IBPBII/1/415-774/13/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez pracowników w związku z przyznaniem im uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez pracowników w związku z przyznaniem im uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicy Wnioskodawcy (Spółki) są uprawnieni do korzystania z bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej. Powyższe uprawnienia wynikają z zapisu w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy.

Pracownicy, którzy zadeklarowali chęć korzystania z powyższych uprawnień, otrzymują nieodpłatnie co miesiąc bilet miesięczny (forma biletu taka sama, jak każdy bilet, który kupuje pasażer korzystający z komunikacji miejskiej). Do tej pory Wnioskodawca (Spółka) wartość pobranego biletu miesięcznego przez pracownika zaliczał do jego przychodu, a tym samym potrącał podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody z tytułu realizacji uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej wynikające z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 85.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu przyznanych przez Wnioskodawcę (Spółkę) uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej dla pracowników na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 85 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolna od podatku jest "wartość świadczeń z tytułu realizacji uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów." W ocenie Wnioskodawcy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy jest aktem wewnętrznym Spółki ustalającym prawa i obowiązki pracowników i pracodawcy w zakresie stosunku pracy. Jest uszczegółowieniem ogólnie obowiązujących przepisów w zakresie prawa pracy. Artykuł 21 ust. 1 pkt 85 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o którego interpretację Wnioskodawca wnosi, nie określa czy mają to być przepisy ogólnie obowiązujące, czy też mogą być również przepisy wewnętrzne przedsiębiorstwa Spółki. Wobec braku doprecyzowania tej okoliczności w powołanym wyżej przepisie, należy przyjąć, że każdy akt prawny zarówno ogólny jak i wewnętrzny jest podstawą do zastosowania zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 85 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń z tytułu realizacji uprawnień do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że uprawnienia do korzystania z bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej dla pracowników Wnioskodawcy wynikają z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Przepis art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z powyższej regulacji wynika, że postanowienia układów zbiorowych stanowią element pracy.

Zaznaczyć należy, iż art. 21 ust. 1 pkt 85 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia zastosowania zwolnienia od tego, aby prawo do bezpłatnych przejazdów przysługiwało na podstawie przepisów rangi ustawowej. Nie wprowadzono również wymogu, aby były to przepisy o charakterze powszechnie obowiązującym. Można więc uznać, że w sytuacji, gdy prawo do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów przysługuje określonym osobom na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, to jest to prawo wynikające z odrębnych przepisów.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż wartość biletu otrzymana przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej stanowi przychód, który korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 85 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.