IBPBII/1/415-762/14/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do Biura - 14 lipca 2014 r., uzupełnionym 1 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce kwot wypłacanych przez niemiecki bank z tytułu zwrotu środków z lokaty terminowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania w Polsce kwot wypłacanych przez niemiecki bank z tytułu zwrotu środków z lokaty terminowej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, w piśmie z 22 września 2014 r. znak: IBPB II/1/415-586/14/BD, IBPB II/1/415-762/14/BD wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 1 października 2014 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni obecnie mieszka w Polsce i posiada tylko obywatelstwo polskie. Świadczenia w postaci emerytury i renty wdowiej wypłacane są Wnioskodawczyni z obowiązkowe systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.

W przekazanej Wnioskodawczyni przez Bank X, informacji o dochodach PIT-11, w rubryce Emerytury - renty zagraniczne wpisano kwotę 20.831 zł za 2013 r.

Kwota ta pochodzi od dwóch płatników i dotyczy różnych świadczeń, tj.:

Świadczenia dotyczące emerytury i renty wypłacane są z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.

Natomiast świadczenia wypłacane przez Bank Y dotyczą lokaty terminowej.

Wnioskodawczyni wraz z mężem założyła lokatę terminową na okres trzech lat w wysokości 5.000 euro w Banku Z. Były to oszczędności Wnioskodawczyni i jej męża wypracowane podczas ich pobytu w Niemczech. Pieniądze te Bank Z ulokował w papiery wartościowe amerykańskiej firmy, która po pewnym czasie ogłosiła upadłość, co wiązało się z faktem, że zainwestowane pieniądze (m.in. Wnioskodawczyni i jej męża)"przepadły". W międzyczasie pogorszyła się kondycja finansowa banku i połączył się on z Bankiem Y. Po upływie terminu lokaty Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała informację, że Bank nie wypłaci oprocentowania z lokaty tylko kapitał i to w ratach do 2025 r. Poszkodowane osoby wniosły pozew zbiorowy i obecnie Bank Y zaczął zwracać drobne kwoty poszkodowanym. Przyjęto plan dotyczący niewypłacalności w przypadku Wnioskodawczyni do 1 stycznia 2025 r. W wyniku wykonywania tego planu w 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała 1.240 euro w częściowych kwotach. Wnioskodawczyni nie otrzyma nawet 100% wpłaconej kwoty (5.000 euro), bowiem z każdej przesłanej kwoty odliczane są kwoty kosztów manipulacyjnych oraz prowizja za przelew. Otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota 1.240 euro w 2013 r. jest częścią kapitału wpłaconego na lokatę w Banku Z (bez oprocentowania).

Lokata w wysokości 5.000 euro, założona przez Wnioskodawczynię i jej męża w całości przeszła na osobę Wnioskodawczyni po śmierci jej męża w 2011 r. - jako spuścizna po nim. Wnioskodawczyni została do tego uprawniona na podstawie dyspozycji dokonanej w przeszłości przez jej męża przy zakładaniu przedmiotowej lokaty. Dlatego też środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawczynię z Banku Y są jej środkami i nie pochodzą z tytułu spadku po mężu. W chwili śmierci męża Wnioskodawczyni była obywatelką Polski i miała miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawczyni pobiera również emeryturę w Polsce za 30 lat pracy. Organ rentowy ZUS składa do właściwego urzędu skarbowego PIT-40A. Z przychodu pobierana jest zaliczka na podatek oraz składka na ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy od kwot wypłacanych (bez odsetek) przez Bank Y będzie w Polsce pobierany podatek.

Wnioskodawczyni wskazała, że otrzymuje emeryturę za pracę w Niemczech, a także rentę wdowią z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech. W 2013 r. otrzymała również kwotę 1240 euro, która jest częścią wkładu lokaty zwracanej Wnioskodawczyni w ratach przez Bank Y, bez oprocentowania.

Wszystkie wyżej wymienione przychody z zagranicy zostały zsumowane przez Bank w Polsce i podane w deklaracji PIT-11 jako przychód do opodatkowania. Obliczony podatek z tej kwoty Wnioskodawczyni musiała wpłacić do Urzędu Skarbowego. Tymczasem, zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu pomiędzy Polską i Niemcami z dnia 15 maja 2004 r., emerytury i renty otrzymywane z Niemiec pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że podatek, który zapłaciła w Polsce z jej renty i emerytury nigdy nie powinien zostać jej naliczony.

