IBPBII/1/415-771/10/ŚS - Zaliczenie pakietów medycznych do przychodów pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości opodatkowania świadczeń medycznych - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości opodatkowania świadczeń medycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2007 firma X. spółka z o.o. zawarła umowę z siecią placówek medycznych Y. o świadczenie usług medycznych w ramach medycyny pracy dla pracowników oraz dodatkowych świadczeń medycznych dla pracowników i ich rodzin. Z usług w zakresie medycyny pracy korzystają zarówno pracownicy zatrudnieni na stałe, którzy posiadają imienne karty, jak i przyszli pracownicy (badania wstępne), pracownicy na umowach na okres próbny, lub czas określony, którym w celu skorzystania z usług placówki pracodawca każdorazowo wystawia stosowne skierowanie. Część stałych pracowników objęta została dodatkowo opieką medyczną wykraczającą poza zakres medycyny pracy, jak również kilkoro pracowników dostało możliwość zgłoszenia do opieki członków swojej rodziny. Opłata za korzystanie z usług medycznych jest naliczana miesięcznie w formie zryczałtowanej. Umowa między kliniką medyczną Y., a firmą X. spółka z o.o. dokładnie określa, jaka część ceny przypada na świadczenia zdrowotne medycyny pracy, a jaka stanowi wartość dodatkowych świadczeń dla pracowników i ich rodzin. Opłata miesięczna nie ulega natomiast zmianie pomimo korzystania z usług z zakresu medycyny pracy przez pracowników nieposiadających imiennej karty. W roku 2008 w związku z pojawiającymi się coraz częściej interpretacjami, że opieka medyczna dla pracowników bez względu na jej charakter podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz stanowi podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne - wnioskodawca zaczął doliczać do przychodu pracowników wartość całości przyznanych pakietów medycznych, i tak wartość dodatkowych świadczeń medycznych oraz świadczeń dla członków rodzin pracowników została przypisana pracownikom faktycznie do nich uprawnionych, natomiast wartość świadczeń medycyny pracy została rozdzielona tylko między pracowników posiadających karty ze względu na brak możliwości przypisania przychodu pozostałym pracownikom korzystającym z badań lekarskich na podstawie skierowania (brak ewidencji wydanych skierowań, wyceny wykonanych badań). Wnioskodawca stwierdził, iż stanowisko to zostało uznane za błędne przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych podczas dokonanej w czerwcu 2009 r. kontroli u płatnika. Inspektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że płatnik nie powinien doliczać pracownikom do przychodu części stanowiącej świadczenia medycyny pracy i nakazał skorygowanie dokumentów rozliczeniowych. Firma uznała, że zgodnie z tą interpretacją świadczenia te są również wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Od tego czasu wnioskodawca dolicza pracownikom do przychodu tylko wartość dodatkowych świadczeń wykraczających poza zakres medycyny pracy oraz wartość opieki dla członków ich rodzin.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obecne postępowanie firmy wliczanie do przychodu pracownikom jedynie części stanowiącej dodatkowe świadczenia medyczne oraz świadczenia medyczne dla członków ich rodzin z pominięciem części stanowiącej świadczenia zdrowotne medycyny pracy jest poprawne (jeżeli nie to w jaki sposób należy dzielić wartość świadczeń medycyny pracy między pracowników i czy konieczne jest zrobienie korekt).

Zdaniem wnioskodawcy, obecne postępowanie jest prawidłowe. Zgodnie ze stanowiskiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych opisane świadczenia zdrowotne medycyny pracy stanowią świadczenia wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Płatnik nie powinien wliczać wartości tych świadczeń do przychodu pracownikom. Konieczność doliczania do przychodu pracownikom wartości dodatkowych świadczeń oraz świadczeń dla członków rodzin nie budzi wątpliwości płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Do tegoż źródła zaliczyć zatem należy również te świadczenia, które pracownik otrzymuje dla członków swojej rodziny, bowiem ich otrzymanie ma związek również ze stosunkiem pracy jaki pracownika wiąże ze świadczeniodawcą (pracodawcą).

Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie do treści art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca, w związku z pojawiajacymi się interpretacjami, że opieka medyczna dla pracowników bez względu na jej charakter podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz stanowi podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wnioskodawca w 2008 r. zaczął doliczać do przychodu pracowników wartość całości przyznanych pakietów medycznych. Przeprowadzona kontrola przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wykazała, iż płatnik nie powinien doliczać pracownikom do przychodu części stanowiącej świadczenia medycyny pracy i nakazał skorygowanie dokumentów rozliczeniowych. Od tego czasu wnioskodawca dolicza pracownikom do przychodu tylko wartość dodatkowych świadczeń wykraczających poza zakres medycyny pracy oraz wartość opieki dla członków ich rodzin.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę usług polegających na wykonaniu wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, wartość tego rodzaju świadczeń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym pracodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek od tego rodzaju świadczenia. W konsekwencji, w sytuacji zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych dla swoich pracowników dotyczących np. wykonania wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, a także dobrowolnych specjalistycznych usług medycznych (którymi objęci są również członkowie rodziny niektórych pracowników), opodatkowaniu podatkiem dochodowym - na zasadach określonych w art. 32 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy - podlegać będzie jedynie wartość pieniężna tej części otrzymanego świadczenia (część opłaty), która przypada na dobrowolne specjalistyczne usługi medyczne.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.