod nazwą "..." jest umożliwienie naukowcom udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

Program ma pomóc uczestnikom programu w dalszym rozwoju kariery naukowej przez zdobycie doświadczenia i wiedzy dzięki udziałowi w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych przy wykorzystaniu aparatury i metod niedostępnych w kraju. W ramach programu jest możliwe finansowanie pobytu w zagranicznym ośrodku oraz podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, małżonka uczestnika programu oraz jego niepełnoletnich dzieci. Udział w programie jest finansowany ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w części budżetu państwa - "Nauka" na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki. O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe określone w art. 2 pkt 9 lit. a-e ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Środki finansowe są przekazywane jednostce naukowej zatrudniającej uczestnika programu, na podstawie umowy o finansowanie uczestnictwa w programie, określającej warunki realizacji, finansowania i rozliczania uczestnictwa w programie. Środki finansowe są przekazywane uczestnikowi programu na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu.

Stosownie do § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 października 2006 r. w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób (Dz. U. Nr 190, poz. 1405) osoby, mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą być kierowane za granicę m.in. w celu prowadzenia badań naukowych. Osoba pozostająca w zatrudnieniu może zostać skierowana za granicę, jeżeli uzyska zgodę pracodawcy oraz zostanie jej udzielony urlop szkoleniowy lub bezpłatny (§ 9 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Z kolei, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

a.

podróży służbowej pracownika,

b.

podróży osoby niebędącej pracownikiem

* do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1.

w celu osiągnięcia przychodów lub

2.

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3.

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4.

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i muszą być poniesione przy spełnieniu jednej z przesłanek wskazanych w powołanym art. 21 ust. 13 ustawy.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.

diety;

2.

zwrot kosztów:

a.

przejazdów i dojazdów,

b.

noclegów,

c.

innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Zauważyć należy, iż warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odbycie przez pracownika podróży służbowej. W takim przypadku zwolnienie dotyczy diet i innych należności za cały czas podróży służbowej pracownika.

W przepisach prawa podatkowego pojęcie podróży służbowej nie zostało zdefiniowane. Definicja podróży służbowej pracownika została natomiast zawarta w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Zatem za podróż służbową uznaje się wykonywanie na podstawie polecenia pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca w ramach programu "..." otrzymuje środki finansowe na pokrycie kosztów pobytu w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży. Warunki, na jakich skierowano Wnioskodawcę do prac badawczych w zagranicznym ośrodku, odpowiadają warunkom, jakim powinna odpowiadać podróż służbowa. Wnioskodawca został bowiem wyznaczony do udziału w programie przez swojego pracodawcę (Uczelnię). Pracodawca wydał polecenie wykonania zadania służbowego, jakim jest zrealizowanie określonego projektu, na podstawie którego pracodawca otrzymał finansowanie z ministerstwa w ramach programu "...", udzielając uczestnikowi na czas wykonywania tego zadania urlopu szkoleniowego.

Spełnione zostały zatem warunki do uznania wyjazdu Wnioskodawcy za podróż służbową, tj. wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy - w celu wykonania zadania służbowego.

Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż przekazywane w latach 2012-2013 w ramach programu "..." środki na sfinansowanie kosztów podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym Wnioskodawcy będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże tylko do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, przy spełnieniu pozostałych warunków wymienionych w tym przepisie. Natomiast ewentualna nadwyżka wypłacanych świadczeń - ponad limit określony w ww. rozporządzeniu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w części w której stwierdza, że środki przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących pracownikowi, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotowe środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży nie stanowią dochodu. Jak wykazano powyżej, jest to dochód, który korzysta ze zwolnienia do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

W tej części zatem należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenia związane z wyjazdem, na które to świadczenia składają się m.in. koszty pobytu i podróży członków jego rodziny. Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż zwolnieniu z opodatkowania podlegają diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika. Zatem zwolnienie określone w lit. a nie dotyczy środków finansowych przeznaczonych na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu członków rodziny. Odnośnie zwolnienia określonego w lit. b art. 21 ust. 1 pkt 16 cytowanej ustawy należy wskazać, iż w treści tego przepisu posłużono się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy - Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, tj. osobom wykonującym czynności wynikające np. z umowy zlecenia, poniesionych w celu osiągnięcia przychodu i nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu, do wysokości limitów określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Z umowy zawartej przez Wnioskodawcę z zatrudniającą go Uczelnią wynika, iż Wnioskodawca miał prawo zabrać ze sobą członków rodziny. To jednakże nie oznacza, że zostali oni przez Uczelnię wysłani w podróż (otrzymali polecenie wyjazdu). Zatem, to Wnioskodawca został wyznaczony do udziału w programie przez swojego pracodawcę (Uczelnię). Pracodawca wydał jemu polecenie wykonania zadania służbowego, jakim jest zrealizowanie określonego projektu, na który otrzymał finansowanie z ministerstwa w ramach programu "...", a z których to środków finansowany był pobyt zarówno Wnioskodawcy jak i członków jego rodziny.

Nie można więc przyjąć, iż zwolnienie określone w lit. b powołanego wyżej przepisu odnosi się do członków rodziny Wnioskodawcy. Należy zauważyć, iż to Wnioskodawca otrzymał świadczenia związane z wyjazdem, na które to świadczenia składają się m.in. koszty pobytu i podróży członków jego rodziny. Okoliczność, że część środków finansowych, które otrzymał Wnioskodawca jest związana z wyjazdem członków rodziny nie oznacza, że cała ta kwota jest zwolniona z opodatkowania. Niewątpliwie są to świadczenia wypłacane Wnioskodawcy w związku z łączącym go stosunkiem pracy. Stanowią one zatem przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem środki finansowe przeznaczone na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu członków rodziny Wnioskodawcy nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania zarówno na podstawie lit. a jak również lit. b art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 472/14 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3114/14 - stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w ramach programu "..." z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym, uznaje się:

* w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy - za prawidłowe,

* w pozostałej części - za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl