IBPBII/1/415-737/11/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-737/11/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu w 2011 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenie społeczne nienależnie wpłaconych w okresie od kwietnia 2006 r. do czerwca 2011 r.:

* w części dotyczącej opodatkowania całej kwoty zwróconych składek - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej zastosowania 19% stawki podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu w 2011 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenie społeczne nienależnie wpłaconych w okresie od kwietnia 2006 r. do czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił Wnioskodawczyni nadpłacone składki w kwocie ok. 37.000,00 zł. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 2000 r. i rozlicza się prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. W kwietniu 2006 r. Wnioskodawczyni przyznano rentę rodzinną i nie musiała opłacać składek, więc wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwrot wpłaconych w okresie od kwietnia 2006 r. do czerwca 2011 r. składek. Jako że prowadzi działalność gospodarczą, składki te odliczała co miesiąc od dochodu (dokonując stosownych zapisów w podatkowej książce przychodów i rozchodów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek 19% od ogólnej sumy lub w jakiej innej formie... "Czy ma to wpisać jako dodatkowy dochód i zapłacić podatek. Czy musi być jakieś pismo wystosowane wyjaśniające do Urzędu Skarbowego..."

Wnioskodawczyni uważa, że powinna do Urzędu Skarbowego zapłacić 19% od całości sumy, którą wypłacił ZUS.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Pojęcie dochodu zostało zdefiniowane w art. 9 ust. 2 ww. ustawy, który stanowi, iż dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 pow. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przepisu art. 24 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. (...).

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy stanowi, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 45 ust. 3a ww. ustawy jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w sierpniu 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił Wnioskodawczyni nadpłacone składki w kwocie ok. 37.000,00 zł. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 2000 r.; dokonuje rozliczeń podatkowych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. W kwietniu 2006 r. Wnioskodawczyni przyznano rentę rodzinną i nie musiała opłacać składek, więc wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwrot wpłaconych w okresie od kwietnia 2006 r. do czerwca 2011 r. składek. Składki te odliczała co miesiąc od dochodu, dokonując stosownych zapisów w podatkowej książce przychodów i rozchodów.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli składki na ubezpieczenia społeczne odliczane były od dochodu (co wynika wprost z wniosku), to nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, a jeśli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to oznacza, że ich odliczanie następowało na zasadach określonych w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

Zatem dokonany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w sierpniu 2011 r. zwrot nadpłaconych w ww. okresie składek nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Kwoty nadpłaconych i zwróconych składek należy doliczyć - na tzw. zasadach ogólnych - do przychodów roku podatkowego, w którym zwrot nastąpił, tj. do przychodów 2011 r., a ponieważ jak wykazano powyżej, Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą dokonywała odliczeń od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, należy uznać, iż nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej (ponieważ - przed ich zwrotem - nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy)). Zatem otrzymany zwrot składek należy wykazać, zgodnie z art. 45 ust. 3a ustawy, dopiero w zeznaniu podatkowym za 2011 r. składanym do 30 kwietnia 2012 r. na formularzu PIT-36 w pozycji inne źródła, i opodatkować łącznie z pozostałymi dochodami (np. z tytułu renty, emerytury) według obowiązującej w roku 2011 skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy:

Podstawa obliczenia podatku w złotych --------------- Podatek wynosi

Ponad ----------- do

- -------------85.528-------18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr

85.528---------------------14.839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85.528 zł

Należy podkreślić, że jeżeli podstawa obliczenia podatku (dochód) mieści się w granicy do 85.528 zł, wówczas podatek wynosi 18% podstawy jego obliczenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać:

* w części dotyczącej opodatkowania całej kwoty zwróconych składek - za prawidłowe,

* w części dotyczącej zastosowania 19% stawki podatku - za nieprawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła kopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl