IBPBII/1/415-72/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 listopada 2008 r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 16 grudnia 2008 r. Znak: IBPB II/1/415-72/08/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 29 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca za 2008 r. chciałby rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Do 2007 r. korzystała z tego rozliczenia matka dziecka, lecz ze względu na małe zarobki nie jest w stanie utrzymywać córki. W sierpniu 2008 r. wnioskodawca zameldował za zgodą matki dziecko u siebie. Córka zamieszkała u wnioskodawcy.

Do wniosku wnioskodawca dołączył wyrok rozwodowy oraz kserokopię zameldowania dziecka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy są jakieś przeciwwskazania do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko małoletnie.

Zdaniem wnioskodawcy ww. rozliczenie reguluje art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie ma przeciwwskazań do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca, ponieważ wnioskodawca spełnia warunki:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące zasad opodatkowania dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, wprowadzone art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 cyt. wyżej ustawy powyższe zmiany mają zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2008 r.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wprowadzonym ww. ustawą, od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów, (z wyjątkiem przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka.

Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców (opiekunów prawnych), który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest rozwodnikiem, który od sierpnia 2008 r. zamieszkuje wspólnie ze swoją córką. Wnioskodawca nie jest opodatkowany podatkiem liniowym, dziecko nie uzyskało przychodów i nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego. W 2007 r. z preferencyjnego sposobu rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko korzystała matka dziecka, która obecnie nie jest w stanie utrzymywać córki. Matka dziecka nie będzie rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wnioskodawca ma prawo do rozliczenia dochodów uzyskanych w ciągu całego 2008 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, pod warunkiem, że spełnia pozostałe warunki określone w art. 6 ust. 4-10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie uzyskuje również przychodów opodatkowanych według uregulowań określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym za wyjątkiem przychodów z tzw. najmu prywatnego. Fakt, iż dziecko nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego nie ma w tym przypadku żadnego znaczenia, gdyż wnioskodawca wychowuje dziecko małoletnie, co jest jednym z warunków koniecznych do uzyskania możliwości rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko; kryterium dochodów dziecka w przypadku dzieci małoletnich nie ma znaczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.