IBPBII/1/415-740/11/AŻ - Sposób opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego sędziom sportowym z tytułu delegacji sędziowskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu do Organu - 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest płatnikiem należności wypłacanych sędziom sportowym za sędziowanie meczy podczas rozgrywek sportowych. Kwoty należności wypłacanych sędziom nie można określić z góry, gdyż nie jest wiadomym, którzy sędziowie w danym dniu rozgrywek będą oddelegowani przez związek sportowy. MOSiR jako płatnik nie zawiera żadnych dodatkowych umów - z sędziami delegowanymi przez związek sportowy wyznaczonymi do sędziowania zawodów. Wynagrodzenie z tytułu delegacji sędziowskiej wypłacane jest na podstawie uchwał związków, które jednocześnie określają ogólnie obowiązującą stawkę wynagrodzenia za jeden mecz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wypłacie delegacji sędziowskiej za obsługę imprez sportowych należy naliczać 20% koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) czy też zastosować przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy dotyczące podatku zryczałtowanego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przy wypłacie delegacji sędziowskich należy naliczyć 20% koszty uzyskania przychodów (zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy). Wnioskodawca wskazał, iż jako płatnik przy wypłacie sędziom sportowym ekwiwalentu pieniężnego za obsługę zawodów sportowych w kwocie nieprzekraczającej 200 zł z żadnym z sędziów nie zawiera dodatkowych umów. Wypłata następuje jedynie na podstawie przedstawionego rachunku, tj. delegacji.

Wnioskodawca w treści wniosku powołał treść art. 13 pkt 2 oraz art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazał, iż zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej ustawy od dochodów (przychodów) - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 4-9, jeżeli należność w umowie lub umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2011 r. znak: IPPB4/415-139/11 -2/JS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Do przychodów zakwalifikowanych zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy zastosowanie mają koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, które określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z kolei zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. - od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Analiza normy wyrażonej we wskazanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* kwota należności określona w umowie (powołaniu, uchwale, zleceniu bądź innym dokumencie o podobnym charakterze) nie przekracza 200 zł, oraz

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest płatnikiem należności wypłacanych sędziom sportowym za sędziowanie meczy podczas rozgrywek sportowych. Kwoty należności wypłacanych sędziom nie można określić z góry, gdyż nie jest wiadomym, którzy sędziowie w danym dniu rozgrywek będą oddelegowani przez związek sportowy. MOSiR jako płatnik nie zawiera żadnych dodatkowych umów - z sędziami delegowanymi przez związek sportowy wyznaczonymi do sędziowania zawodów. Wynagrodzenie z tytułu delegacji sędziowskiej wypłacane jest na podstawie uchwał związków, które jednocześnie określają ogólnie obowiązującą stawkę wynagrodzenia za jeden mecz. Wypłata następuje jedynie na podstawie przedstawionego rachunku, tj. delegacji.

Na podstawie opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że dokument dotyczący wyznaczenia sędziego na określone zawody, tj. delegacja sędziowska wystawiany jest przez związek sportowy a nie przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. MOSiR jako płatnik nie zawiera żadnych dodatkowych umów - z delegowanymi sędziami, wypłaca im jedynie ekwiwalent pieniężny na podstawie przedstawionego rachunku, tj. delegacji. Jednakże rachunek ten (wraz z ujętą w nim kwotą) nie może być uznany za umowę zawartą między sędzią a MOSiR.

W świetle powyższego przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do wynagrodzeń, o których mowa we wniosku skoro z Wnioskodawcą - MOSiR nie wiążą sędziów umowy (żaden stosunek prawny), w których ustalona byłaby wysokość wynagrodzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, na Wnioskodawcy jako płatniku dokonującym wypłat ekwiwalentu sędziowskiego ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zobowiązuje płatnika m.in. do zastosowania kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.