Z kolei wypłaty z Banku Y w wysokości 1.240 euro, nie powinny być uwzględniane jako jej przychód, gdyż jest to zwrot jej kapitału jaki został powierzony na lokacie, a nie jest to kwota z oprocentowania. Banki naliczają i odprowadzają podatek od kwoty z oprocentowania, a nie od środków własnych. Nasuwa się więc wniosek, że kwota 1.240 euro otrzymana przez Wnioskodawczynię nie powinna być zaliczona do opodatkowania, a zapłacony podatek powinien być zwrócony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce kwot wypłacanych przez niemiecki bank. Natomiast w pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów są takie czynności, w wyniku których, następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem założyła lokatę terminową na okres trzech lat wpłacając do niemieckiego Banku Z 5.000 euro. Były to oszczędności Wnioskodawczyni i jej męża wypracowane podczas ich pobytu w Niemczech. Pieniądze te Bank Z ulokował w papiery wartościowe amerykańskiej firmy, która po pewnym czasie ogłosiła upadłość, co wiązało się z faktem, że zainwestowane przez Bank pieniądze (m.in. Wnioskodawczyni i jej męża)"przepadły". W międzyczasie pogorszyła się kondycja finansowa Banku Z i połączył się on z Bankiem Y. Po upływie terminu lokaty Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała informację, że Bank nie wypłaci oprocentowania z lokaty tylko wniesiony kapitał (wkład) i to w ratach do 2025 r. Poszkodowane osoby wniosły pozew zbiorowy i obecnie Bank Y zaczął zwracać drobne kwoty poszkodowanym. Przyjęto plan dotyczący niewypłacalności w przypadku Wnioskodawczyni do 1 stycznia 2025 r. W wyniku realizowania tego planu w 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała 1.240 euro w częściowych kwotach. Wnioskodawczyni nie otrzyma nawet 100% wpłaconej kwoty (5.000 euro) bowiem z każdej przesłanej kwoty odliczane są kwoty kosztów manipulacyjnych oraz prowizja za przelew. Otrzymana w 2013 r. przez Wnioskodawczynię kwota 1.240 euro jest w efekcie częścią kapitału wpłaconego na lokatę w Banku Z (bez oprocentowania).

Odnosząc się do przedstawionej sytuacji, należy stwierdzić, że - jak sama Wnioskodawczyni wskazała - nie otrzyma ona nawet 100% zwrotu wniesionego wcześniej kapitału (wkładu) na lokatę terminową, która wynosiła 5.000 euro. Zatem nie można mówić o osiągnięciu jakiegokolwiek dodatkowego przychodu (zysku) przez Wnioskodawczynię z tytułu ulokowania na terminowej lokacie wkładu pieniężnego. Stąd, jeżeli Wnioskodawczyni faktycznie zostaną zwrócone (ratalnie) kwoty odpowiadające kwocie wniesionego wcześniej przez nią wkładu pieniężnego, to Wnioskodawczyni nie osiągnie z tego tytułu przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będzie to okoliczność neutralna podatkowo, nie rodząca po stronie Wnioskodawczyni powstaniem jakiegokolwiek przychodu.

Wobec powyższego uznać należy, że dokonany w 2013 r. zwrot kwoty 1240 euro - będącej częścią wkładu wpłaconego na lokatę niemieckiego Banku Z - nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ jedynie nadmienia, że z uwagi na fakt, iż część środków finansowych - jak wynika z treści wniosku - otrzymywana jest przez Wnioskodawczynię ze środków, które wpłacił na lokatę jej mąż i środki te otrzymywane są na podstawie dyspozycji wkładcy (męża), to w sprawie - do tych właśnie środków - zastosowanie będzie miała ustawa z dnia z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) - jej zapis w art. 1 ust. 2. Stanowi on, że podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jednakże, ze względu na zakres wniosku, dotyczący jedynie - jak wynika z dyspozycji złożonej przez Wnioskodawczynię - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Organ dokonał oceny stanowiska tylko w zakresie tego podatku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z dołączonym do wniosku plikiem dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.