IBPBII/1/415-718/10/HK - Skutki podatkowe uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne:

* w części dotyczącej korekty poz. 40 informacji PIT-11 oraz poz. 154 deklaracji PIT-4R - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 30 września 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-718/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 8 października 2010 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku weryfikacji dokumentacji przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za lata 1999-2003 wnioskodawca otrzymał informację o błędnym ustaleniu kwoty rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe) dla kilku pracowników. W konsekwencji nastąpiła niedopłata składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz jednocześnie nadpłata składek na ubezpieczenie zdrowotne u tych pracowników. Wnioskodawca zwrócił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zaległe składki społeczne. Za zgodą pracowników dokonał potrącenia z ich bieżących wynagrodzeń równowartości składek społecznych zapłaconych za nich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jednocześnie zwrócił pracownikom nadpłacone przez nich składki zdrowotne. Wnioskodawca dokonał wyliczeń na dwa sposoby:

Wariant I

W pierwszym przypadku wnioskodawca zastosował treść art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że w przypadku gdy pracownik zwrócił równowartość składek na ubezpieczenia społeczne zapłacone za niego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które uprzednio zwiększyły jego dochód podlegający opodatkowaniu, to pracodawca (jako płatnik), odjął od dochodu tego pracownika kwotę dokonanego zwrotu brutto, czyli łącznie z nienależnie pobraną zaliczka na podatek.

Przykład liczbowy:

Niedopłata składek społecznych: 206,95 zł

Nadpłata składki zdrowotnej: 15,52 zł.

x - 1

x = 255,49, 255,49 - 15,52 = 239,97

Prezentowany przykład dotyczy korekty za rok 1999, składka zdrowotna pobrana równała się składce zdrowotnej odliczonej od podatku i wynosiła 7,5%.

Wariant II

W drugim przypadku ustalając bieżące zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu pracowników, których dotyczy korekta, wnioskodawca odjął od dochodu wyłącznie kwotę zwróconych składek społecznych, co wpłynęło na zmniejszenie podstawy obliczenia zaliczki w następujący sposób:

Niedopłata składek społecznych: 368,74 zł

Nadpłata składki zdrowotnej: 27,72 zł

Zastosowanie Wariantu I miało miejsce w roku 2009 r. W Deklaracji PIT-11 za 2009 r. poz. 76 wnioskodawca wykazał tylko składki potrącone w bieżącym roku, nie uwzględniając kwoty zwróconych zaległych składek (206,95 zł). Pracowników pisemnie poinformowano o dokonanym zwrocie składki zdrowotnej i obowiązku doliczenia do podatku dochodowego w rocznym zeznaniu podatkowym za 2009 r.,. kwoty uprzednio zapłaconej i odliczonej od podatku składki na ubezpieczenia zdrowotne, powołując się na art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (15,52 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W którym z wariantów w sposób poprawny została wyliczona zaliczka na podatek dochodowy w miesiącu zwrotu przez pracowników zaległych składek emerytalnych i rentowych.

W jaki sposób należy skorygować deklaracje PIT-11 za 2009 r. w przypadku błędnej interpretacji opisanej w Wariancie I.

Czy kwota zwróconych przez pracownika zaległych składek emerytalnych i rentowych powinna być dodana w poz. 76 "składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od podatku" deklaracji PIT-11.

Zdaniem wnioskodawcy:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z definicji art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) wynika, że podstawę obliczania podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika (...) od przychodu podlegającego opodatkowaniu. Odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z treścią art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy (...).

Z treści art. 38 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Zgodnie z treścią art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. (...).

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru.

Stosownie do brzmienia art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki - art. 27b ust. 2 powołanej ustawy.

Sytuacja zwrotu składek na ubezpieczenia zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych została unormowana w art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone. Przy czym z art. 45 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż pracodawca powinien poinformować swojego pracownika o konieczności doliczenia w zeznaniu za dany rok podatkowy do należnego podatku dochodowego za ten rok zwróconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca zwrócił pracownikom nadpłacone przez nich w latach 1999-2003 składki na ubezpieczenie zdrowotne. Jednocześnie pracowników pisemnie poinformowano o dokonanym zwrocie składki zdrowotnej i obowiązku doliczenia do podatku dochodowego w rocznym zeznaniu podatkowym za 2009 r.,. kwoty uprzednio zapłaconej i odliczonej od podatku składki na ubezpieczenia zdrowotne, powołując się na art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym działanie wnioskodawcy w tym zakresie było prawidłowe.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, iż zaistniała sytuacja upoważnia wnioskodawcę do dokonania korekt wystawionej za 2009 r. deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11, bowiem wystawiona przez niego deklaracja oraz wystawione informacje sporządzone były nieprawidłowo, gdyż nie odzwierciedlały zaistniałego w 2009 r. stanu faktycznego. Wnioskodawca winien zarówno w informacjach PIT-11 za 2009 r. jak i deklaracji PIT-4R uwzględnić odliczenie od dochodu kwoty faktycznie pobranych (w tym zwróconych przez podatników zaległych składek) i odprowadzonych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenie społeczne, wskazując jednocześnie właściwą kwotę przychodu pracowników, tj. bez zastosowania uregulowań określonych w treści art. 41b cyt. ustawy.

