IBPBII/1/415-750/10/ŚS - Odliczenie wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne przez podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne przez podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną:

* w części dotyczącej wydatków poniesionych na zakup rękawiczek - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne przez podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest ojcem pięcioletniego dziecka chorego na hemofilię typu A postać ciężką, powikłaną inhibitorem czynnika VIII. Syn nie uzyskuje żadnych dochodów, jest na utrzymaniu Wnioskodawcy. Hemofilia jest nieuleczalną chorobą układu krzepnięcia powodującą w przypadku braku leczenia i profilaktyki powtarzające się wylewy do tkanek miękkich, stawów a także organów wewnętrznych organizmu. Wnioskodawca jest w trakcie uzyskiwania z tego tytułu orzeczenia o niepełnosprawności, które zostanie wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w X.; choroby układu krwiotwórczego są wymienione wprost jako przyczyny wydania orzeczenia o niepełnosprawności. Leczenie dziecka Wnioskodawcy polega na wykonywaniu dożylnych infuzji czynnika krzepnięcia (czynnika VIII), które wykonuje się w zależności od wskazań lekarza - na chwilę obecną są to dwie infuzje dziennie. Jednakże u tak małego dziecka każdorazowe wkłuwanie igły do żyły jest niemożliwe i konieczne stało się wykonanie zabiegu wszczepienia portu naczyniowego, gwarantującego stały dostęp do układu żylnego. Zabieg taki przeprowadzono w kwietniu 2010 r. w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym.

Wnioskodawca wskazał, iż używanie portu i wykonywanie infuzji wiąże się z zakupem specjalistycznych igieł jednorazowych, a także sprzętu umożliwiającego infuzję - takiego jak korki, wężyki, strzykawki, rękawiczki. Wnioskodawca posiada faktury potwierdzające poniesione koszty zakupu igieł i sprzętu umożliwiającego infuzję. Wydatki te nie są finansowanie z żadnych źródeł, Wnioskodawca w całości pokrywa je z własnego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość odliczenia od dochodu wydatków na zakup specjalistycznych igieł do portu naczyniowego (a także sprzętu umożliwiającego infuzję - takiego jak korki, wężyki, strzykawki, rękawiczki) dla dziecka chorego na hemofilię, posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności, w ramach wydatków wymienionych w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy - skoro art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość odpisu od dochodu wydatków poniesionych na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a katalog tego sprzętu nie jest doprecyzowany, to jako osoba, posiadająca na utrzymaniu dziecko spełniające warunki określone w art. 26 ust. 7d pkt 3 ustawy powinien mieć możliwość dokonania odpisu wydatków poniesionych na zakup sprzętu, dzięki któremu dziecko może wykonywać funkcje życiowe - t.j. specjalistycznych igieł do portu naczyniowego, a także sprzętu umożliwiającego infuzję jak korki, wężyki, strzykawki, rękawiczki.

Wnioskodawca stwierdził, iż specjalistyczne igły wraz ze sprzętem umożliwiającym infuzję są elementem niezbędnym do funkcjonowania urządzenia jakim jest port naczyniowy. Port jest natomiast urządzeniem medycznym umożliwiającym dziecku Wnioskodawcy codzienne funkcjonowanie i rehabilitację. Podawanie czynnika VIII za pomocą portu ma zadanie lecznicze w kontekście powikłania hemofilii inhibitorem czynnika VIII a także rehabilitacyjne przy wystąpieniu wylewów i krwawień będących objawami hemofilii oraz profilaktyczne dające ochronę przed nimi w przyszłości. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zakupy igieł do portu oraz sprzętu umożliwiającego infuzję spełniają przesłanki do zakwalifikowania ich jako wydatki na cele rehabilitacyjne i odliczenia ich od dochodu w pełnej wysokości udokumentowanej dowodem zakupu.

Wnioskodawca kształtując własną opinię w ww. sprawie wziął pod uwagę dostępne interpretacje prawa podatkowego, tj:

* interpretację indywidualną wydaną w identycznej sprawie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o sygnaturze ILPB 2/415-295/10-2/AJ z dnia 25 maja 2010 r.,

* interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygnaturze IPPB 2/415-244/07 z dnia 1 stycznia 2008 r. oraz IPPB 1/415-77/08 z dnia 7 kwietnia 2008 r. uznające możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu

* wydatków za zakup wkłuć (cieniutkich rurek zakończonych igłą, przez które insulina podawana jest do organizmu) do pomp insulinowych. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę zasadę działania portu naczyniowego i pompy insulinowej polegającą na uzyskaniu stałego dostępu do organizmu w celu podania leku, zakup igieł do portu można potraktować tak samo jak zakup wkłuć do pomp insulinowych.

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o sygnaturze IBPB 2/415-94/07 z dnia 21 listopada 2007 r., gdzie zakup jednorazowych igieł do penów uznano za wydatki za cele rehabilitacyjne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7c powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł (art. 26 ust. 7e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup specjalistycznych igieł do portu naczyniowego (a także sprzętu umożliwiającego infuzję - takiego jak korki, wężyki, strzykawki, rękawiczki), można jedynie ocenić poprzez analizę zapisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo - rehabilitacyjne. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter. Dla oceny powyższego pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ma na utrzymaniu dziecko chore na hemofilię typu A postać ciężką. Wnioskodawca jest w trakcie uzyskiwania z tego tytułu orzeczenia o niepełnosprawności. Leczenie dziecka Wnioskodawcy polega na wykonywaniu dożylnych infuzji czynnika krzepnięcia (czynnika VIII). Wnioskodawca stwierdził, iż specjalistyczne igły wraz ze sprzętem umożliwiającym infuzję są elementem niezbędnym do funkcjonowania urządzenia jakim jest port naczyniowy. Port jest natomiast urządzeniem medycznym umożliwiającym dziecku Wnioskodawcy codzienne funkcjonowanie i rehabilitację.

Mając na względzie opisany we wniosku stan faktyczny i powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, iż udokumentowane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup specjalistycznych igieł do portu naczyniowego (a także sprzętu umożliwiającego infuzję - takiego jak korki, wężyki, strzykawki) podlegają odliczeniu, jeżeli dziecko Wnioskodawcy uzyska orzeczenie o niepełnosprawności i wydatek jest (będzie) poniesiony w okresie, od kiedy niepełnosprawność jest datowana.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Natomiast wydatki poniesione na nabycie rękawiczek nie podlegają odliczeniu w ramach art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy. Rękawiczki są przedmiotem używanym nie tylko podczas zabiegów medycznych. Mieszczą się one w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie do faktu niepełnosprawności. Trudno zatem mówić o indywidualnym charakterze zakupionego produktu w postaci rękawiczek. Tym samym brak jest również podstaw do stwierdzenia aby wydatek poniesiony na zakup rękawiczek mógł zostać odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Przedmiot ten nie jest bowiem ani urządzeniem rehabilitacyjnym ani urządzeniem ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wskazanych przez Wnioskodawcę, interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące przy wydaniu przedmiotowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.