IBPBII/1/415-764/09/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP - 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania ryczałtu wypłacanego pracownikom socjalnym w związku z jazdami lokalnymi - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania ryczałtu wypłacanego pracownikom socjalnym w związku z jazdami zamiejscowymi - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej opodatkowania ryczałtu miesięcznego wypłacanego kierownikowi jednostki - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania ryczałtu miesięcznego wypłacanego pracownikom socjalnym w związku z jazdami lokalnymi jak i zamiejscowymi oraz ryczałtu wypłacanego kierownikowi jednostki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie dysponuje własnym środkiem transportu. Wnioskodawca zatrudnia pracowników socjalnych, którzy w czasie wykonywania swoich czynności zawodowych muszą jeździć po terenie całej gminy, na którym mieszkają podopieczni wnioskodawcy. Do tych celów używają własnych samochodów osobowych. Koszty przejazdu wnioskodawca wypłaca w postaci miesięcznych ryczałtów za jazdy lokalne, na podstawie oświadczeń składanych przez pracowników socjalnych. Ryczałt na podstawie oświadczenia jest także wypłacany kierownikowi Ośrodka, który dysponuje własnym samochodem osobowym do celów służbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca do 31 grudnia 2008 r. wypłacał ryczałty samochodowe za jazdy lokalne pracownikom socjalnym i kierownikowi potrącając należną miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy. Kontrola wewnętrzna zakwestionowała zasadność potrącania zaliczek na podatek dochodowy od ryczałtów samochodowych pracowników socjalnych powołując się na art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z zaleceniami kontroli wewnętrznej jednostka od 1 stycznia 2009 r. nie odprowadza podatku od ryczałtów samochodowych za jazdy lokalne pracowników socjalnych natomiast potrąca zaliczkę na podatek od ryczałtu przysługującego kierownikowi Ośrodka.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw. Przykładowo ww. zwolnieniem objęty jest zwrot kosztów z tytułu używania własnego samochodu dla celów pracodawcy w przypadku listonoszy i pracowników Służby Leśnej.

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.), pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.), zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu. Natomiast § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

W związku z powyższym zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy miesięcznych ryczałtów wypłacanych pracownikowi na przejazdy lokalne.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, że pracownik socjalny świadczy pracę socjalną na terenie całej gminy. To oznacza, że pracownik socjalny prócz jazd lokalnych może wykonywać również jazdy zamiejscowe. W sytuacji, gdy pracownik świadczy pracę socjalną w środowisku na terenie całej gminy, czyli odbywa się to w różnych miejscowościach na terenie gminy, a więc jazdy wykonywane są w celach służbowych również poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, to wówczas oprócz jazd lokalnych pracownik wykonuje również jazdy zamiejscowe. Zatem do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu jazd zamiejscowych nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wynika z treści zwolnienia, dotyczy ono tylko i wyłącznie używana pojazdów w jazdach lokalnych.

Jednak zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu jazd zamiejscowych może być zwolniony z opodatkowania na podstawie treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) powołanej ustawy na warunkach w tym przepisie określonych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji "podróży służbowej". Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 77#61450; § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Zgodnie z tą regulacją pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Stosownie do § 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) innymi należnościami z tytułu podróży służbowej obok diet są m.in. zwroty kosztów przejazdów. Jak wynika natomiast z § 5 ust. 3 powołanego Rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży służbowej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.

W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż:

W świetle powyższego ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego, określonego zgodnie z powołanym powyżej rozporządzeniem Ministra Infrastruktury korzysta ryczałt otrzymywany przez pracownika socjalnego tytułem zwrotu kosztów używania prywatnego samochodu w jazdach lokalnych dla celów związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych. Natomiast zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu jazd zamiejscowych może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy na warunkach w nim określonych.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wypłacany miesięczny ryczałt dla pracowników socjalnych w związku z jazdami lokalnymi będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ryczałt wypłacany dla kierownika jednostki nie będzie podlegał temu zwolnieniu, gdyż jak wskazał sam wnioskodawca kierownik nie jest zatrudniony na stanowisku pracownika socjalnego, a więc nie są spełnione warunki do zastosowania zwolnienia określonego brzmieniem ww. przepisu.

Zatem w powyższym zakresie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast za nieprawidłowe należało uznać stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania miesięcznego ryczałtu dla pracowników socjalnych w związku z jazdami zamiejscowymi. Kwoty dotyczące zwrotu kosztów związanych z jazdami zamiejscowymi podlegają bowiem zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy. Ten ostatni przepis dotyczy bowiem tylko jazd lokalnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.