IBPBII/1/415-771/13/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania nieoprocentowanej pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania nieoprocentowanej pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca "pożyczkobiorca" jest obywatelem polskim podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie prowadzi on działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca jest udziałowcem i członkiem zarządu Spółki kapitałowej zwanej "pożyczkodawcą". Spółka "pożyczkodawca" może udzielić mu kilkuletniej nieoprocentowanej pożyczki do wykorzystania na cele prywatne. Spółka kapitałowa "pożyczkodawca" nie zajmuje się profesjonalnym udzielaniem pożyczek. Spółka udzieli nieoprocentowanej pożyczki wszystkim swoim udziałowcom w równej wysokości. Umowa pożyczki będzie zastrzegała brak oprocentowania za korzystanie z pożyczonego kapitału, w związku z czym pożyczka będzie nieoprocentowana i nieodpłatna. Umowa pożyczki będzie standardowa i zgodna z prawem, będzie zawierać warunki umowy zgodne z przyjętymi standardami. Pożyczka zostanie udzielona na kilka lat, a jej spłata nastąpi jednorazowo przed wyznaczonym terminem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z możliwością, udzielenia nieoprocentowanej pożyczki przez Spółkę kapitałową swojemu udziałowcowi jako osobie fizycznej "pożyczkobiorca", osiągnie jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu niezapłacenia odsetek od pożyczki lub z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia.

Wnioskodawca uważa, że udzielona pożyczka została zawarta na warunkach rynkowych i zgodnie z obowiązującym prawem, co pozwala na potraktowanie jej nieodpłatności jako zdarzenia obojętnego podatkowo. Na podstawie obowiązującego prawa, umowę pożyczki w świetle art. 720 § 1 ustawy - Kodeks cywilny rozumie się jako: dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie.

Wnioskodawca wskazał, że udzielenie przez Spółkę pożyczki nastąpiło dla osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Opierając się na powyższym paragrafie można wnioskować, iż na gruncie kodeksu cywilnego pożyczka jest umową nieodpłatną. Jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez "pożyczkobiorcę" nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie jak i nieodpłatne udzielenie pożyczki jest obojętne podatkowo. Ponadto Wnioskodawca wskazał iż "pożyczkodawca" nie jest podmiotem zajmującym się profesjonalnym udzielaniem pożyczek, a strony umowy nie zastrzegły odpłatności w postaci odsetek.

Wnioskodawca powołał się na stanowisko Ministra Finansów przedstawione w piśmie z dnia 16 kwietnia 2010 r., znak: DD3/033/14/RYM/10/PK-1632/2009 jak również na interpretacje podatkowe, które w jego ocenie są analogiczne do przedstawionej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych otrzymania nieoprocentowanej pożyczki. Natomiast w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego udzielenia pożyczki wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, zatem do tej kategorii zalicza się również przychody inne niż wymienione wprost w treści art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest udziałowcem i członkiem zarządu Spółki kapitałowej zwanej "pożyczkodawcą". Spółka "pożyczkodawca" może udzielić mu kilkuletniej nieoprocentowanej pożyczki do wykorzystania na cele prywatne. Spółka kapitałowa "pożyczkodawca" nie zajmuje się profesjonalnym udzielaniem pożyczek. Umowa pożyczki będzie zastrzegała brak oprocentowania za korzystanie z pożyczonego kapitału, w związku z czym pożyczka będzie nieoprocentowana i nieodpłatna. Umowa pożyczki będzie standardowa i zgodna z prawem, będzie zawierać warunki umowy zgodne z przyjętymi standardami. Pożyczka zostanie udzielona na kilka lat, a jej spłata nastąpi jednorazowo przed wyznaczonym terminem.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Otrzymanie pożyczki i jej spłata na warunkach przewidzianych w umowie pożyczki jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie pożyczkobiorcy może pojawić się jednak w przypadku, kiedy dojdzie do umorzenia pożyczki lub jej części, wtedy bowiem dłużnik osiągnie konkretne przysporzenie majątkowe (przychód).

Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku. Zatem z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych pożyczka jest świadczeniem zwrotnym. Konsekwentnie sama pożyczka, jako taka nie stanowi dochodu podatkowego dla pożyczkobiorcy, ponieważ w wyniku jej uzyskania nie następuje stałe przysporzenie majątkowe dla podatnika. Biorąc pożyczkę podatnik uzyskuje możliwość czasowego korzystania z przekazanych przez pożyczkodawcę wartości majątkowych, a czas, odpłatność i inne warunki tego korzystania zależą od woli stron.

Umowa pożyczki może mieć charakter odpłatny lub nieodpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę.

Skoro, jak wskazał we wniosku Wnioskodawca, Spółka "pożyczkodawca" nie zajmuje się profesjonalnym udzielaniem pożyczek, a strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie będzie rodził skutków podatkowych w postaci uzyskania przez Wnioskodawcę "pożyczkobiorcę" nieodpłatnego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że ewentualne otrzymanie przez Wnioskodawcę nieoprocentowanej pożyczki nie spowoduje powstania u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.