Stosownie do powołanych uregulowań, w informacjach PIT-11 za 2009 r. powinny być wykazane te składki na ubezpieczenie społeczne, które zostały w 2009 r. sfinansowane bezpośrednio z dochodu pracowników, w tym także zaległe składki, potrącone za zgodą pracowników z ich bieżących wynagrodzeń. W przedstawionym stanie faktycznym została bowiem spełniona dyspozycja wynikająca z treści cyt. art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to oznacza, że wnioskodawca, zgodnie z jego opinią, winien wykazać w poz. 76 korekty informacji PIT-11 w prawidłowej wysokości całość składek na ubezpieczenie społeczne pobranych w 2009 r.

Prawidłowy jest zatem sposób rozliczenia wskazany przez wnioskodawcę w Wariancie II bowiem, w sytuacji, gdy oprócz bieżących składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawca potrącił również składki zaległe (w kwocie netto), to zasadnym jest odliczyć od podstawy opodatkowania również tę kwotę, która została potrącona (zwrócona) z dochodu podatnika.

Przy czym nie można zgodzić się z wnioskodawcą, że w tak przedstawionym stanie faktycznym w korekcie informacji PIT-11 za 2009 r. w rubryce "zaliczka pobrana przez płatnika" oraz w korekcie deklaracji PIT-4R za 2009 r. w rubryce "kwota podatku" (dotyczącej faktycznie pobranego i przekazanego do urzędu skarbowego podatku) należy wpisać inną kwotę, niż faktycznie pobraną w 2009 r. Należy w tym miejscu podkreślić, iż zarówno wystawione za 2009 r. informacje PIT-11, jak również deklaracja PIT-4R oraz ich korekty mają odzwierciedlać zaistniały w 2009 r. stan faktyczny. To oznacza, że skoro w 2009 r. nie została w prawidłowej wysokości pobrana z dochodu pracownika zaliczka na podatek, to niepobranej kwoty, którą pracodawca wpłaci jako zaległość w 2010 r., nie można wykazać w deklaracji PIT-4R i w informacjach PIT-11, bowiem nie będzie to odzwierciedlało stanu faktycznego. Brakująca kwota zaliczki zostanie uregulowana dopiera w 2010 r., a ponadto z wniosku nie wynika, iżby wnioskodawca miał potrącić ją z dochodu podatnika. Korygując jednakże PIT-4R wnioskodawca zobowiązany jest dokonać korekty wskazanych przez siebie poz. 42 i 66, bowiem w deklaracji PIT-4R winna być wykazana zaliczka należna, prawidłowo obliczona. W części D tajże deklaracji należy dokonać wyjaśnień co do różnicy pomiędzy zaliczkami wykazanymi w deklaracji a wpłaconymi.

Podkreślić przy tym należy, iż płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowa.

Z powyższych uregulowań wynika, że odpowiedzialność płatnika dotyczy podatku niepobranego lub podatku pobranego a niewpłaconego. Zobowiązanie płatnika nie jest jednak oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika.

Jeżeli podatek został zapłacony przez podatnika, to w dniu dokonania tej zapłaty wygasa zobowiązanie płatnika. Nie oznacza to jednak zwolnienia płatnika z obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres od dnia następującego po dniu upływu terminu, w którym był on obowiązany dokonać wpłaty zaliczki, do dnia wpłaty podatku przez podatnika. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2009 r. sygn. akt II FSK 850/08 i z dnia 15 maja 2009 r. sygn. akt II FSK 197/08, w których Sąd za trafny uznał pogląd o nieistnieniu zobowiązania podatkowego wobec jego uregulowania przez podatnika, stwierdzając jednocześnie, że w takim wypadku wpłata może dotyczyć tylko odsetek za zwłokę za okres, w którym podatek nie znajdował się - choć powinien - w dyspozycji organu podatkowego.

Wobec powyższego, zapłata podatku przez podatnika nie zwalnia płatnika od uregulowania należnych odsetek za zwłokę od niewpłaconej w terminie części zaliczek zgodnie z art. 51 § 3 oraz art. 53 § 3 i 4 ww. ustawy. Podstawę naliczenia tych odsetek będzie stanowiła kwota niepobranych i niewpłaconych przez płatnika zaliczek wykazana w skorygowanej deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach.

Powyższe oznacza, że w części dotyczącej korekty poz. 40 (zaliczka pobrana przez płatnika) informacji PIT-11 oraz poz. 154 (kwota podatku) deklaracji PIT-4R stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż niniejszą interpretacją organ podatkowy dokonał wyłącznie oceny zagadnienia dotyczącego skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest uprawniony do analizy prawidłowości wyliczeń przedstawionych przez wnioskodawcę we wniosku, jest uprawniony wyłącznie do wskazania sposobu w jaki wnioskodawca winien tych wyliczeń dokonać.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w związku z art. 14a § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych - w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Interpretacja natomiast to ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

W świetle powyższego tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez wnioskodawcę. Prawidłowość bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w prowadzonym przez siebie postępowaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.